Tags
τη στήλη γράφει & επιμελείται
η Λίλα Παπαπάσχου
Παραφράζοντας λίγο τον Αντρέ Μπρετόν, θα αρχίσω το σημερινό αφιέρωμα της στήλης σε μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις – καλλιτεχνικές παραγωγές που συμβαίνουν αυτήν την στιγμή στην πόλη μας δηλώνοντας απερίφραστα πως…
“η Τέχνη είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση”.
Ο φετινός Δεκέμβρης – οδεύουμε ήδη προς το πρώτο μισό του – δεν ξεκίνησε με τους ευνοικότερους οιωνούς και αρκεί μια ματιά στην τρέχουσα επικαιρότητα για να μας πείσει, ότι τα πράγματα είναι πλέον πολύ σοβαρά, με αυξημένες πιθανότητες να γίνουν ακόμα σοβαρότερα. Μέσα σε όλα τα δυσάρεστα που ακούμε τον τελευταίο καιρό, προστέθηκε κι ο θάνατος ενός σπουδαίου ανθρώπου των Γραμμάτων & των Τεχνών, του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα, που “χάθηκε” λίγο πριν την έλευση της καινούργιας χρονιάς, με τρόπο βίαιο και τόσο μα τόσο άδικο, βυθίζοντας το σύνολο του καλλιτεχνικού – και όχι μόνο – κόσμου σε βαθιά λύπη & περισυλλογή.
Επειδή όμως, οφείλουμε κάπως να αντιδράσουμε σε όλο αυτό το σκοτάδι που μας ζυγώνει από παντού – διογκωμένο στη νιοστή από τα Μ.Μ.Ε. – προτείνω να στραφούμε στο πιο σίγουρο και ασφαλές καταφύγιο, που δεν είναι άλλο από την Τέχνη. Δημιουργία, επικοινωνία, ανοιχτός διάλογος, φαντασία, πρωτοτυπία, πειραματισμός…με ότι μπορούμε, με ότι έχουμε, όπου κι αν είμαστε…Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την θεατρική μας περιπλάνηση…
Στάση 1η : BIOS
Εκεί μας περιμένει ο Κώστας Κουτσολέλος, ο οποίος μετρά ήδη πολλές και επιτυχημένες συνεργασίες με τον γνωστό πολυχώρο και φέτος μας συστήνεται ως ο καλλιτεχνικός υπεύθυνος 12 εργαστηρίων για το σύγχρονο θέατρο στην πράξη. Την Πέμπτη 18 & την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθούν οι τελικές παρουσιάσεις των εργαστηρίων για την Α’ Περίοδο (Οκτώβριος 2014 – Δεκέμβριος 2014) στο BIOS.
Έξι σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς παρέδωσαν ένα δίμηνο κύκλο εργαστηρίων πάνω στην μέθοδο τους σε σχέση με την λειτουργία του ηθοποιού στην σύγχρονη θεατρική πράξη και παρουσιάζουν τα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς, είτε με την μορφή ενός ανοιχτού μαθήματος, είτε δημιουργώντας μια μικρή παράσταση. Τα εργαστήρια αυτά που φέρουν τον ευέλικτο τίτλο: ότι μπορείς, με ό, τι έχεις, όπου είσαι, είναι μια διοργάνωση του BIOS.
Αναλυτικά το πρόγραμμα των παρουσιάσεων:
Δημήτρης Τσιάμης, Η τέχνη του διαλόγου
πάνω από το BIOS
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 21.00
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης παρουσιάζει τη μεθοδολογία που εφαρμόσθηκε στο εργαστήριο θεάτρου Η Τέχνη του Διαλόγου.
Μια σφαιρική προσέγγιση του θεατρικού διαλόγου, με στόχο την ανάδειξη της πολλαπλής και αποκαλυπτικής του διάστασης κατά την σκηνική του απόδοση, καθώς και την δημιουργική εμπλοκή των ηθοποιών στην σύνθεση του.
Οι συμμετέχοντες θα παρουσιάσουν εξειδικευμένες – για τον διάλογο – ασκήσεις και σύντομες σκηνικές συνθέσεις βασισμένες σε διαλόγους από το έργο Τρεις Αδελφές του Α. Τσέχωφ. Συμμετέχουν οι: Αλέξη Κατερίνα, Αργυροπούλου Νάντια, Γαβράς Γιάννης, Πιατά Ιωάννα, Σαρδάνη Στέλλα.
Βασίλης Νούλας – Περιγραφή εικόνας
BIOS Main
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 18.00
Ένα τοπίο μεταξύ στέπας και σαβάνας, ο ουρανός σε μπλε πρωσικό, δύο τεράστια σύννεφα, στερεωμένα σαν μ’ ένα συρμάτινο σκελετό, το αριστερό μεγαλύτερο θα μπορούσε να είναι ένα λαστιχένιο ζώο που ξέφυγε από κάποιο λούνα-παρκ, ή ένα κομμάτι της Ανταρκτικής στο δρόμο της
επιστροφής, δεξιά στο τοπίο ένα δέντρο (…)
Εργαστήριο για τα όρια και τη μελαγχολία της θεατρικής περφόρμανς με αφορμή το εμβληματικό κείμενο του Heiner Müller, Περιγραφή εικόνας. Ποίηση με ευτελή μέσα, queer performance, δύναμη και αδυναμία της σωματικής παρουσίας, αισθητική του γελοίου και αισθητική του υψηλού.
Συμμετέχουν οι: Αγγελοπούλου Ηλέκτρα, Κόη Σίλια, Κόχυλα Δώρα, Λαζάρου Σπύρος, Νικολακόπουλος Νίκος, Νικολοπούλου Τέση, Στράμπη Μυρτώ, Τσεκούρας Θανάσης
Αγγελική Παπαθεμελή – 1 + 1
BIOS Main
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 19.00
-Μίλησέ μου… Πες μου κάτι… (Παύση) …πες μου κάτι…
-Τι να πω; Τι;
-Οτιδήποτε …
Αντλώντας το υλικό του μέσα από τα ερωτικά ζευγάρια της εργογραφίας του Τσέχωφ, το εργαστήριο ερεύνησε το συναρπαστικό και απρόβλεπτο πεδίο που ανοίγεται όταν ο Ένας συναντά τον Άλλο. Συνύπαρξη και αλληλεπίδραση ή με τι τρόπους το σώμα, η σκέψη, η πρόθεση, το αίσθημα αφήνονται να επηρεαστούν και να επηρεάσουν, δημιουργώντας μια ξεχωριστή οντότητα, τη σχέση. Η τελική παρουσίαση του εργαστηρίου θα έχει την μορφή ενός δημόσιου, ανοιχτού μαθήματος.
Συμμετέχουν οι: Αθανασιάδης Θανάσης, Αναγνώστου Ηλιάνα, Βλαστάρη Στεφανία, Γκρίτσης, Αντώνης, Δημητριάδη Γιώτα, Ευριπιώτη Ιωάννα, Καρδάμη Ελένη, Κουλούρη Μαρία, Λαζαρίδου Αστερόπη, Παπακώστα Ευθαλία, Παρσάη Αλεξία, Πούλη Βάνα, Σταματίου Γιάννης, Χαλιώτη
Αναστασία
Αργυρώ Χιώτη – Βιογραφίες του υπογείου
BIOS Main
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 20.00
Βιογραφίες του υπογείου. Σκηνικές βιογραφίες που αντλούν υλικό από τη ζωή ποιητών, συγγραφέων ή άλλων ανθρώπων της τέχνης, που κινήθηκαν στο υπόγειο, που τόλμησαν δηλαδή να ζήσουν σε αντίθεση με το πολιτικώς ορθό, αφήνοντας πίσω τους καλλιτεχνικό ή επιστημονικό έργο
σπάνιο και αυθεντικό. Κάθε συμμετέχων θα παρουσιάσει από μία βιογραφία του υπόγειου, που ο ίδιος επέλεξε και άντλησε το υλικό της.
Συμμετέχουν οι: Αγγελοπούλου Ηλέκτρα, Αλεξίου Ασημάκης, Ανανιάδου Νεφέλη, Βλασσοπούλου Εύα, Γαλανάκη Σοφία, Γεωργιάδου Μαρία, Γιαννοπούλου Κατερίνα, Νικητοπούλου Μαρία, Παπακώστα Ευθαλία, Παπανδρέου Κατερίνα, Σαχαλώφ Μαίρη, Σοφιανοπούλου Δάφνη, Τάμπαση Δήμητρα, Φλουρή Πηνελόπη.
Γιάννης Καλαβριανός – Μεταξύ δύο πολύ συγκεκριμένων δράσεων
BIOS Main
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 21.00
Μεταξύ δύο πολύ συγκεκριμένων δράσεων. Αυτός ήταν ο τίτλος των μαθημάτων που είχαν ως στόχο την εργασία στον ενδιάμεσο χώρο αφήγησης και αναπαράστασης με κάθε δυνατό τρόπο ή μέθοδο.
Υλικό εργασίας αποτέλεσαν το κείμενο και οι ασκήσεις που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των προβών της παράστασης Παραλογές ή Μικρές καθημερινές τραγωδίες, της Εταιρείας Θεάτρου Sforaris, για το Φεστιβάλ Αθηνών 2010. Βασικό μέλημα και θεμέλια λίθος του συγκεκριμένου τρόπου
εργασίας είναι η δημιουργία ομάδας, η οποία αναλαμβάνει συνολικά την ευθύνη του κειμένου, δημιουργεί σύνολα και τα διαλύει ακαριαία, απευθύνεται, αναπαριστά και μεταφέρει εικόνες χρησιμοποιώντας τις ελάχιστες δυνατές χειρονομίες και σκηνικά αντικείμενα. Τελικός στόχος είναι η
όσο το δυνατόν καθαρότερη παρουσίαση των σπαραγμάτων, των χρονικών αλμάτων και του αλματώδους τρόπου αφήγησης των δημοτικών τραγουδιών.
Συμμετέχουν οι: Αγγελοπούλου Ηλέκτρα, Αλεξίου Ασημάκης, Γιακιντζής Κωνσταντίνος, Γρέντζελου
Βασιλική, Δεμέστιχα Έλενα, Δερμιτζάκη Δήμητρα, Μωραΐτη Όλγα, Παπαβασιλείου Έλενα, Παπαδημητράκη Βαλεντίνα, Παπακώστα Ευθαλία, Σπανού Ξανθή, Τάμπαση Δήμητρα, Τασσύ Κατερίνα, Φέστα Γιώτα.
Έφη Θεοδώρου – Δομές του λόγου και τρόποι αφήγησης
(με δύναμη από το Υπόγειο)
BIOS Main
Κυριακή 21 Δεκεμβρίου | ώρα έναρξης: 22.00
Με δύναμη από Το Υπόγειο.
Σύντομη παρουσίαση των εκδοχών αφήγησης που δοκιμάστηκαν στο πλαίσιο των 10 συναντήσεων
του εργαστηρίου με αφετηρία Το Υπόγειο του Φ. Ντοστογιέφσκι.
– Δοκιμιακός λόγος και λογοτεχνική / θεατρική αφήγηση.
– Προσωπική και ομαδική αφήγηση.
– Το δύσκολο ”εδώ και τώρα”΄ της θεατρικής πράξης, όταν η δράση καταρχάς είναι λόγος.
Συμμετέχουν οι: Αποστολακέα Μαρία, Γεωργίου Μιχάλης, Δούλος Γιώργος, Μπακαλάκου Ιωάννα,
Παπαιωάννου Βασιλική, Πολυχρονίδου Σοφία, Τάμπαση Δήμητρα.
Στάση 2η: Θέατρο Μεταξουργείο
“ΤΟΛΜΑΣ;”… Μια ενδιαφέρουσα πρόταση από την Θεατρική Ομάδα Repente, στο Θέατρο Μεταξουργείο. Με αφορμή την Γαλλική ταινία “ΑΓΑΠΑ ΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ;” του Yann Samuell, με πρωταγωνιστές τους Μαριόν Κοτιγιάρ και Γκιγιόμ Κανέ, η οποία συμπεριλαμβάνεται στις προσωπικές μου αγαπημένες, μια νέα σχετικά ομάδα αποπειράται να προσεγγίσει μία από τις πιο εκκεντρικές ιστορίες αγάπης του σύγχρονου Ευρωπαϊκού κινηματογράφου, με τον δικό της τρόπο, ρισκάροντας μια – μοιραία ίσως – σύγκριση. Η παράσταση έχει ήδη ξεκινήσει από τις 10 Νοεμβρίου και θα συνεχιστεί έως και τις 30 Δεκεμβρίου 2014.
Παρόλο που η στήλη δεν είναι φαν των μεταφορών γνωστών και επιτυχημένων ταινιών στο θέατρο, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, θα βρεθεί στο Θέατρο Μεταξουργείο, για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν το πείραμα της ομάδας Repente πέτυχε τελικά. Η μαγεία της τέχνης άλλωστε, κρύβεται πάντα στην ανατροπή και την κατάργηση των κλισέ και των – κάθε είδους – προκαταλήψεων. Εσείς θα τολμήσετε;
«Τολμάς;»
του Χάρη Χιώτη
“Για να κερδίσεις το παιχνίδι χρειάζεσαι ένα φυλαχτό,
ένα κορίτσι κι ένα αγόρι.
Όλα τ’ άλλα μπορούν να πάνε στο διάολο”
O Ναν και ο Έντ εφευρίσκουν ένα πολύ παράξενο παιχνίδι.
Όταν το φυλαχτό βρίσκεται στα χέρια του ενός, ο άλλος πρέπει να καταφέρει να το πάρει πίσω. Ο μοναδικός κανόνας είναι ότι απλά δεν υπάρχουν κανόνες και οι δυο τους πρέπει να δεχτούν τις προκλήσεις που προτείνει ο ένας στον άλλο.
Ο Ναν γνωρίζει την Σάντυ. Ο Έντ γνωρίζει την Έσενς.
Το παιχνίδι αλλάζει μορφή.
Είναι ικανός ο έρωτας να υπερνικήσει τα πείσματα δύο ενηλίκων που αγαπιούνται από παιδιά;
Δύο άνθρωποι τόλμησαν περισσότερα απ’ όσα άντεχαν ο ένας για τον άλλον.
Όταν όμως τολμάς, συνήθως πληρώνεις και κάποιο τίμημα.
Εσύ; Τολμάς;
Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο/Σκηνοθεσία: Χάρης Χιώτης
Β’ Σκηνοθέτις: Μαριλού Νικολαϊδη
Μουσική /Μουσική Eπιμέλεια: Αναστασία Μανιάτη
Σκηνικά /Κοστούμια: Ελένη Τσακιλτζή
Θεατρολόγος: Φραγκίσκος Σαργολόγος
Video /Φωτογραφίες: Λουκάς Ζιάρας
Γραφιστικά :Μάνος Ανδρουλιδάκης
Προβολή – Επικοινωνία: Νατάσα Μακρογιαννέλη
Ηθοποιοί: Αγνή Χιώτη, Σήφης Μάινας, Ιωάννα Αγγελίδη, Απόστολος Αποστολόπουλος, Μαρία
Θεοδωρίδου, Χάρης Χιώτης.
facebook:https://www.facebook.com/theatrikiomadarepente
Στάση 3η: Θέατρο του Νέου Κόσμου
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου μας έχει συνηθίσει σε πολύ προσεγμένες και αξιόλογες παραγωγές, προσφέροντας στο κοινό πολλές επιλογές, μέσω ενός εναλλασσόμενου ρεπερτορίου, που τις περισσότερες φορές κρύβει παραστάσεις “διαμάντια”. Μετά από σκέψη και έχοντας να διαλέξω από μια τεράστια γκάμα επιλογών, επέλεξα να σας παρουσιάσω την παράσταση “Loot – Τα Λάφυρα” του Τζο Όρτον, σε σκηνοθεσία Μάκη Παπαδημητρίου, στην οποία συμμετέχει μια πλειάδα ταλαντούχων ηθοποιών: Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Όμηρος Πουλάκης & Γιάννος Περλέγκας. Ένας απο τους πολλούς λόγους που με ώθησαν στην επιλογή της συγκεκριμένης παράστασης, είναι κυρίως το γεγονός ότι την σκηνοθεσία υπογράφει ο δημοφιλέστατος ηθοποιός, την πορεία του οποίου παρακολουθώ ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια και πραγματικά ανυπομονώ να διαπιστώσω, αν η σκηνοθετική του δεινότητα είναι αντάξια της ερμηνευτικής.
“Loot – Τα λάφυρα” του Τζο Όρτον
Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαδημητρίου
Παίζουν: Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Όμηρος Πουλάκης, Γιάννος Περλέγκας
Ο Χαλ και ο Ντένις ληστεύουν μια τράπεζα και κρύβουν τα χρήματα στο φέρετρο της μητέρας του Χαλ που μόλις έχει πεθάνει. Μια μυστήρια νοσοκόμα παρηγορεί τον πατέρα του Χαλ, που κλαίει πάνω από το φέρετρο τη νεκρή του γυναίκα. Και τότε χτυπάει το κουδούνι… Είναι ο Τράσκοτ, επιθεωρητής της Σκότλαντ Γιαρντ που –μη έχοντας ένταλμα έρευνας– ψάχνει για τους δράστες μεταμφιεσμένος σε… υπάλληλο της εταιρίας υδάτων. Και το πράγμα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο…
Το Loot (τα Λάφυρα) του Τζο Όρτον που γράφτηκε το 1964 είναι το σήμα κατατεθέν της μαύρης κωμωδίας και μιλάει με σατυρικό και ανελέητα κωμικό τρόπο για την κοινωνική συμπεριφορά, τη στάση μας απέναντι στο θάνατο,
την καθολική εκκλησία και την ακεραιότητα ή όχι της εξουσίας και δη της αστυνομίας απέναντι στο έγκλημα. Λίγα λόγια για την παράσταση (από τους συντελεστές) Δύο νεαροί ληστεύουν μια τράπεζα και βάζουν τα χρήματα στο φέρετρο της μάνας του ενός που μόλις έχει πεθάνει, εεε… όχι ο «ενός», η μάνα του. Τι άλλο, εεε… α, ναι, το πτώμα της μαμάς το βάζουν στην ντουλάπα, εεε… και μετά μπαίνει ο Γιάννος, εεε… συγγνώμη, ο Τράσκοτ. Μετά από λίγη ώρα ο Γιάν… συγγνώμη, ο Τράσκοτ, βρίσκει το πτώμα
ενώ ψάχνει τα λεφτά. Κάπως έτσι, πυροδοτείται ο μηχανισμός της μαύρης κωμωδίας του Φραγκίσκου Αλβέρτη, εεε… συγγνώμη, του Τζο Όρτον, ο οποίος έβλεπε το στεφάνι σαν βαρέλι, εεε… ο Αλβέρτης, όχι ο Όρτον. Αυτά, τι άλλονα πούμε… α, ναι, η παράσταση έχει επηρεαστεί από το φαρσικό στοιχείο των Μόντυ Πάιθον, του Μελ Μπρουκς, του Πίτερ Σέλλερς και των Windows 98 (πραγματικά αυτό το λειτουργικό ήτανε μια σκέτη φάρσα)…
Το έργο στηλιτεύει την άκριτη νομιμοφροσύνη, την αυθαιρεσία της αστυνομίας, τον δογματισμό της εκκλησίας, τον παραλογισμό της εξουσίας. Και άλλα πολλά άνευ σημασίας.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μάκης Παπαδημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Μαούτσου
Σκηνικά-Κοστούμια: Χριστίνα Κάλμπαρη, Βίλλυ Αττάρτ
Μουσική: Σπύρος Γραμμένος
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Κατασκευές: Νίκος Δεντάκης
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδη
Παίζουν (όσο καλύτερα μπορούν):
Γιώργος Μακρής, Κατερίνα Λυπηρίδου, Δημήτρης Πασσάς, Γιάννος Περλέγκας, Όμηρος Πουλάκης.
Guest are, εεε… guest is Σπύρος Γραμμένος.
Στάση 4η: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Η Γεωργία Μαυραγάνη, άλλη μια σημαντική καλλιτέχνης, με πολύ πλούσιο βιογραφικό και πολυάριθμες παραστάσεις
στο ενεργητικό της, συμπράττει με την ομάδα Happy End και μαζί δίνουν θεατρικό βήμα και την καλλιτεχνική φροντίδα, που αναλογεί στο εφηβικό θέατρο, παρουσιάζοντας στην Στέγη Γραμματών & Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση, μια σειρά παραστάσεων που ανήκουν στο θέατρο επινόησης (devised theatre). Μια ακόμα πρωτοβουλία της ακαταπόνητης δημιουργού, η οποία απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, με στόχο την ευαισθητοποίηση όλων μας, πάνω στα θέματα που απασχολούν και ταλανίζουν τον έφηβο πληθυσμό αυτής της χώρας, που δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος αριθμητικά – και ουσιαστικά – και πρέπει επιτέλους ν’ αποκτήσει την δική του δημιουργική φωνή.
Γεωργία Μαυραγάνη & Ομάδα Happy End – ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ & ΤΕΧΝΩΝ
Στάση 5η : Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Ο Βασίλης Νικολαϊδης σκηνοθετεί τον Πάνο Σκουρολιάκο στην παράσταση “Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράππ”, ένα έργο του Σάμιουελ Μπέκετ, που τελευταία ειδικά έχει γνωρίσει αρκετά και διαφορετικά μεταξύ τους ανεβάσματα, με τα αποτελέσματα να ποικίλουν. Προσωπικά, θεωρώ τον Πάνο Σκουρολιάκο έναν σημαντικό ηθοποιό της σύγχρονης γενιάς, με μεγάλη πορεία στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο και παράλληλα έχω εμπιστοσύνη στην σκηνοθετική ματιά του Βασίλη Νικολαίδη, ο οποίος γενικά υπογράφει προσεγμένες δουλειές, με άποψη και αισθητική.
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 & Κυριακή στις 20:00
«Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράππ»
Σάμιουελ Μπέκετ
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης
Ερμηνεύει: Πάνος Σκουρολιάκος
Το εμβληματικό έργο του Σάμιουελ Μπέκετ «Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράππ» ανεβαίνει στο ‘Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης – Black Box. Τον Κραππ, ερμηνεύει ο Πάνος Σκουρολιάκος, σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαΐδη, μετάφραση Βάλιας Καϊμάκη και εικαστική επιμέλεια Ελένης Καραμέρου. Βοηθός σκηνοθέτη Κατερίνα Σεμπέκου.
Στο δωμάτιό του ο Κράππ (που το όνομά του παραπέμπει σε «σκουπίδι»)
ξανακούει από παλιές μπομπίνες στο μαγνητόφωνο σκέψεις, γεγονότα και
καταστάσεις που κατέγραψε ο ίδιος με τη φωνή του καθ όλη τη διάρκεια του βίου του, που πλησιάζει προς τη δύση. Αντιδρά και αισθάνεται στην επαν – ανακάλυψή τους. Και έρχεται για άλλη μια φορά, όπως όλοι, αντιμέτωπος με το μέγα μυστήριο της ζωής.
Έργο – σταθμός στην θεατρική περιοχή των μονοπρόσωπων θεατρικών έργων, πραγματεύεται καταστάσεις μοναξιάς και διάσπασης προσωπικότητας από τις οποίες υποφέρει ένας άνθρωπος που δεν έχει ούτε κοινωνικό, ούτε βιολογικό, ούτε θρησκευτικό στόχο. Κατά καιρούς προσπάθησε να βρει νόημα στον έρωτα και τη δημιουργικότητα αλλά δεν θα κατάφερε. Το μόνο που τον ανακουφίζει είναι το τελετουργικό της μαγνητοταινίας. Είναι το ίδιο το τελετουργικό των γενεθλίων του, αλλά και το άνοιξε-σβήσε του μαγνητοφώνου, οι φράσεις του οποίου επαναλαμβάνονται. «Τι είναι πια ένα έτος; Σκέψη και δυσκοιλιότητα.» Η φράση συνοψίζει όλη την προσωπικότητα του Κραππ. Από τη μία το μυαλό και από
την άλλη το σώμα το οποίο συμβολίζεται με τα έντερα και αυτό που παράγουν. Σκουπίδια, σκατά. Είναι το όνομα του ίδιου του Κραππ, είναι η ουσία από την οποία είναι φτιαγμένος.
Ο Πάνος Σκουρολιάκος ερμήνευσε για πρώτη φορά τον μονόλογο του Σάμιουελ Μπέκετ «Η τελευταία μαγνητοταινία του Κράππ» το 1996 στο θέατρο «Σημείο» σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, μετάφραση Κώστα Σταματίου και εικαστική επιμέλεια Ηλία Δελόγλου.
Επανέρχεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, δεκαεπτά χρόνια μετά, για να
ανιχνεύσει πάλι την ουσία της ζωής, μέσα από τον γοητευτικό και σπαρακτικό λόγο του Σάμιουελ Μπέκετ.
Idr. M.Cacoyannis DEKEMVRIOS 2014, Programma IMK,P.Skouroliakos, S.Beckett, Krupp. Apo 5.12.14
ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ARS & VITA ΣΤΙΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΦΩΤΙΣΟΥΝ ΟΠΩΣ ΜΟΝΟ Η ΤΕΧΝΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ & ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΤΕΧΝΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ…ΠΡΟΣΕΧΩΣ…
ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ & ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ…
“ΑΛΛΙΩΣ”
ΑΛΛΙΩΣ 