Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου
Ο Τάκης Τσαντήλας ζει, εργάζεται και δραστηριοποιείται στη Λαμία. Πρώτη λογοτεχνική εκδοτική απόπειρα καταγράφεται το 1982, όπου μαζί με τον Κώστα Κολλημένο εκδίδουν την ποιητική συλλογή “Είδωλα που κραυγάζουν”. Το 1990 συμμετέχει σε ανθολογία ποημάτων που εκδίδουν τα “Φθιωτικά Χρονικά”. Έκτοτε σποραδικά κείμενά του εντοπίζουμε σε περιοδικά και εφημερίδες. Ποιήματα, κατά βάση, αλλά και πεζά και πολιτικά κείμενα. Τον Γενάρη του 2006 εκδίδει την ποιητική συλλογή “Ενδελεχή κι απόκρυφα ατοπήματα”, και τον Γενάρη του 2007 την ποιητική συλλογή “Ανιχνεύοντας ουρανό” (εκδ. “Οιωνός”). Τον Δεκέμβρη του 2007 συμμετέχει με τη δική του ποιητική ενότητα “Ακροβατώντας στο κενό” στην κοινή εκδοτική απόπειρα “Εικονική λογοτεχνία και http://www.ποίηση.gr”, 17 δημιουργών από το χώρο του διαδικτύου, στις εκδόσεις “Συμπαντικές διαδρομές”. Τον Ιούνιο του 2008 εκδίδουν μαζί με τη Μαρία Ροδοπούλου, από τις εκδόσεις “Αρμός”, τα “Προ-αιρετικά και ατημέλητα”, και τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εκδίδει την ποιητική συλλογή “Ιχνηλατώντας τη σιωπή” από τις εκδόσεις “Οιωνός”. Toν Μάρτιο του 2010 εκδίδει από τις ίδιες εκδόσεις την ποιητική συλλογή “Υδρίες ανάσες”. Τον Απρίλιο του 2011 εκδίδει, επίσης από τις εκδόσεις “Οιωνός”, την ποιητική συλλογή “Αλκυονίδες μνήμες” και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους την ποιητική συλλογή “Της ροής και της τέφρας” από την Άνεμο Εκδοτική.
Τον Απρίλη του 2013 εκδίδει από τις εκδόσεις “Οιωνός” την ποιητική συλλογή “Το όλον και το τίποτα της νοσταλγίας”.
Κείμενά του εντοπίζουμε σε διάφορα περιοδικά, έντυπα και εφημερίδες αλλά και στον χώρο του διαδικτύου. Ποιήματα κατά βάση, αλλά και πεζά και πολιτικά κείμενα.
Επικοινωνία με τον συγγραφέα: ttakis@otenet.gr, http://aiolos.pblogs.gr.
  •   Πότε ξεκινήσατε να γράφετε ποίηση;
Ξεκίνησα να γράφω ποίηση, πρωτόλεια γραπτά μάλλον με ποιητική ακολουθία, από τις τρυφερές ηλικίες του δημοτικού ακόμα, φτιάχνοντας στιχάκια με αφορμή κυρίως θέματα που συζητούσαμε στο σπίτι – καμαρούλα μια σταλιά – με τους γονείς μου, στο σχολείο με τους δασκάλους μου, στην αλάνα με τους φίλους. 
  • Τι είναι αυτό που σας οδηγεί στη συγγραφή ενός ποιήματος; Ποιο θεωρείτε ως το εντονότερο ερέθισμα για την ποιητική παραγωγή;
Ερέθισμα για να γράψει κάποιος/α θεωρώ τα φορτία του. Οι σεισμικές εκείνες δονήσεις που συντελούνται με τον ένα ή άλλο τρόπο εντός μας και ζητούν αποφόρτιση, ζητούν διέξοδο, ζητούν να αποτυπωθούν ως λόγος στο αέναο στροβίλισμα του χρόνου, ως πείρα και πυρά, ως βίωμα κι επιθυμία, ως νοσταλγία και προσμονή.  
  •  Ποιος ο ρόλος της σιωπής στον έρωτα και στην τέχνη;
Προσωπικά δεν θεωρώ πως η σιωπή μπορεί να παίξει κάποιο ουσιαστικό ρόλο στον έρωτα και στην τέχνη. Τη σιωπή μόνο ως απομόνωση μπορώ να την αντιληφτώ στα παραπάνω πεδία. Το πάθος που θαρρώ πως είναι η κινητήριο δύναμη στον έρωτα και στην τέχνη εκφράζεται με λόγο, με ήχο, με χρώμα, με κίνηση.
Ο άνθρωπος – αν θέλει να λέγεται έτσι – οφείλει, όσο μπορεί, να είναι συνεπής με όσα εκφράζει μέσα απ’ το λόγο του. Οι πράξεις είναι εκείνες που δίνουν χρώμα, τόνο, μουσικότητα στην καθημερινή μας ζωή. Η έμφαση στα μικρά και ασήμαντα που τα κάνει μεγάλα κι ευφρόσυνα. Η ποίηση των πραγμάτων, η μουσική των θαυμάτων, η χορογραφία ηδονών κι αισθήσεων, ο καταιγισμός φωτός απέναντι στο τίποτα που τόσο βάναυσα – ειδικά σήμερα – μας περιβάλλει.. 
  •    Ποιος ποιητής/ητρια  σας έχει επηρεάσει;
Έχουμε την ευτυχία και ευλογία μαζί να έχουμε εξαιρετικούς ποιητές στην πατρίδα μας. Ποιητές αχθοφόρους, ποιητές σπορείς, ποιητές φωτοδότες. Παλιούς και νέους. Ενδεικτικά και μόνο θα αναφέρω τους Κωνσταντίνο Καβάφη, Γιάννη Ρίτσο, Τάσο Λειβαδίτη, Οδυσσέα Ελύτη, Κατερίνα Γώγου. Γνωρίζω πως αδικώ παρά πολλούς/ές μα είναι αλήθεια πως οι παραπάνω αναφερθέντες έπαιξαν σημαντικό, καταλυτικό θα έλεγα ρόλο στην όποια προσέγγισή μου στην ποίηση μα και στη ζωή. Από ξένους ποιητές να αναφέρω οπωσδήποτε τον Φερνάντο Πεσσόα, τον Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, τον Πάουλ Τσελάν, την Άννα Αχμάτοβα.
  • Ποιος ο ρόλος της τέχνης σήμερα;

Θα αναφερθώ σχηματικά στο λόγο και κατ’ επέκταση και σε κάθε μορφή τέχνης. Ο λόγος λοιπόν όσο καλός, οξύς, κριτικός, ποιητικός, ερωτικός, ανατρεπτικός κι αν εκφέρεται δεν δύναται να αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί όμως να διεγείρει συνειδήσεις, να εξεγείρει αισθήσεις, να πυροδοτήσει σιωπές. Να επανα-κινήσει αδρανοποιημένα αντανακλαστικά. Να σμίξει στους δρόμους και στις πλατείες με την ενεργό συμμετοχή, την έμπρακτη αμφισβήτηση, την ελευθερία και τις ελευθερίες.
Λέω σε κάποιο γραπτό μου: «Υπάρχει λόγος να ανιχνεύεις λέξεις στο σκοτάδι. Ένας αντάρτης στίχος να βρεθεί ίσως φωτίσει με τη λάμψη του το σύμπαν.»
Σας ευχαριστώ πολύ..