• About

ΑΛΛΙΩΣ

~ Το ηλεκτρονικό περιοδικό για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό

ΑΛΛΙΩΣ

Monthly Archives: May 2014

«Παραλήπτης Άγνωστος»…εν δυνάμει…ο καθένας από μας..(ARS & VITA ΑΦΙΕΡΏΜΑΤΑ)

30 Friday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Ars & Vita

≈ Leave a comment


τη στήλη γράφει & επιμελείται 

η Λίλα Παπαπάσχου

Είναι ορισμένες φορές, που οι λέξεις δεν επαρκούν,  για ν’ αποδοθεί με ακρίβεια το εύρος της συγκίνησης, που μπορεί να αισθανθεί ένας άνθρωπος, παρακολουθώντας μια παράσταση, σαν αυτή που είδα χθες, στο ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ. Θα προσπαθήσω όμως, με τα λεκτικά μέσα που έχω στη διάθεση μου, να σας μεταφέρω την αίσθηση, μιας συλλογικά άρτιας θεατρικής πράξης.   
 
Είχα ακούσει και διαβάσει από διάφορες πηγές, πολύ κολακευτικά σχόλια για την παράσταση και τους συντελεστές, ενώ παράλληλα είχαν πέσει στην αντίληψη μου και μεμονωμένες κριτικές, για  τη νουβέλα της  Kathrine Kressmann Taylor(ήταν το πρώτο της συγγραφικό έργο και δημοσιεύτηκε το 1938 στις Ηνωμένες Πολιτείες), στην οποία βασίστηκε η παράσταση «ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ». Μέσα από την αλληλογραφία δύο αδελφικών φίλων, επιτυχημένων μεταναστών στην Αμερική, ο ένας εκ των οποίων αποφασίζει, να επιστρέψει στη Γερμανία, αποτυπώνεται μια φιλία – και η ανθρωπότητα ολόκληρη – σε μια στιγμή ιστορικής μεταμόρφωσης (παραμόρφωσης;). Αυτός είναι ο κεντρικός άξονας γύρω από τον οποίο η Kressmann εξυφαίνει τον «ιστό», της τόσο καίριας αφήγησης της.
Η Νάντια Φωσκόλου κατάφερε, να κατανοήσει απόλυτα το νόημα, το ύφος και την υπόκωφη ειρωνία του κειμένου, σκηνοθετώντας αριστοτεχνικά τους Αλμπέρτο Φάις (Max Eisenstein) και Δημήτρη Αγαρτζίδη (Martin Schulse). Σ’ ένα υποβλητικά μινιμαλιστικό σκηνικό, στο οποίο δεσπόζει ένα από τα πιο όμορφα video installationπου έχω δει ποτέ (σκηνογραφία-video design: Μικαέλα Λιακατά), εκτυλίσσεται η ολέθρια αναμέτρηση των δύο ανδρών, υπό το άγρυπνο βλέμμα της αιθέριας Griselle (αδελφή του Max & πρώην ερωτική σύντροφος του Martin), η οποία τους κοιτά αφ’ υψηλού, βυθισμένη σε μια παράξενη ραστώνη (αισθαντικότατη η ψηφιακή της απεικόνιση).
 
 
Οι δύο ηθοποιοί «κεντάνε» πάνω στην σκηνή,  αποδίδοντας τις πολλαπλές μεταμορφώσεις – μεταπτώσεις των ηρώων, με τρόπο πραγματικά καθηλωτικό. Ο Max του Αλφόνσο Φάις είναι ενθουσιώδης στην αρχή, ως προς την απόφαση του αδελφικού του φίλου, να γυρίσει στην κοινή τους πατρίδα, ενώ δείχνει παντελώς ανέτοιμος να αντιμετωπίσει την σταδιακή μετάλλαξη του. Στην πορεία καταβαραθρώνεται συναισθηματικά από την “προδοσία” του  και μεταλλάσσεται  κι ο ίδιος σε κάτι αποτρόπαιο, όπως συνήθως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Η δολοφονία της αδελφής του απ’ το ναζιστικό καθεστώς, τον μεταμορφώνει σ’ ένα σκληρό, αδίστακτο, γεμάτο εκδικητική μανία άνθρωπο, τον οποίο ο ηθοποιός κατάφερε,  ν’ αποτυπώσει με φοβερή ακρίβεια και χωρίς ίχνος υπερβολής.  Ο Martin του Δημήτρη Αγαρτζίδη, απ’ την άλλη, ξεκινάει ως ένας φιλελεύθερος άνθρωπος, που επιστρέφει μετά από χρόνια στα πάτρια εδάφη κι αντιμετωπίζει μια καινούργια πραγματικότητα, που αρχικά τον ξενίζει κι ύστερα τον… «καταβροχθίζει». Γράφει στο φίλο του για τις συνθήκες φτώχειας, που ζουν  οι Γερμανοί το 1932, μακαρίζοντας την δική του οικονομική ευμάρεια,  που τον τοποθετεί σε πολύ καλύτερη μοίρα, απ’ τους περισσότερους συμπατριώτες του. Ειδική μνεία κάνει στον σχετικά άσημο, ανερχόμενο ηγέτη, ονόματι Χίτλερ, που φαίνεται να κερδίζει έδαφος πολιτικά, πείθοντας τους εξαθλιωμένους οικονομικά Γερμανούς, για το πατριωτικό του όραμα. Το γεγονός αυτό, θορυβεί το φίλο του και προϊδεάζει το κοινό για τα «μύρια κακά», που έπονται.  Προοδευτικά ο Martin, γίνεται ολοένα και πιο κυνικός, φτάνοντας στο σημείο ν’ απαγορεύσει στον παλιό φίλο και συνεργάτη, να του ξαναγράψει (δεν είναι πια τίποτα παραπάνω από έναν ακόμα Εβραίο και τα γράμματα του λογοκρίνονται ως επικίνδυνα και αντικαθεστωτικά). Είναι ολοφάνερο ότι βρίσκονται σ’ αντίπαλα στρατόπεδα κι ο Μάρτιν οφείλει, ν’ αποστασιοποιηθεί απ’ όποιον κι από ότι εναντιώνεται, στο κόμμα στο οποίο είναι ταγμένος κι από το οποίο απορρέουν όλα τα «αγαθά», όλα τα αξιώματα, όλες οι τιμές, που απολαμβάνει καθημερινά, αυτός κι η οικογένεια του. Το πρόσωπο του ηθοποιού άλλοτε σκληραίνει κι άλλοτε παραμένει ανέκφραστο, κάνοντας τον να μοιάζει ακόμα πιο απειλητικός. 

Στην απελπισμένη έκκληση του Max να βοηθήσει την Griselle, ο Martin ξεγυμνώνεται ολοκληρωτικά μπροστά στον αόρατο καθρέφτη, που του έστησαν οι “δραστικές” επιλογές του.  Ο Δημήτρης Αγαρτζίδης-Martin, με ανατριχιαστική αμεσότητα, ευρηματικά φωτισμένος ώστε να δείχνει σχεδόν διαβολικός (σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας) ανακοινώνει στον καλύτερο του φίλο, τον θάνατο της αδελφής του, ομολογώντας παράλληλα την αδυναμία του, να παρέμβει, προκειμένου να τη σώσει (μία από τις πιο δυνατές σκηνές της παράστασης κυρίως χάρη στη βουβή αντίδραση του Αλφόνσο Φάις-Max, που χωρίς να πει κουβέντα, μας τα είπε όλα). Ο θάνατος της νεαρής κοπέλας θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια, στην ευφυέστατη, διανθισμένη με βιτριολικό χιούμορ εκδίκηση του Max,   που με τη σειρά της θα οδηγήσει σ’ έναν «ανταποδοτικό» θάνατο…ο οποίος θα φέρει την ίδια στάμπα με τον προηγούμενο… Ο αφανισμός στο τέλος εμφανίζεται ως… «ΠΑΡΑΛΗΠΤΗΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ»…και δεν κάνει καμία φυλετική – ή άλλη –  διάκριση…
 
 
 
 
 
Θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ ώρες επί ωρών, για τους λόγους που πιστεύω, ότι δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε την συγκεκριμένη παράσταση, αλλά μην ανησυχείτε,  δεν θα το κάνω. Οι τρεις τελευταίες παραστάσεις έχουν προγραμματιστεί για: σήμερα στις 9 το βράδυ και αύριο εις διπλούν, στις 19.00 & 21.30 αντίστοιχα. Έχετε λοιπόν, τρεις ευκαιρίες, να τους ανακαλύψετε μόνοι σας….προτείνω να μην αφήσετε καμία, να πάει  χαμένη…
 
 
___________________________________
 
Παραλήπτης Άγνωστος (AddressUnknown)
της KathrineKressmannTaylor
σε σκηνοθεσία Νάντιας Φώσκολου
από τις 21 μέχρι τις 31 Μαΐου 2014
@ Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
Συντελεστές
μετάφραση – σκηνοθεσία: Νάντια Φώσκολου
σκηνογραφία – videodesign: Μικαέλα Λιακατά
σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
ενδυματολόγος: Βασιλική Σύρμα
Light BoardOperator : Δάφνη Καφετζή
παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Αλμπέρτο Φάις
από 

Λευκές Κορδέλες σε Μαύρα Κρίνα (Ποιητικό Χρονογράφημα)

29 Thursday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in "Το κορίτσι της Δύσης"

≈ Leave a comment

“Ο όρος φασισμός προέρχεται από την ιταλική λέξη Fascismo, που ετυμολογείται από την λατινική «fasces» (ενικός: fascis, ιταλικά fascio), που ονομάζονταν συγκεκριμένο αρχαίο ρωμαϊκό έμβλημα εξουσίας, που απεικόνιζε «ράβδους δεμένες γύρω από έναν πέλεκυ»
«Ο φασισμός είναι ριζοσπαστική, αυταρχική, εθνικιστική πολιτική ιδεολογία και μαζικό κίνημα, που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών, βιολογικών, πολιτισμικών ή/και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα».





















Τόνοι μελάνι χύθηκαν
κι άλλοι τόσοι, θα κατασπαταληθούν
που οι άνθρωποι
για τους εαυτούς τους δεν είναι διόλου σίγουροι
από που ορμώμενοι
ποιούν, αυτά που ποιούν.



Επιστήμονες, καλλιτέχνες, διανοητές
*personae non gratae, εκόντες ή άκοντες.
Σε φυλακές και φρενοκομεία
αναπροσαρμόζεται συνεχώς η μία 
η υπέρτατη αλήθεια.
Μόνο ένας τρελός θα μπορούσε να ενώσει
τ’ αμοντάριστα πλάνα
μιας δυσανάγνωστης ιστορίας.
Ιδεολογίες αποκηρύχθηκαν μαζικά
απ’ αδυναμία  εφαρμογής
που γεννάει η πράξη.
Οι αθώοι πάντα θα σταυρώνονται.
Όσα θαύματα, όσες προσευχές, όσα τάματα
κι αν εναποθέσουν στις ρέπλικες των αγίων
 ευκολόπιστοι προσκυνητές.
Σοκαρισμένη, ως συνήθως, η κοινή γνώμη.
Παραμένουν αδιευκρίνιστα τα γιατί και τα πως
των ποσοστών της αισχύνης.
Τ’ αποκαλούμενο «κοινό αίσθημα»
δεν είναι εντέλει καθόλου, μα καθόλου
για όλους κοινό.
   Όμως δεν συζητάω γι’ αυτό.
Μιλώ για την επέλαση της αλαζονείας.
Πενθώ για τους οπαδούς της εθνοσωτήριας αυθαιρεσίας.
Τα παραπλανημένα τους φερέφωνα, οικτίρω. 
Δεν ευδοκιμούν εναλλακτικές θεραπείες
σε μυαλά που φλερτάρουν
με την παραλυσία.
                                Μιλώ για το στρουθοκαμηλισμό
της ανορθόδοξης πολιτικά κοινωνίας.
Λέξεις κι έννοιες αναμασιούνται σαν τσίχλες
απ’ τις αυθεντίες των μίντια.
                             Κατόπιν, ο ένας στον άλλο, τις πτύουμε.
Μην θαρρείς, πως οι διαφημιστές της τρομοκρατίας
δεν μοσχοβολούν δυσωδία.
                              Αναθρέψαμε σε δανεικές αγκαλιές
                                       ένα πολυπρόσωπο τέρας.
Μόλις κοπεί το ένα κεφάλι
  στη θέση του, εμφανίζονται δύο.
Οι ξένοι ανέκαθεν
έπονταν μύρια κακά
μα κανείς δεν τολμά να σκεφτεί:
*”τι θ’ απογίνουμε χωρίς τους βαρβάρους;”
            
Ούτε γι’ αυτό συζητώ.     
     Μιλώ για λευκές κορδέλες
τυλιγμένες στο λαιμό
μαύρων κρίνων.
*Η επώαση  της «Αρείας Φυλής»
αποτυπώθηκε υπαινικτικά
με φόντο ένα ασπρόμαυρο χωριό
της προπολεμικής Γερμανίας.
                               
Μιλώ για ράβδους,  δεμένους γύρω απ’ έναν πέλεκυ.
                                Αποκεφαλίζονται θερμόαιμοι νεανίες
πριν προλάβουν να γίνουν
σύμβολα της ειρήνης.
Τα παιδιά που πληγώνουμε
θα γυρέψουν εκδίκηση.
Δεν υπάρχει επιστροφή
απ’ την κόλαση των διαψευσμένων ονείρων.
 Ελλάδα-Γαλλία σημειώσατε Χ.
Δε μιλώ για ισοπαλία.
Πρόκειται γι’ απόλυτη διαγραφή
της λογικής και της εμπιστοσύνης.
Η Γηραιά Ήπειρος
δεν γηράσκει αεί διδασκόμενη.
Μοναχά γηράσκει…εσαεί ανεπίδεκτη…












*Η λατινογενής έκφραση persona non grata, (περσόνα νον γκράτα), σημαίνει ανεπιθύμητο πρόσωπο και αποτελεί όρο του Διεθνούς Δικαίου και ειδικότερα βασικό όρο στις σύγχρονες Διπλωματικές σχέσεις.

*Αναφορά στην βραβευμένη, Γερμανική ταινία του Μίχαελ Χάνεκε «ΛΕΥΚΗ ΚΟΡΔΕΛΑ»

*Αναφορά στον στίχο του Καβάφη



«ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ»

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: https://www.facebook.com/efthimisphotography?fref=ts

Πριν εισέλθετε, βεβαιωθείτε, Γεωργία Τρούλη

26 Monday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Κριτική Βιβλίου

≈ Leave a comment

Tags

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Γεωργία Τρούλη

Πριν εισέλθετε, βεβαιωθείτε

Εκδόσεις Σαιξπηρικόν, 2013

 

Του Γιώργου Λίλλη*

Δεν είναι τυχαίο ότι η Γεωργία Τρούλη τιτλοφορεί την ποιητική της συλλογή, Πριν εισέλθετε, βεβαιωθείτε. Η ποίηση της είναι άκρως σουρεαλιστική, ανατρεπτική, πληθωρική. Αν θέλει κάποιος να την διαβάσει πρέπει να είναι ανοιχτός να δεχτεί τον παράξενο αυτό κόσμο, όπου το ονειρικό στοιχείο κυριαρχεί. “Τα όνειρα τα καταβροχθίζει κανείς με όλες του τις αισθήσεις”, γράφει η Τρούλη, στο πρώτο ποίημα της συλλογής για να μας προετοιμάσει για το τι θα διαβάσουμε. Και συνεχίζει:

 

Ένα τριζόνι που κουβαλάει ολόκληρες νύχτες

Καλοκαίρι μέσα στο μονότονο της φωνής

Ένα σημείο άμμου ξανθή ηφαιστειακή

Χρυσίζουσσα κόκκος που καταλήγει

Στην διαστολή του σύμπαντος

 

Η ποίηση της Τρούλη αποτελεί έκπληξη. Σπάνια συναντώ στους νέους ποιητές έναν ολοκληρωμένο ποιητικό κόσμο. Οι στίχοι της θα μπορούσαν να εμπνεύσουν έναν Νταλί. Οι εικόνες που περιγράφει κυοφορούν την δραματουργία, επιμένουν όμως να μας εντάσσουν σ΄ ένα άλλο επίπεδο, καθαρά αισθαντικό. Εκ πρώτης όψεως μπορεί να φανεί ότι πειραματίζεται με τον υπερρεαλισμό, ότι οι δάσκαλοι της είναι ο Εμπειρίκος ή ο Εγγονόπουλος. Όμως δεν αντιγράφει. Έχει απόλυτα δική της φωνή. Η Τρούλη πιστεύει στην ανατροπή της καθημερινότητας με εφόδιο την φαντασία. Παραθέτω ένα απόσπασμα για να διαπιστώσετε τι εννοώ:

 

Τα χέρια έξω από τα ρούχα να μακραίνουν τα μανίκια γίνονται

λωρίδες σεντόνι

Λινό και μετάξι. Όλα τα μέσα όργανα αφαιρούνται. Όλα τα μέσα

όργανα

Η ροή του αίματος αποκτά άλλο ρυθμό. Λευκό ερυθρό φαιοκίτρινο.

Ο ουρανός

με άσπρο σύννεφο. Στην μέση. Με άσπρο κενό που αιωρεί -τε στην

γωνία του

ορίζοντα. Μια αμυχή από τα πολύπλοκα της ανοχής

Η φυγάδευση έχει σημείο φυγής τον εαυτό.

 

Η ποίηση της Τρούλη δεν είναι εύκολη. Είναι πολυεπίπεδη, οι σκέψεις της πολυδιάστατες, απαιτεί την εγρήγορση του αναγνώστη. Επίσης, κάτι που το θεωρώ υπέρ της, είναι πως δεν έχει μπει στην μανιέρα να γράφει “γυναικεία ποίηση”. Ο ποιητικός της κόσμος είναι ένας αντικατοπτρισμός εσωτερικών τοπίων. Η πληθωρικότητά της και οι συχνές γλωσσικές της υπερβολές επιδιώκουν να αναστατώσουν, να προκαλέσουν τα αισθήματα και τις σκέψεις μας. Η ποίηση της απαιτεί την αμέριστη προσοχή μας. Να δοθούμε με όλο μας το είναι στην γραφή της για να κατανοήσουμε το σύμπαν της. Ο στόχος της δεν είναι να εντυπωσιάσει, αλλά να μαγέψει. Άρα φτάνει στην πηγή της ποιητικής τέχνης, στο να δρα μεταφυσικά στο συναίσθημα και εξαιτίας αυτού του γεγονότος να γινόμαστε μέτοχοι του θαύματος. Αλλά δεν μένει μόνο σ΄ αυτό το στάδιο η Τρούλη. Ασκεί κριτική στην ύπαρξη, αναζητά, μάχεται, αντιδρά, με σκοπό να οριοθετήσει την σκέψη και τα αισθήματα. Και τέλος, αγωνιά μπροστά στο ανεξήγητο, ψάχνοντας απαντήσεις:

 

Πότε είδες τελευταία φορά τον ουρανό

Απέραντα τεμαχισμένο;

Πότε τελευταία φορά μπήκες σε ένα σώμα παρθένο

Και μεγάλωσες;

 

Μια ποιήτρια που αξίζει οπωσδήποτε την προσοχή μας.

 

*Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (Ποίηση, Μανδραγόρας, Δέντρο, Ακτή, Γραφή). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές.

Έργα του: ‘Ίχνη στο χιόνι (μυθιστόρημα 2012), Μικρή διαθήκη (ποιήματα 2012)Τα όρια του λαβυρίνθου (ποιήματα, 2008), Στο σκοτάδι μετέωρος (ποιήματα, 2003), Η χώρα των κοιμώμενων υδάτων (ποιήματα, 2001), Το δέρμα της νύχτας (ποιήματα, 1999). 

Ξεκάλτσωτες πατούσες πάνω σε κρύο μάρμαρο- Romilly Tenebres

23 Friday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

 

Το φθινόπωρο τεστάρεται στην «πίστα» μου από τη μύτη.

Δεν είναι η οσμή, αλλά η θερμοκρασία που το ορίζει. Σε

αντίθεση με την άνοιξη δηλαδή, οπότε δουλεύει η οσμή και

ευφραίνεται παράλληλα.

Μύτη, αυτιά, χέρια και πόδια αρχίζουν να αισθάνονται, να

κοκκινίζουν, να μου μιλούν και να απαιτούν, κάλτσες,

καλοριφέρ, μακριά μανίκια, τεχνητή ζέστη.

Περίεργη εποχή το φθινόπωρο. . . ψευδαίσθηση

τήρησης υποσχέσεων, απάτη απαρχής, μασκάρεμα

χειμώνα, ημίμετρο, λίγο από αυτό και λίγο από το άλλο,

συνονθύλευμα ρούχων, αταίριαστες διαθέσεις εξοχικές σε

χώρους στρωμένους με μοκέτες. . . Εσύ να έχεις μείνει

ακόμα στο σημάδι του μαγιό στο σώμα σου και ο καιρός να

μη σε υπολογίζει και να τρέχει να προλάβει για

χριστουγεννιάτικα στολίδια και δέντρο. Άλλωστε, πότε σε

υπολογίζει ο καιρός;

Κι εμένα που μου αρέσει να κυκλοφορώ χειμώνα

καλοκαίρι ξυπόλητη, με πιάνει από τους πρώτους και από

τα άκρα, μουδιάζει όλο μου το σώμα και με προειδοποιεί

αυτή η δροσούλα του πατώματος. Ο αέρας – συνοδός των

βραδινών μου ονείρων χτυπά τις τέντες στην πόρτα μου να

του ανοίξω, να δω, να μυρίσω, να ψηλαφήσω, να

συμφιλιωθώ με την αντίπαλη βροχή, τον αντίθετο άνεμο, την

κρύα αίσθηση, την κλεισούρα των κινήσεων και χειρονομιών.

Κάθε φθινόπωρο ξεγελώ τον εαυτό μου ότι είναι

Δεκέμβρης. Βιάζομαι να στρώσω τα χαλιά, να κατεβάσω τα

χειμωνιάτικα, να ντυθώ τη διάθεση απασχολημένης πριν από

τις γιορτές. . .

Κάθε φθινόπωρο, η μελαγχολική μου διάθεση βρίσκει

άλλοθι και αποκούμπι για να εκλυθεί. ..

 

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ ΜΕ "ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΑΓΝΩΣΤΟ"….(ARS & VITA ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ)

22 Thursday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Ars & Vita

≈ Leave a comment


Παραλήπτης Άγνωστος (AddressUnknown)
της KathrineKressmannTaylor
σε σκηνοθεσία Νάντιας Φώσκολου
από τις 21 μέχρι τις 31 Μαΐου 2014
@ Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων

Συντελεστές
μετάφραση – σκηνοθεσία: Νάντια Φώσκολου
σκηνογραφία – videodesign: Μικαέλα Λιακατά
σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
ενδυματολόγος: Βασιλική Σύρμα
Light BoardOperator : Δάφνη Καφετζή
παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Αλμπέρτο Φάις
Από τις 21 μέχρι τις 31 Μαΐου 2014 || Τετάρτη 21, Πέμπτη 22, Παρασκευή 23, Σάββατο 24, Πέμπτη 29, Παρασκευή 30 στις 21 :00 || Σάββατο 31 Μαΐου στις 19:00 και στις 21:30 
Γενική είσοδος: 10 ευρώ, μειωμένο εισιτήριο (άνεργοι, φοιτητές, κάρτα ΣΕΗ) : 5 ευρώ.
Περίληψη
Ποιος είναι αυτός ο Αδόλφος Χίτλερ που δείχνει να αναρριχάται προς την εξουσία στη Γερμανία ;
Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ) / Μόναχο (Γερμανία), 1932
Μέσα από την αλληλογραφία δύο αδελφικών φίλων, επιτυχημένων μεταναστών στην Αμερική, ο ένας εκ των οποίων αποφασίζει να επιστρέψει στη Γερμανία, το έργο αιχμαλωτίζει μια φιλία — και την ανθρωπότητα ολόκληρη — σε μια στιγμή ιστορικής μεταμόρφωσης.
Καθώς ο Χίτλερ αναρριχάται στην εξουσία, η σχέση των δύο φίλων φθίνει ανεπανόρθωτα και καταλήγει στην προδοσία.
Βασισμένη σε μια κλασική ιστορία εκδίκησης δομημένη με κινηματογραφικό σασπένς, η παράσταση διερευνά το ζήτημα της προσωπικής ευθύνης σε περιόδους κρίσεων.
Σύντομη ιστορία του κειμένου
Κλασικήνουβέλα δι’ αλληλογραφίας, αιχμηρό, λιτό και προφητικό κείμενο για τις απαρχές του Τρίτου Ράιχ, την άνοδο του ναζισμού, τη διείσδυση της εθνικοσοσιαλιστικής ιδεολογίας στις συνειδήσεις, η νουβέλαΠαραλήπτης άγνωστος (Address Unknown), πρώτο βιβλίο της αμερικανίδας συγγραφέως Kathrine Kressmann Taylor, γράφτηκε και δημοσιεύτηκε το 1938 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα χρόνο πριν από το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Κυκλοφόρησε πρώτα ως short story σε ένα αμερικάνικο περιοδικό καιαναδημοσιεύτηκε γρήγορα από το Reader’s Digest σε μορφή βιβλίου. Οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 50.000 αντίτυπα και το κείμενο απαγορεύτηκε αμέσως στη Γερμανία.
Η νουβέλα έπεσε ύστερα σε μια σχετική λήθη, μέχρι τη δεύτερήτης αναδημοσίευση, το 1995, με αφορμή την 50η επέτειο της απελευθέρωσης των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ένα χρόνο πριν από το θάνατο της Kathrine Kressmann Taylor.
Η συγγραφέας Kathrine Kressmann Taylor (1903-1996)
Η Kathrine Kressmann γεννήθηκε το 1903 στο Πόρτλαντ της Πολιτείας Όρεγκον. Αφού αποφοίτησε από το University of Oregon, μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου εργάστηκε στον χώρο της διαφήμισης. Το 1928, η Kathrine Kressmann παντρεύτηκε τον Elliott Taylor, ιδιοκτήτη διαφημιστικής εταιρείας. Δέκα χρόνια αργότερα, το ζευγάρι μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου δημοσιεύτηκε το Address Unknown. Τόσο ο εκδότης όσο και ο σύζυγός της θεώρησαν ότι η νουβέλα ήταν «πολύ δυνατή για να εμφανιστεί ως υπογεγραμμένη από γυναίκα», και δημοσίευσαν το έργο με την υπογραφή Kressmann Taylor, αφαιρώντας το μικρό όνομα της Kathrine — η οποία επρόκειτο να κρατήσει σε όλη της την καριέρα το νέο αυτό ονοματεπώνυμο. Η στηλίτευση του ναζισμού αποτελεί το θέμα και του επόμενου βιβλίου της Taylor, Until That Day (1942). Το 1947, η συγγραφέας άρχισε να διδάσκει δημοσιογραφία και δημιουργική γραφή στο GettysburgCollege της Πενσυλβανία.
Το 1995, όταν η Taylor ήταν 91 ετών,το Address Unknown επανεκδόθηκε και έγινε πλέον διεθνές best–seller, χαρίζοντάς της έναν νέο γύρο αναγνώρισης. Πέθανε το 1996, έχοντας περάσει τον τελευταίο χρόνο της ζωής της δίνοντας συνεντεύξεις και υπογράφοντας αντίτυπα του βιβλίου της.
________________________________________________________

theatre / performance art / poetry / installation / readings / documentary / creative writing / music

                                                    
Πολυχώρος Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, 11361, Κυψέλη, Αθήνα
Τ: (00 30) 213 00 40 496 || Mobile: (00 30) 69.45.34.84.45
Email: info@polychorosket.gr
Site: http://polychorosket.gr/
Facebook: https://www.facebook.com/kentron.el
Twitter: https://twitter.com/TVControlCenter

Flickr: http://www.flickr.com/photos/79921428@N03/sets

YouTube: http://www.youtube.com/channel/UC0rOD1_SgjuNrkNmx59_sMg?feature=mhee

Vimeo: https://vimeo.com/user16922222/videos

Teaser: http://www.youtube.com/watch?v=74G9Da77Vxo

__________________________________

Πρόσβαση στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων: λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8 || τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14 || τρόλεϊ (στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4 || ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια).

Χάρτης GoogleMaps:

https://plus.google.com/115399163603766834337/about?gl=fr&hl=en

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΙΣΤΑΣ (ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ)

22 Thursday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in "Το κορίτσι της Δύσης"

≈ Leave a comment


Μπήκαν οι άνθρωποι πίσω απ’ τα παραβάν.
Πάλεψαν. Με τη συνείδηση τους.
Ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο.
Με τον εγωισμό τους. 
Καθάρισαν. Μ’ όλες τις βρωμιές.
Τις έκρυψαν, μαζί με τη σκόνη
   κάτω απ’ τα χαλιά τους.
Έριξαν οι άνθρωποι σε κουτιά από πλεξιγκλάς
τα ανακυκλωμένα σκουπίδια τους.
Κάποιοι απρόθυμα, άλλοι μ’ ασίγαστο μίσος
οι περισσότεροι από συνήθεια.
Μέχρι την τελευταία στιγμή, αναποφάσιστοι
για την επιλογή τους.
  
Γύρισαν οι άνθρωποι στα σπίτια.
Κατάκοποι, ο καθένας από δικές του αιτίες.
Απροσδιόριστες.
Αγωνία. Απελπισία. Αδιαφορία.
Εκ των προτέρων χαμένη η μάχη
των ιδεολογιών
κόντρα στην ανθρώπινη βιολογία.
                                
  Κάθισαν οι άνθρωποι στα μπαλκόνια.
Από κάτω οι δρόμοι οργίαζαν. 
Φλέγονταν οι γειτονιές απ’ αδημονία.
Κορναρίσματα, φωνές, οχλαγωγίες.
Κανένας δεν γνώριζε, αν πρόκειται για γιορτή
ή αν έτσι αντηχεί
 ο βρυχηθμός  του πολέμου.
Στήθηκαν οι άνθρωποι, μπροστά στις οθόνες.
Σ’ οικιακούς καναπέδες  και σε καφενεία
ένα ήταν το μήνυμα.
Μην ποντάρεις στον διπλανό.
Δεν υπάρχει μαζί.
Δεν υπάρχει γιατί
Δεν υπάρχει ελπίδα.
    Μάλωσαν οι άνθρωποι με τα προσωπεία τους.
Τα είδωλα τους αντικατοπτρίστηκαν 
στους  καθρέφτες των εκπροσώπων τους.
Αγριεμένα. Επιθετικά. Παραμορφωμένα.
Η εποχή των πανελίστας
αναδεικνύεται εδώ και χρόνια, η μόνη νικήτρια.
Προβλέπεται –  άμεσα – απ’ τους ειδικούς
 ο αφανισμός των πιο νηφάλιων εκπροσώπων
του σκεπτόμενου είδους.
Άλλαξαν οι άνθρωποι, εκπομπές και κανάλια.
Μέσα στις βρισιές, κάτω απ’ τις προσβολές
πίσω απ’ τα επικοινωνιακά μαχαιρώματα
ένα ήταν το μήνυμα:
Μην ποντάρεις στον διπλανό.
Δεν υπάρχει μαζί.
Δεν υπάρχει γιατί.
Δεν υπάρχει ελπίδα.



“ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ”

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: https://www.facebook.com/efthimisphotography?fref=ts  

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΙΙΙ ΣΤΟ ΒΕΤΟΝ7…ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ…(ARS & VITA ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ)

21 Wednesday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Ars & Vita

≈ Leave a comment

Το φεστιβάλ Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ συνεχίζεται τον Ιούνιο στο Βeton7 με 2 νέες παραστάσεις: “Η Σονάτα των φαντασμάτων” του August Strindberg και«Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» του Χένρικ Ίψεν. 


Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ: “Η Σονάτα των φαντασμάτων” του August Strindberg από Τετάρτη 4 Ιουνίου
στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Beton7




Η Σονάτα των φαντασμάτων γράφτηκε από τον Strindberg το 1907, λίγα χρόνια πριν τον θάνατο του και κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στο παγκόσμιο ρεπερτόριο, με την τολμηρή του εναλλαγή μεταξύ φαντασιακού και ρεαλιστικού. Τα πρόσωπα του έργου είναι από τα πιο φαντασιακά του Strindberg, βρικόλακες, φαντάσματα και μούμιες. Ιδεαλιστικές αναπαραστάσεις εφιαλτών σε διάφορα στάδια κατάπτωσης. 


INFO
“Η Σονάτα των φαντασμάτων” του Αugust Strindberg
Διάρκεια παραστάσεων: 4,5,11,12,18,19,25,26 Ιουνίου 2014
Ημέρες παραστάσεων: Τετάρτη & Πέμπτη
Ώρα παραστάσεων: 21:00
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Τιμή Εισιτηρίου: 10€ Κανονικό & 5€ Φοιτητικό, Ανέργων
Kέντρο Τέχνης και Πολιτισμού ΒΕΤΟΝ7: Πύδνας 7, (στάση Μετρό “Κεραμεικός”) Βοτανικός
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210-7512625

Συνημμένο θα βρείτε το δελτίο τύπου. Μπορείτε να κατεβάσετε φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης από εδώ: https://www.dropbox.com/sh/y9okovbvc13mt0x/AACWMmdU7eBQQ4lbuKF9SK-7a 















Θεατρικές Συνθέσεις ΙΙΙ: Χένρικ Ίψεν, «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί»
 Για οκτώ μόνο παραστάσεις στις  2, 3, 9, 10, 16, 17, 23, 24 Ιουνίου 2014 Δευτέρα & Τρίτη


Τι θα συμβεί, αν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί;
Τι θα συμβεί όταν τέσσερις άνθρωποι ανακαλύψουν ποιοι είναι και τι ζητάνε; Όταν ανακαλύψουν ότι η ελευθερία του ενός εμποδίζει την ελευθερία του άλλου; Όταν συνειδητοποιήσουν ότι δεν έζησαν ποτέ; Τι θα συμβεί όταν συναντηθούν και οι τέσσερις στο χείλος του γκρεμού;

INFO
Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί | Χένρικ Ίψεν | O.S.I.A
Διάρκεια παραστάσεων: 2,3,9,10,16,17,23,24 Ιουνίου 2014
Ημέρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη
Ώρα παραστάσεων: 21:00
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά
Τιμή Εισιτηρίου: 10€ Κανονικό & 5€ Φοιτητικό, Ανέργων
Kέντρο Τέχνης και Πολιτισμού ΒΕΤΟΝ7: Πύδνας 7, (στάση Μετρό “Κεραμεικός”) Βοτανικός
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210-7512625

ΛΙΚΝΙΣΜΑ – Αλεξάνδρα Μπακονίκα

20 Tuesday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ 1 Comment

Φωτογραφία: Ruth Bernhard

Γόησσα, αερικό.
Όταν ερχόταν σπίτι του,
συχνά έβγαζε τα παπούτσια της 
κοντά στον καναπέ του σαλονιού, 
και ξυπόλητη περπατούσε 
πότε στη βιβλιοθήκη για ένα βιβλίο, 
πότε στον μπουφέ με τα ποτά,
ή στο πιάνο κάτι να παίξει. 
Κατακόρυφα ανέβαινε η θερμοκρασία 
της κάψας μέσα του 
για τα πόδια, τα γυμνά της πέλματα, 
για την ασύγκριτη χάρη του λικνίσματος 
της μέσης και των γοφών της.

ΡΑΜΟΝΑ travel / η γη της καλοσύνης..(ARS & VITA ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ)

20 Tuesday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Ars & Vita

≈ Leave a comment

                    ΡΑΜΟΝΑ travel / η γη της καλοσύνης
μια παράσταση της «bijoux de kant»
Ελληνικό Φεστιβάλ
1-5 Ιουνίου
Πειραιώς 260, Αποθήκη 
Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 15, Φοιτητικό 10, Μειωμένο 10, Ανέργων 5, ΑμεΑ 5.
Φωτογραφία: {Bijoux de Kant / Ραμόνα / Φεστιβάλ Αθηνών}
Άλλο ένα ταξίδι. Τα ίδια πρόσωπα με άλλα ονόματα. Ένα λεωφορείο που διασχίζει τα Βαλκάνια. Άλλη γη, άλλα μέρη, οι ίδιες πάντα γδαρμένες επιθυμίες. Η «ΡΑΜΟΝΑ travel / η γη της καλοσύνης» είναι οι μνήμες, τα λόγια, οι εικόνες, τα ξόρκια, τα μαγικά δεσίματα που όλοι μας ψελλίσαμε ή ονειρευτήκαμε. Οι γκάιντες και ο Αττίκ. Τα σκυλάδικα και η Βέμπο. O Βελουχιώτης και η Παναγία της Τήνου. Η νεότερη Ελληνική ιστορία του καθενός, δηλαδή η παγκόσμια. Άλλο ένα ταξίδι της «bijoux de kant» στη χώρα του διηνεκούς ρομαντισμού. Στη χώρα που επιτελούνται θαύματα, στη χώρα που όλοι πρέπει να πιστέψουν με τη διαδικασία του επείγοντος. Η ΡΑΜΟΝΑ travel είναι ένα δημοτικό τραγούδι που υποδύεται άλλη μια παράσταση.
Κείμενο: Γλυκερία Μπασδέκη
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης
Μουσική: Κώστας Δαλακούρας
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Σκηνογραφία: Γιάννης Σκουρλέτης, Δήμητρα Λιάκουρα, Περικλής Πραβήτας
Κίνηση: Τάσος Καραχάλιος
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης
Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Λένα Δροσάκη, Δημήτρης Μοθωναίος, Κρις Ραντάνοφ


Άρης Ασπρούλης

arisas84@yahoo.gr

tel: 69.34.58.16.24.

facebook.com/aris.asproulis

ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ…ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ…(ARS & VITA ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ)

20 Tuesday May 2014

Posted by karagiannopouloskon in Ars & Vita

≈ Leave a comment


Συνάντηση Θεραπειών Μέσω Τέχνης 
18,19 και 20 Ιουλίου 2014
στο Αλυκών Φως στην Αλυκή Αιγίου









Οι Θεραπείες Μέσω Τέχνης συναντιούνται δημιουργικά, σε ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον. Η Δραματοθεραπεία, η Εικαστική Θεραπεία, η Μουσικοθεραπεία και η Χοροθεραπεία συνεργάζονται, ανταλάσσουν, συμπλέουν πλάι σε έναν υδροβιότοπο. Το σεμινάριο περιλαμβάνει θεωρητικές παρουσιάσεις, κλινικά παραδείγματα, βιωματικά εργαστήρια και καλλιτεχνικές δράσεις από μια μεγάλη ομάδα θεραπευτών μέσω Τέχνης από την Ελλάδα και την Αγγλία.
Οι συμμετέχοντες στο σεμινάριο θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν (θεωρητικά και βιωματικά) τις Θεραπείες μέσω Τέχνης, τον τρόπο που λειτουργούν και το πώς συμπλέκονται και αλληλοσυμπληρώνονται.
Οι στόχοι του σεμιναρίου είναι εκπαιδευτικοί και δημιουργικοί και όχι ψυχοθεραπευτικοί.
Υπεύθυνος Δραματοθεραπείας: Τάσος Μπάμπαλης (Ελλάδα)
Υπεύθυνη Εικαστικής Θεραπείας: Μυρτώ Λυκοπούλου (Αγγλία)
Υπεύθυνη Μουσικοθεραπείας: Ευαγγελία Αραχωβίτη (Ελλάδα)
Υπεύθυνη Χοροθεραπείας: Prof. Βίκυ Κάρκου (Αγγλία)
Ο κάθε συμμετέχων έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει όλες τις θεωρητικές παρουσιάσεις και τις παράλληλες εκδηλώσεις, να συμμετάσχει στην διαδραστκή performance και να παρακολουθήσει έως και 2 βιωματικά εργαστήρια. 
Κόστος συμμετοχής 
Για εγγραφή ως και 10 Ιουνίου: 55 ευρώ
Φιλικά
Μαρία Σούμπερτ / Cloud 7
210 3638509
6938255522
schubertmaria@outlook.com
← Older posts

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • July 2022
  • April 2022
  • July 2021
  • June 2021
  • March 2021
  • January 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • July 2020
  • May 2020
  • December 2019
  • June 2019
  • March 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • April 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013

Categories

  • "Το κορίτσι της Δύσης"
  • Ars & Vita
  • BLAME IT ON THE STARS
  • Αγαπητό μου ημερολόγιο…
  • Βαλκανιογνωμόνιο
  • Εικαστικά
  • Η πραγματικότητα αλλιώς…
  • Κριτική Βιβλίου
  • Λογοτεχνικά Κείμενα
  • Μουσικό Καφενείο
  • ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
  • Συνεντεύξεις
  • Σεκάνς
  • Τέχνες
  • Splendide mendax
  • Uncategorized

Meta

  • Register
  • Log in

Blog at WordPress.com.

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Following
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Join 54 other followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar