Κι άλλη μπύρα στο τραπέζι
κι άλλη ζάλη δίπλα
σε κουβέντες της συμφοράς
μαζί συντρόφια της νύχτας
δαιμονισμένοι
από εφιάλτες και άγουρες
πληγές.
Δε θα μεγαλώσω ποτέ
σε πείσμα όλων εκείνων
που δασκαλίστικα
μου κουνάνε το δάχτυλό τους
και αυταρχικά μου λένε
τι να πιστεύω τι να αγαπώ
σε ποιόν θεό τιμές πολύχρωμες
να προσφέρω
σε πείσμα εκείνων που άξεστα
υποτιμούν της καρδιάς τις αδιάλλακτες
προσταγές
και κουφοί ρητορεύουν φιλοσοφίες
κούφιες ακόμα και για των σκυλιών
τη Θεία Μήτρα.
Χαμένοι στους καπνούς απ’ τα τσιγάρα
και στις υγρές γωνιές των υπογείων
αγκαλιασμένοι κάτω από την σκιά
μιας κρυμμένης Σελήνης
με τα κορμιά μας γυμνά μέσα στην
τόσην έξαψη
δεμένα με τα αόρατα σκοινιά
του πάθους
χωρίς την δέσμευση της αγάπης
με μιαν αλληλεγγύη
βαθιά χαραγμένη στη ζεστή πηγή
που αναβλύζει σπέρμα
εμείς καταργούμε
νόμους και εξουσίες
με την άσβεστη υπογραφή
της έκφυλης φύσης μας.
Μαζί στην μάχη μαζί στον πόνο
και την εξαθλίωση
έλα μη τρέμεις μη φοβάσαι
θεριό είναι το μέσα μας
σπαθί από ατσάλι
μαζί
σ’ όσα σκαλοπάτια
είναι να ανέβουμε
πιασμένοι χέρι χέρι
μη τρέμεις
είναι πλατύ το σκοτάδι
θα κολυμπήσουμε
ως εκεί που δε φτάνει
αγγέλου φτερό
σε αστέρια ετοιμόρροπα
θα προσκυνήσουμε
ταπεινοί εραστές.
Έλα
μη τρέμεις
μαζί
ως εκεί
στο άλλο άκρο του κόσμου
στο δακρυσμένο μάτι
της Ανδρομέδας
και στο μυστηριώδες αποτύπωμα
του Μαγγελάνου
στου Κενταύρου το κεφαλαίο Α
και στα μελανά σημάδια τα ανεξερεύνητα
μαζί
ως εκεί.
ΑΛΛΙΩΣ 