Αυτά εδώ τα χέρια με τα ανεξίτηλα σημάδια των ωρών
αυτά τα γκρεμισμένα χαμόγελα στα χείλια των παιδιών
αυτή η μελαγχολία στο νέφος της πόλης
είναι ο κόσμος μας.
Αυτό το στραπάτσο στα όνειρα και η δύστροπη επιστροφή
στο στραπάτσο της ζωής
αυτό το ενοχλητικό μουρμουρητό στα μηχανάκια τηλεοψίας
και τους ρουφιάνους στα φακελάκια του καφέ
είναι ο κόσμος μας.
Αυτή η ψεύτικη ψαλμωδία στις υποσχέσεις κοστουμαρισμένων
και ρασοφόρων για παράδεισο
αυτή η κόλαση -μέρα και νύχτα- στα σοκάκια της πόλης
αυτή η μέγγενη των εργοταξίων
είναι ο κόσμος μας.
Αυτή η τυφλή πίστη στο χρήμα και στους ναούς των πολυεθνικών
αυτή η βία στα γραφεία εργατικών μυρμηγκιών
αυτή η ανάγκη για ανταγωνιστική εργασία
αυτό το καθεστώς νόμιμης τρομοκρατίας
είναι ο κόσμος μας.
Ένας ήλιος με φόντο τα πράσινα ποτάμια των πόλεων
οι έρωτες και οι φιλίες στα μάτια ευτυχισμένων
τα κέρδη και οι ζημίες πίσω από εργατικά χέρια με στήριγμα
τον αδερφό
τα νυχτερινά τραγούδια και η ενατένιση του έναστρου ουρανού
λίγο πριν τον ήσυχο ύπνο
μπορεί να γίνει ο δικός σου κόσμος.
ΑΛΛΙΩΣ 