Σήμερα ξύπνησα με την επίμονη
ιδέα πως πρέπει να πεθάνω
πως οφείλω στον χρόνο αυτό
ένα καλό τέλος
μια γερή αποφασιστική κίνηση
ελευθερίας.
Πήγα στο ψυγείο να πάρω
το μπουκάλι με το νερό
δίπλα του στεκόταν μια μπύρα
ξεχασμένη από άλλο μεθύσι
ήπια το νερό μετά συνέχισα
με την μπύρα
κι όλα κραύγαζαν την βεβαιότητα
πως οφείλω σε μένα -κυρίως-
να τα τινάξω.
Τώρα: Γιατί δεν το’ κανα
είναι μιαν άλλη υπόθεση
που ίσως να μην επαρκούν
οι συνειδητές και ασύνειδες
στιχοπλοκίες μου.
Πάντως, η ιδέα της αυτοκτονίας
είναι μια καλή ευκαιρία
για να λαδώσεις τις αντοχές σου.
ΑΛΛΙΩΣ 