• About

ΑΛΛΙΩΣ

~ Το ηλεκτρονικό περιοδικό για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό

ΑΛΛΙΩΣ

Monthly Archives: July 2015

Ο εκ-ΦΩΒΙΣΤΗΣ (Ποιητικό Χρονογράφημα)

30 Thursday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in "Το κορίτσι της Δύσης"

≈ Leave a comment

Tags

Το Κορίτσι της Δύσης

BRAQUE 2

“THE PORT OF LA CIOTAT”, 1907 Georges Braque, National Gallery of Art, Washington


“Το Κορίτσι της Δύσης”

…κατά κόσμον Λίλα Παπαπάσχου


Μην πάει ο νους σας στο κακό.

Δεν κομίζω φόβους, φοβίες, φοβέρες…

Αναμειγνύω χρώματα με φως.

Προσδίδω στις λεπτομέρειες

διαφορετικό νόημα

καινούργια υπόσταση

την πραγματική τους αξία.

Δεν υποτιμώ την έντεχνη τρομολαγνεία.

Δεν την αναπαράγω.

Μοιάζω με τ’ άλλα αγρίμια.

Παρίσι, Ουάσινγκτον, Αθήνα.

Απ’ τα βάθη της απληστίας

θ’ ανατείλει ξανά

Δημοκρατία, Τέχνη, Φιλοσοφία.

Το παράθυρο μισόκλειστο. Το ποτήρι μισογεμάτο.

Μας επιβουλεύεται η νυχτερινή ά-υ-πνοια.

Ακυρώνεται ο κλιματισμός, εγκλιματίζεται η ακύρωση.

Στα λιμάνια συνωστισμός.

Όλοι για κάπου. Όλοι στο πουθενά.

Εσύ κι εγώ, αντίδοτο στην ανυπαρξία.

Η προτελευταία μέρα του έβδομου μήνα.

Κουβαλάει μία απαξίωση η Πέμπτη.

Η εβδομάδα σκαλώνει στα δίχτυα της

μία ανάσα πριν την εργασιακή εκεχειρία.

Άλλο ένα θέρος, στο χείλος

Αυγουστιάτικης Αποδημίας.

Αποπνιχτική η ατμόσφαιρα

σε δίκτυα μεταφορών, επικοινωνιών

& ηλεκτρονικής παντοδυναμίας.

Άγνωστοι άνθρωποι

– μεταξύ μας, μεταξύ σας, μεταξύ τους –

αλληλοκατηγορούνται δημόσια & διαπροσωπικά

με ορολογίες ειδήμονα.

Λάμπουν δια της απουσίας τους, τα επιχειρήματα.

Παράλληλοι μονόλογοι, σ’ ένα πολύ-επίπεδο σύμπαν.

BRAQUE 1

“Ship at Le Havre”, Georges Braque

Αντηλιακό με άρωμα καρπούζι και μία δόση Capital Control.

Μία φάβα και ένα έκτακτο Εurogroup με απ’ όλα, χωρίς το λάκκο.

Δύο μπάλες σοκολάτα σκέτες 13%,  με σιρόπι 23%…

σταδιακά αυξάνονται το ποσοστά της επιτυχίας.

Ένα Φεστιβάλ θα μας σώσει, αλλά ποιο;

Το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου παρουσιάζει

την επίκαιρη κωμικοτραγωδία

«Τo Grexit or not to Grexit ?»

Μένουμε προσωρινά Ευρώπη

ακούγοντας δυνατά το τελευταίο σουξέ λαοφιλέστατης αοιδού

προσφάτως εγκεκριμένο απ’ τον Εθνικό μας

διασκεδαστή-επικριτή-σουρεαλιστή.

Κάγκελα παντού αγαπητέ Τζίμη

και τα μυαλά…που;

Σύντροφος, συντρόφου μάτι βγάζει

  με τ’ όνομα ν’ ακολουθεί…

Παρόλη την σπλατεριά

   χωλαίνουν σε τηλεθέαση τα δελτία ειδήσεων.

Δεν μας προκαλούν το ίδιο ρίγος συγκίνησης

οι επαναλήψεις των σήριαλ.

Συγκρίνονται συμφωνίες, νομοσχέδια, συζυγοκτόνοι

με τα καυτά ρεπορτάζ για ηλιοκαμένα οπίσθια;

Σε εγχώριες και ελληνικές ακτές

ισοσκελίζεται

η λιτότητα με την ευημερία.

Παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι και…

τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται;

Μην ξεχάσω, πριν φύγουμε για το νησί

να ετοιμάσω τις αποσκευές.

Μαγιό, καλλυντικά, βιβλία και μαγιό, ξυριστικά, βιβλία…

Δυσδιάκριτα τα όρια της ιδιοκτησίας.

Το εγώ…εμείς

Το εμείς…μαζί

το μαζί…για πάντα

μετά…

ότι θέλει ας γίνει!

Σιωπή.

Έτσι όπως άνοιξες την πόρτα

θαρρώ πως η μορφή σου

άγγιξε την αθανασία.

HENRI MATISSE

“Canal du Midi”, 1898 Henri Matisse

Ο ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ “ΑΝΟΙΓΕΙ” ΤΟ 10ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΙΓΙΝΑΣ, ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΤΟΥ ΜΠΟΥΕΝΟΣ ΆΙΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ…

23 Thursday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in Ars & Vita

≈ Leave a comment

Tags

ARS & VITA

FRAGOULIS 3


γράφει & επιμελείται

η Λίλα Παπαπάσχου


Πόσο απέχει η Αθήνα από το Μπουένος Άιρες; Μόνο μία ανάσα αν μετρήσουμε την απόσταση με μουσική. Τέσσερα χορευτικά βήματα υπό τους ήχους αισθησιακών τραγουδιών σε ρυθμούς tango. Ένα μουσικό ταξίδι ανάμεσα σε δύο γαλανούς ορίζοντες, που αγκαλιάζουν θάλασσες κι ωκεανούς, ενώνοντας τη Μεσόγειο με το νότιο Ατλαντικό, με συνδετικό κρίκο τον Μάριο Φραγκούλη και την αισθαντική φωνή του.

Το 10ο Διεθνές Μουσικό Φεστιβάλ Αίγινας, που φέτος γιορτάζει τα δέκα του χρόνια, ανοίγει την πρώτη μέρα του Αυγούστου την αυλαία του, για να υποδεχτεί στην εμβληματική – πλέον – Παραλία της Αύρας το αφοσιωμένο κοινό του δημοφιλέστατου Έλληνα ερμηνευτή, που θα έχει την ευκαιρία να τον απολαύσει, σε μία μοναδική συναυλία -οδοιπορικό στους παθιασμένους και νοσταλγικούς δρόμους του τάνγκο.

QUINTETO TANGARTO

quinteto TANGartO

Συνταξιδιώτες του σ’ αυτό το μελωδικό ταξίδι που καταργεί τα γεωγραφικά σύνορα, ενώνοντας την πολυσυλλεκτική Αθήνα με το εύαερο όπως δηλώνει και το όνομα του Μπουένος Άιρες, θα είναι το quinteto TANGartO, το μουσικό σύνολο που έχει ήδη βρει τη θέση του στο μουσικό χάρτη και την κρατάει είκοσι χρόνια τώρα, αποδίδοντας με γνήσιο συναίσθημα τα Αργεντίνικα Tangos. Την καλλιτεχική επιμέλεια της βραδιάς, τις μεταφράσεις, τις αποδόσεις των τραγουδιών στα Ισπανικά & Ελληνικά, καθώς και τα κείμενα της μουσικής παράστασης, υπογράφει η Αγαθή Δημητρούκα. 

Marios Frangkoulis-1

Μάριος Φραγκούλης

Δέκα χρόνια μετά την θεσμοθέτηση του Φεστιβάλ, η οποία προέκυψε από την πρωτοβουλία μίας μικρής συντροφιάς φίλων της Ντόρας Μπακοπούλου, έχουν οργανωθεί 70 Μουσικές Βραδιές με περισσότερους από 350 ερμηνευτές, ενώ οι φίλοι ανά την Ελλάδα και τον κόσμο πολλαπλασιάστηκαν και ίδρυσαν επισήμως το Σύλλογο Φίλων του Φεστιβάλ, αποτελώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την κινητήρια δύναμη του θεσμού.

Η στήλη ARS & VITA στηρίζει την αποκεντρωτική προσπάθεια δημόσιων και ιδιωτικών πολιτιστικών φορέων και μεμονωμένων δημιουργών, προκειμένου να διευρυνθούν οι καλλιτεχνικοί ορίζοντες και να επεκταθεί η δημιουργική δραστηριότητα και σε τόπους λιγότερο προβεβλημένους για την πολιτιστική τους δράση, ή χιλιομετρικά απομακρυσμένους, γιατί ειδικά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ μία ανάσα Τέχνης, Πολιτισμού & Δημιουργικής Συνύπαρξης, ασχέτως τοπογραφικών ή άλλων πλαισίων.

  Στην Παραλία της Αύρας, το Σάββατο 1 Αυγούστου 2015, στις 21:00, ο Μάριος Φραγκούλης & το quinteto TANGartO θα εκμηδενίσουν τις αποστάσεις, μεταφέροντας την μαγευτική ατμόσφαιρα του Μπουένος Άιρες στην Αθήνα…& συγκεκριμένα σε μία απ’ τις ομορφότερες παραλίες της Αίγινας…


FRAGOULIS 4

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

10o Mousiko F. Aiginas, Enarksi me Mario Fragkouli

Πέντε μπαλάντες για το σπέρμα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

19 Sunday Jul 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ 1 Comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

8b892b1ea7355c936b0516478cde5752

By: pinterest.com

Ι.

Δοξαστικά περνούν οι ώρες κάτω από

το λευκό σεντόνι

το άρωμα οξύτατο που ξινίζει

και γύρω αστεφάνωτα δόρατα

προπομπή

των όσων επέρχονται.

 

Μένεις γυμνός

δίπλα μου

εραστής τέλειος και διαφθορέας μου

κι εγώ το θύμα που υποκλίνεται

στο ανυπέρβλητο της στύσης σου .

 

Πόσο θα’ θελα για πάντα

ηδονικά να πέρναγε από δίπλα μας η ζωή

το γήρας και ο θάνατος

με το ίδιο έκφυλο δρεπάνι

να μας τιμωρούσε!

 

Ω!  Τι ευτυχία μπορεί να σου χαρίσει

λίγο από αυτό το νέκταρ

το λευκό και παχύρευστο διαμάντι

που τρελαίνει τον ουρανίσκο

και ζαλίζει τον πιο θρασύ οργανισμό

 

το σπέρμα σου!

From: babylonbaroque.wordpress.com

Frombabylonbaroque.wordpress.com

ΙΙ

Θυμάμαι ακόμα την μέρα που μπήκες

πρώτη φορά μέσα μου

και το πώς σπαρταρούσα με το μεγάλο

σου καυλί να ξεσκίζει

την παρθένα μου κωλοτρυπίδα!

 

Ήσουν ο τέλειος εραστής

κι εγώ ο καλύτερος ερώμενός σου

ο ρυθμός του κορμιού μας

ήταν πιο αρμονικός

κι απ’ των αγγέλων τις καλοδουλεμένες

μελωδίες.

 

Αχ και τώρα που σου γράφω τούτα

τα λόγια

χύνω δίχως να με ακουμπήσω

στιγμή!

 

Το γαμήσι μας ποθώ και το σπέρμα

που ξεχείλιζε από τα αναψοκοκκινισμένα μου

κωλομέρια.

Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο πολυτιμότερο

απ’ αυτό

που σε κάνει τον ουρανό

να συντρίβεις

με μια κραυγή.

 

Είσαι ο θεός και η καταστροφή μου

είσαι ο απόλυτος διαφθορέας μου

και το σπέρμα σου

η πρέζα που με διαλύει…

3a23728f3e4cf19916ab9a22ec96c937

From: pinterest.com

ΙΙΙ.

Αυτό ήταν που ποθούσα

να με λυτρώσει:

Το σπέρμα

που προ ολίγου μπούκωσε

το στόμα μου.

 

Δώσε μου κι άλλο να πιώ

απ’ το καυτό σου δισκοπότηρο

δώσε πάλι

το καυλί σου να το χορτάσω!

 

Θεέ μου δεν μπορώ χωρίς εσένα

δεν μπορώ να φανταστώ

πως θα σε χάσω!

 

Λυγίζω τα πόδια μου

παίρνω στάση προσευχής·

 

εκμεταλλεύσου την στιγμή

κένταυρε μου

και δίδαξέ με απ’ την αρχή

την υποταγή!

helbig

From: johncoulthart.com

ΙV.

Μπήκες μέσα μου για μια στιγμή

και πήγα να λιποθυμήσω.

Είσαι μεγάλος

δεν μπορώ να σε αντέξω.

 

Κι όμως αυτό δεν είναι

πρόβλημα

για την δική μας

σχέση.

 

Παίρνω λίγο από το ιερό

έλαιο των Μυκηνών

και αλείφω

τον καυλωμένο σου

πούτσο.

 

Οι κινήσεις μου είναι αργές

και σχεδόν κυκλικές

ώσπου να σε φτάσω

στο επιθυμητό σημείο

 

-βλέπεις σε ελέγχω

καλά·

είσαι

μια ραγισματιά

στο μουνί της καυλωμένης

πόρνης.

 

Δεν σε αφήνω να χύσεις αμέσως…

 

θέλω να επιτείνω λίγο

το βασανιστήριό σου.

 

Κι όμως εσύ με υπακούς!

 

Έλα…

Άντε χύσε

μικρό μου

αδέσποτο….

From: statuesculptures.com

From: statuesculptures.com

V.

Δεν σε είχα για τέτοιον εραστή

ρε φίλε!

 

Αυτή η καύλα σου με τρέλανε

ο ουρανός άστραφτε

κάθε που ο πούτσος σου

έφτανε

ως τα σωθικά μου.

 

Έλα πάλι

θέλω πάλι να με ποτίσεις

με τον λευκό σου

αμίαντο

πάλι

και

πάλι

να με στείλεις

γαμιώλη μου!

 

Στα Τάρταρα φτάνω για χάρη σου

έλα μην ντρέπεσαι

χώστον μου

όσο πιο δυνατά μπορείς

αν θες

κι ως την φλέβα

δεν πονάω

 

έλα

τυράννησε με

θέλω το χύσι σου

να με λούσει:

η λύτρωσή μου

είναι

η κορύφωσή σου.

 

Αποθέωσε με…

Παλαιό Φάληρο, 20:26, χθες…(Ποιητικό Χρονογράφημα)

16 Thursday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in "Το κορίτσι της Δύσης"

≈ 2 Comments

Tags

Το Κορίτσι της Δύσης

WILLIAM TURNER PAINTER

Joseph Mallord William Turner – “Moonlight on Lake Lucerne with the Rigi in the Distance” c.1841


“Το Κορίτσι της Δύσης”

…κατά κόσμον Λίλα Παπαπάσχου


Λίγο πριν τη δύση. Του ήλιου. Της ευθύνης. Της ψυχραιμίας.

Σε μία παιδική χαρά, αδειανή από παιχνίδι. Φωνές ανηλίκων εν τη ερήμω…

Κρύφτηκα σε μία ξύλινη κούνια απ’ αυτές τις παλιακές, που σνομπάρουν τις εξελίξεις.

Στη ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά της κινητής τηλεφωνίας

κούνιες, τσουλήθρες, τραμπάλες ακόμα πιο σταθερές αξίες. Ανεκτίμητες.

_ _ _    _ _ _     _ _ _

Γεμίζω σελίδες με άχρηστες προβολές.

Λίγο πριν με πνίξουν οι σανίδες της σωτηρίας, αρνούμαι να φωνάξω βοήθεια.

Σ’ ένα σπιράλ απ’αυτά που σε τυλίγουν στη δίνη τους, οι λέξεις μου επαναστατούν.

Απ’ την παλιά ιδεολογία, πιο φανατικός ο έρωτας.

Η αγάπη έχει άρωμα ιδρωμένης φανέλας.

Χωρίς ονόματα κι αριθμούς. Επιδεικτικά αχαρακτήριστης.

Δίχως κομματισμούς και πανό. Χωρίς λάβαρα.

Με τους σταυρούς και τα σφυροδρέπανα, δεν εξαγνίζονται οι αυθαιρεσίες.

Η θλίψη για τα δημόσια δεινά, δεν υπερνικά το θόρυβο, της ατομικής ευτυχίας.

_ _ _    _ _ _    _ _ _

Τι καλά που οι άντρες μένουν πάντα παιδιά!

Απαλύνουν στα δύσκολα τις δικές μας ωδίνες.

Δεν ζητάνε πολλά, οι άντρες.

Μόνο σεξ, αφοσιώση, θαυμασμό και ενίοτε

την ψευδαίσθηση της ελευθερίας.

Δεν ρισκάρουν. Δεν απαιτούν αρκετά, οι γυναίκες.

Αρκούνται σ’εκείνα που τους προτείνουν

περιοδικά και βιτρίνες.

_ _ _    _ _ _   _ _ _

Πέσαμε στην παγίδα της χειραφέτησης

με κομμένα τα φτερά της ανεξαρτησίας.

Εκείνοι χαμογελούν άλλοτε ειρωνικά, συχνότερα με κατανόηση, κάπου- κάπου

μ’ αναλγησία.

Τα παντελόνια κοντά και μία μπάλα ανά χείρας.

Ακατέργαστα κορμιά ξορκίζουν το θάνατο

σε γήπεδα ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, αφοπλιστικής ειλικρίνειας.

Μήπως πρέπει κορίτσια της Δύσης, της Ανατολής, του Βορρά και του Νότου

να βάλουμε – επιτέλους! –  φωτιά στους γυναικωνίτες;

_ _ _    _ _ _    _ _ _

Λίγο πριν τη δύση. Του ήλιου. Της λογικής. Της συνεργασίας.

Οι σκέψεις λυγίζουν

υπό το βάρος των περιστάσεων.

Παρατηρώ αθλούμενους και φιλάθλους.

Ίδιο πάθος, διαφορετική οπτική γωνία.

Θα επιλέγω πάντα τη δράση κι ας βασίζεται – σχεδόν αποκλειστικά –

σε χειρόγραφα αμφιλεγόμενης σημασίας.

_ _ _    _ _ _   _ _ _

 Παλαιό Φάληρο, 9.17 μετά μεσημβρίας, χθες…

Ο ήλιος βασιλεμένος.

Στα έδρανα της Βουλής, στα γήπεδα, στις παιδικές χαρές

μία παρατεταμένη σιωπή, προηγείται της καταιγίδας.

Μείναμε πάλι οι δυο μας.

Δύο ρομαντικοί, βορά στον ορυμαγδό της δημαγωγίας.

_ _ _    _ _ _   _ _ _

Ομόνοια, 12:30, Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015…

Τα βαθύτερα θέλω μας, απαράλλαχτα ίδια.

[Γιατί πεθαίνουν τα πουλιά;]- Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

12 Sunday Jul 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ 3 Comments

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

images

Birds Flying In The Sky- imagefriend.com

Στον Κ.

Μπορείς σε παρακαλώ πολύ να μου εξηγήσεις γιατί πεθαίνουν τα πουλιά; Θέλω να πω- πως είναι δυνατόν ετούτα τα μικροσκοπικά πλασματάκια, που χαϊδεύουν τα σύννεφα, κάθε μέρα, να είναι καταδικασμένα σ’ ένα τέτοιο τέλος. Να. Άνοιξε το παράθυρο. Κοίτα. Κοίτα απέναντι. Εκεί βρε, κοντά στην μάντρα του παππού. Βλέπεις; Πρόσεξε τα χρώματα.

Το συγκεκριμένο πρέπει να είναι κοτσίφι.

Όταν ζούσε ο παππούς εσύ ήσουν ακόμη αγέννητο. Με έπερνε από το χέρι και με ξεναγούσε στον παραμυθένιο κόσμο της φύσης. Ήξερε όλα τα είδη των πουλιών, των φυτών και των ζώων, που βρίσκονταν σε τούτη την ξεχασμένη -απ’ τον θεό- γη. Τον ζήλευα. Κάθε βράδυ προσπαθούσα μάταια να αποστηθίσω όλα όσα μου μάθαινε την μέρα.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο αρχικό ερώτημα. Γιατί πεθαίνουν τα πουλιά; Μήπως πληρώνουν το τίμημα της ελευθερίας, που τους χαρίζει η φτερωτή τους μοίρα; Μήπως για να μην μας διηγηθούν τα όσα βλέπουν εκεί πάνω; Μήπως οι θεοί φοβούνται το τραγούδι τους και το σωπαίνουν;

Μα, απάντησέ μου σε κάτι τέλος πάντων.

Ξέρεις. Πολλές φορές έχω φανταστεί πως πεθαίνω. Θέλω να πω- όχι ακριβώς πως πεθαίνω… να… σαν ο χρόνος να είναι έτοιμος να ξεζουμίσει το κορμί μου. Στην αρχή, πίστευα πως θα φοβόμουνα. Πως θα πάγωνα, μπροστά στην προοπτική του τέλους. Κι όμως, τίποτα το αρνητικό δεν παρουσιαζόταν εκείνη την ώρα. Μονάχα, γαλήνη και μια τρυφερή ιδέα νοσταλγίας. Που σταμάτησε ο λεπτοδείκτης;

Και φαντάσου, πως όλη τους η ζωή είναι ένα ταξίδι. Μια αδιάκοπη πορεία… για ποια πατρίδα; Λες και δε τα χωράει ο ίδιος τους ο εαυτός…

Σαν εμένα. Σαν εσένα. Πόσα χρόνια περιπλανόμαστε σε τούτη τη χώρα; Με τι αγωνία ψάξαμε να βρούμε μια γωνιά, που να την πούμε σπίτι μας. Πατρίδα μας. Οικογένεια.

Μια φτερωτή αγωνία και η δικιά μας.

Μικρέ μου, τα πουλιά πεθαίνουν γιατί ακριβώς δεν έχουν σπίτι. Δεν έχουν προορισμό. Δεν έχουν πατρίδα.

Τα πουλιά πεθαίνουν, ως μιαν ύστατη προσπάθεια επαναπατρισμού. Αυτό είναι το τίμημα της ελευθερίας.

OI “ΜΑΓΙΚΕΣ ΣΒΟΥΡΕΣ” & O ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΔΑΜΗΣ ΠΕΤΑΝΕ ΓΙΑ ΡΟΔΟ ΜΕ ΤΟΝ “ΜΙΚΡΟ ΠΡΙΓΚΙΠΑ” ΣΤΙΣ ΑΠΟΣΚΕΥΕΣ ΤΟΥΣ, ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ ΜΙΚΡΟΥΣ & ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΠΩΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ…

10 Friday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in Ars & Vita

≈ Leave a comment

Tags

ARS & VITA

O MIKROS PRIGIPAS ADAMIS

 


γράφει & επιμελείται

η Λίλα Παπαπάσχου


Έχοντας δει σχετικά πρόσφατα στο Θέατρο Σημείο την «ΕΡΩ(Σ)ΦΙΛΗ» του ηθοποιού, σκηνοθέτη και συγγραφέα Δημήτρη Αδάμη, μία παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο έργο του Γεώργιου Χορτάτση, που ενώ απευθύνονταν σε εφήβους, ήταν φτιαγμένη με τέτοιον τρόπο που να αφορά και τους ενήλικες, πείστηκα απόλυτα για την ικανότητα του πολυτάλαντου καλλιτέχνη, να δημιουργεί σκηνικά ‘στιγμιότυπα” μοναδικής ομορφιάς με τα πιο απλά και ανεπιτήδευτα μέσα.

Ο «μάστορας της εικόνας» Δημήτρης Αδάμης εδώ και αρκετό καιρό ταξιδεύει με τις μαγικές του σβούρες ανά την Ελλάδα με αξιοσημείωτη επιτυχία, για να αφηγηθεί μία από τις πιο αγαπημένες ιστορίες παιδιών και ενηλίκων, που δεν είναι άλλη από τη σημειολογικά φορτισμένη και έντονα αυτοβιογραφική περιπέτεια ενός μικρού, εξωγήινου πρίγκιπα, έτσι όπως τον συνέλαβε και κατόπιν μετέφερε στο χαρτί ο διεθνούς φήμης και αναγνώρισης Γάλλος συγγραφέας Αντουάν ντε Σαιντ – Εξυπερύ.

Η συντριπτικής δύναμης και ανατριχιαστικής ευαισθησίας ιστορία ενός πιλότου που «ναυαγεί» στην έρημο μετά από την συντριβή του αεροσκάφους του, για να έρθει αντιμέτωπος με ένα παράξενο μικρό αγόρι , που αρέσκεται να ρωτά για όσα δεν καταλαβαίνει, χωρίς να νιώθει υποχρεωμένο να λύσει καμία απορία, αποτελεί μία από τις ωραιότερες αλληγορίες της σύγχρονης λογοτεχνίας, η οποία διαθέτει μία σχεδόν μεταφυσική γοητεία και καταφέρνει να συγκινήσει ακόμα κι αυτούς που γενικά δηλώνουν «ασυγκίνητοι».

mikros prigipas synexeia

Με βάση τη Φροϋδική λογική, θα μπορούσα να ισχυριστώ, ότι αυτός ο “αλλόκοτος”, ξανθόμαλλος πρίγκιπας δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα και αποτελούσε ανέκαθεν ένα αποκύημα της φαντασίας του ταλανισμένου απ’ τη ζέστη και τη δίψα πιλότου, ο οποίος τι πιο λογικό; Άρχισε να βλέπει οράματα στην έρημο! Προς χάριν όμως ρομαντισμού θα αφήσω ανοιχτό το ενδεχόμενο ο ήρωας του Εξυπερύ να μην είναι μόνο ένα φωτεινό αστέρι στον ουρανό, αλλά – περίπου – ένα πλάσμα γήινο και…χειροπιαστό.

Όραμα ή μη, φανταστικό ή πραγματικό πρόσωπο, οφθαλμαπάτη ή θεόσταλτο σημάδι σε έναν απελπισμένο, μικρή σημασία έχει πραγματικά κάθε είδους λογική ανάλυση-επεξήγηση, επί του φαινομένου. Ο Μικρός Πρίγκιπας κατάφερε να γίνει (…και θα παραμείνει στο διηνεκές…) το αιώνιο σύμβολο της παιδκής αθωότητας και της αγάπης για την γνώση, που μας οδηγεί πάντα στο σωστό δρόμο, ασχέτως αν εκ πρώτης όψεως  μας κάνει να φαινόμαστε κάπως “εκτροχιασμένοι” στα μάτια των αδαών, τουτέστιν των «μεγάλων»…

MIKROS PRIGIPAS 7

Στιγμιότυπο απ’ την παράσταση…

Με απόλυτο σεβασμό στο κλασικό (…με όλη τη σημασία της λέξης…) έργο του αγαπημένου Γάλλου συγγραφέα, ο Δημήτρης Αδάμης σκηνοθέτησε με γνήσια έμπνευση, αντικονμορμιστική διάθεση και ταυτόχρονα σκηνική ευφυΐα την ικανότατη ομάδα των ηθοποιών του, ζωντανεύοντας με τον καλύτερο τρόπο το «μύθο» του Μικρού Πρίγκιπα που αποφασίσίζει να συμπεριλάβει στο διαγαλαξιακό του ταξίδι και τον πλανήτη γη, για να συνειδητοποιήσει εντέλει, ότι «…είναι πολύ παράξενοι αυτοί οι μεγάλοι…». Μεταξύ μας, δεδομένης και της πρόσφατης πολιτικής και κατ’ επέκταση κοινωνικοπολιτικής επικαιρότητας, δεν έχει καθόλου, μα καθόλου, άδικο…

Ο Δημήτρης Αδάμης, σε συνεργασία με τη χορογράφο Αντιγόνη Γύρα, που επιμελήθηκε την κίνηση, κατάφερε μέσα από πολυάριθμους αυτοσχεδιασμούς και πνεύμα δημιουργικής συνεργασίας, να “χορογραφήσει” αποτελεσματικά τους καλοδουλεμένους φωνητικά και σωματικά ηθοποιούς του. Οι  Δημήτρης Αγοράς, Αλέξης Βιδαλάκης. Γιώργος Γιοκοτός, Δημήτρης Καπετανάκος, Δανάη Σδούγκου & Μαριλίζα Χρονέα, έδωσαν πνοή και θεατρική υπόσταση σ’ αυτήν την σχετικά πιστή – με τις απαραίτητες ανατρεπτικές πινελιές – μεταφορά του πασίγνωστου και πολυδιαβασμένου βιβλίου του Γάλλου συγγραφέα (…και αεροπόρου…).

MIKROS PRIGIPAS 2

Ένας χαρούμενος θίασος επί το έργον…

Αρχικά, δεν είχα πρόθεση να ξεχωρίσω κάποιον απ’ τους ικανότατους “υποκριτές”, που με το κέφι και τον ενθουσιασμό τους μετέδωσαν στο κοινό (…το πάρτι επεκτάθηκε και στις κερκίδες…) την αύρα του πιο “ποπ” λογοτεχνικού ειδώλου, αλλά θα ήταν άδικο να μην αναφερθώ λίγο πιο διεξοδικά στην ερμηνεία του Γιώργου Γιοκοτού. Ο χαρισματικότατος ηθοποιός απέδωσε τον ομώνυμο ρόλο, με καρτουνίστικη διάθεση, χωρίς να του αποστερήσει την απαραίτητη δόση λογικής και συναισθήματος, ενώ ταυτόχρονα μας έκανε να γελάσουμε αβίαστα με τις οξυδερκείς απορίες-παρατηρήσεις του, χωρίς ωστόσο να ολισθήσει ούτε για μία στιγμή σε προχειρότητες και ευκολίες, εκμεταλλευόμενος πέραν του δέοντος την δημοφιλή περσόνα του διάσημου πρίγκιπα. Για όλους τους παραπάνω λόγους είναι άξιος ενός δυνατού και παρατεταμένου χειροκροτήματος, το οποίο και του χαρίσαμε απλόχερα…

MIKROS PRIGIPAS 4

Ο Γιώργος Γιοκοτός ως “Μικρός Πρίγκιπας” ίπταται στη σκηνή του Κηποθεάτρου Παπάγου…συμπαρασύροντας κι εμάς σε μία περιπετειώδη και διασκεδαστική πτήση…

Καθοριστικό ρόλο στην ενισχυση του υπερβατικού στοιχείου, που ενωμάτωσε στην σκηνοθεσία του ο Δημήτρης Αδάμης έπαιξε η θεσπέσια μουσική και τα τραγούδια, που συνόδευαν τα χορευτικά της παράστασης (..τα οποία αν και εκτενέστατης διάρκειας δεν κούρασαν καθόλου, αντίθετα επενέργησαν θετικά στην δράση…). Ένα μεγάλο μπράβο στον Γιώργο Κωνσταντινίδη για την Ενορχήστρωση – Διασκευή, στον Γιώργο Βαρσαμάκη για τη Μουσική Τραγουδιού Φινάλε, αλλά και στον ίδιο τον σκηνοθέτη που υπογράφει και τη Μουσική Επιμέλεια της παράστασης.

Η Γεωργία Μπούρδα που επιμελήθηκε τα Σκηνικά και τα Κοστούμια και ο Γιώργος Ανεστόπουλος στους Φωτισμούς, έπαιξαν τον δικό τους σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη ενός κορυφαίου λογοτεχνικού έργου, σε ένα ενδιαφέρον και άκρως ψυχαγωγικό θέαμα, το οποίο απολαύσαμε απαξάπαντες, αγνοώντας επιδεικτικά ηλικιακά ή άλλα….ταμπού…

11713548_10153434170469941_546153911_n

Άποψη του σκηνικού “σύμπαντος” του Μικρού Πρίγκιπα

Οι “Μαγικές Σβούρες” και ο Δημήτρης Αδάμης θα βρίσκονται στη Ρόδο, την Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015, στις 21:00, όπου θα πραγματοποιηθεί και η επόμενη στάση της μαγικής τους διαδρομής, που απ’ ότι φαίνεται έχει ακόμα πολλά χιλιόμετρα να διανύσει, προσφέροντας χαρά και αισιοδοξία σ’ένα κοινό που φέτος μοιάζει πιο “μουδιασμένο” από ποτέ, για τους γνωστούς και ευνόητους λόγους.

Οι πολυάριθμοι φίλοι και θαυμαστές του αγαπημένου ήρωα των παιδικών μας – και όχι μόνο – χρόνων θα έχουν την ευκαιρία να φωτογραφηθούν με τους δύο βασικούς ήρωες της παράστασης, τον Μικρό Πρίγκιπα και τον Πιλότο και παράλληλα να προμηθευτούν βιβλία του Δημήτρη Αδάμη, τα οποία θα τους υπογράφει ο ίδιος μετά το τέλος της παράστασης, με χαμόγελο και φιλική διάθεση, όπως ακριβώς έκανε το βράδυ της Τρίτης στο Κηποθέατρο Παπάγου. 

MIKROS PRIGIPAS 1

Η γράφουσα (κατά κόσμον Λίλα Παπαπάσχου) “ξαναγίνεται” παιδί (…όχι ότι έπαψε ποτέ να αισθάνεται έτσι..) και ζητά από τον Δημήτρη Αδάμη να υπογράψει το δικό της αντίγραφο…

MIKROS PRIGIPAS 3

…σαν να μην έφτανε αυτό…μπήκε ανάμεσα στον “Μικρό Πρίγκιπα”- Γιώργο Γιοκοτό και τον ατυχή-ευτυχή Πιλότο – Δημήτρη Αγορά…χαμογελώντας σαν μικρό παιδί (…άντε πάλι…)

Η στήλη ARS & VITA ευχαριστεί τον Δημήτρη Αδάμη και τους αξιόλογους συνεργάτες του για την πρόσκληση και τους εύχεται ολόψυχα, να ενθουσιάσουν το κοινό της Ρόδου με την ίδια δύναμη που “απογείωσαν” κι εμάς, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο της σύντομης επιστροφής τους στα “πάτρια εδάφη”, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερους θεατές να αποδράσουν, έστω και για δύο ώρες, από μία ενήλικη πραγματικότητα που γίνεται ολοένα και πιο…ασφυκτική…

O MIKROS PRIGIPAS RODOS


Συντελεστές:
Κείμενο –Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αδάμης
Σκηνικά-Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Kίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Ενορχήστρωση-Διασκευή: Γιώργος Κωνσταντινίδης
Μουσική τραγουδιού φινάλε: Γιώργος Βαρσαμάκης
Μουσική Επιμέλεια: Δημήτρης Αδάμης
Φωτισμοί: Γιώργος Ανεστόπουλος
Παραγωγή: μαγικές σβούρες

Παίζουν οι ηθοποιοί:
Δημήτρης Αγοράς, Αλέξης Βιδαλάκης, Γιώργος Γιόκοτος, Δημήτρης Καπετανάκος, Δανάη Σδούγκου, Μαριλίζα Χρονέα

«Ο Μικρός Πρίγκιπας » απευθύνεται σε παιδιά κάθε ηλικίας.

Διάρκεια:  80 λεπτά
Γενική είσοδος: 10 ευρώ
Ομαδικό εισιτήριο: 6 ευρώ (ισχύει μόνο για συλλόγους πολιτιστικούς, αθλητικούς κλπ – κατόπιν συνεννόησης με τον θίασο)
Κάτοχοι κάρτας ανεργίας : 6 ευρώ

Πληροφορίες  στο τηλ. 210-9853609 , 6948 744 988
www.magikessvoures.gr
fb : magikes svoures / Ο Μικρός Πρίγκιπας

21ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ. ΑΠΟ ΤΙΣ 17 ΕΩΣ ΤΙΣ 24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015, ΟΛΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ…

07 Tuesday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in Ars & Vita

≈ Leave a comment

Tags

ARS & VITA

4b Rootlessroot@Mike Rafail

Rootlessroot W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory) 24.07 | ΠΑ | 22:00 MEΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΙΘΟΥΣΑ Διάρκεια: 50′







γράφει & επιμελείται

η Λίλα Παπαπάσχου


Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, ήταν (…είναι…και θα είναι…) ένας απ’ τους πιο αγαπημένους μου καλλιτεχνικούς θεσμούς. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός, ότι κάθε χρόνο προσφέρει μία σπάνια και μοναδική ευκαιρία στο ολοένα αυξανόμενο αριθμητικά κοινό του χορού (…στο οποίο ανήκει και η γράφουσα…) να παρακολουθήσει όμορφες, πρωτότυπες και καλοδουλεμένες παραστάσεις, με την υπογραφή των μεγαλύτερων ονομάτων του χώρου, που ζουν και εργάζονται εντός κι εκτός συνόρων.

Ονόματα πολύ σημαντικών δημιουργών, που γράφουν την ίδια την ιστορία του σύγχρονου χορού, εμφανίσθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα ο τρόπος που λειτουργεί το Φεστιβάλ, διασφαλίζει την προβολή και την ενίσχυση της ελληνικής δημιουργίας, είτε μέσα από την ανάθεση χορογραφικού έργου σε ταλαντούχους δημιουργούς, είτε μέσα από την στήριξη της πειραματικής διάθεσης νέων ομάδων.

Αναπόσπαστο μέρος του Φεστιβάλ αποτελούν τα εκπαιδευτικά σεμινάρια χορού, τα εργαστήρια και οι διαλέξεις που απευθύνονται σε σπουδαστές και επαγγελματίες του χώρου, ενώ στις παράλληλες δραστηριότητες συμπεριλαμβάνονται οι εκδόσεις και οι παραγωγές video dance.

Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συμπληρώνει αισίως 21 χρόνια αξιοσημείωτης παρουσίας στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας μας και όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος παρουσιάζει ένα πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει 10 παραστάσεις από 7 ελληνικές και ξένες ομάδες σύγχρονου χορού από τρεις ηπείρους, ανάμεσα τους και δύο που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

3. Idiot-Syncrasy, Igor & Moreno  CAlicia Clarke

Igor and Moreno Idiot-Syncrasy18.07 | ΣΑ | 20:00 19.07 | ΚΥ | 20:00 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ Διάρκεια: 60′

1. Transforming me Medie Megas  CAlexis Xatzigiannis

Μέντη Μέγα Transforming Me: ένα δίγλωσσο σόλο 21.07 | ΤΡ | 22:00 MEΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ – ΣΤΟΥΝΤΙΟ Διάρκεια: 60′

Το πλήρες πρόγραμμα του 21ου Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας το οποίο εκτός από τις παραστάσεις περιλαμβάνει ένα Σεμινάριο και ένα Εργαστήριο (η προθεσμία για  δηλώσεις συμμετοχής, λόγω των συνθηκών παρατείνεται έως τις 14 Ιουλίου 2015) όπως και Παράλληλες εκδηλώσεις με Ελεύθερη είσοδο σε διάφορα σημεία της Καλαμάτας, δημοσιεύεται στο www.kalamatadancefestival.gr, ενώ έντυπα και σχετικές κάρτες βρίσκονται σε κεντρικούς χώρους (βιβλιοπωλεία, σχολές χορού κ.α.) σε Αθήνα και Καλαμάτα.4b. Relic, Euripides Laskaridis CMiltos Athanasiou

Ευριπίδης Λασκαρίδης Relic 23.07 | ΠΕ | 22:00 MEΓΑΡΟ ΧΟΡΟΥ – ΣΤΟΥΝΤΙΟ Διάρκεια: 40′

Η στήλη ARS & VITA αγαπά και ως εκ τούτου στηρίζει έμπρακτα την τέχνη της Τερψιχόρης, ενισχύοντας εμμέσως πλην σαφώς το δύσκολο έργο των απανταχού χορογράφων, χορευτών και περφόρμερ, οι σωματικές δυνατότητες-ικανότητες των οποίων υπερβαίνουν σε πολλές περιπτώσεις την “κοινή” λογική και….αντοχή….

Είναι πολύ σημαντικό επίτευγμα, όχι μόνο για το χορό, αλλά και για το σύνολο των τεχνών, ειδικά στην οικονομικά (…και όχι μόνο…) “ισχνή”  περίοδο που διανύουμε, να συρρέει το κοινό σε παραστάσεις χορού, επικροτώντας την προσπάθεια καλλιτεχνών, που εντυπωσιάζουν με την ευελιξία, την αστείρευτη φαντασία και την ακρίβεια της κίνησης τους, σε μία εποχή που δεν είναι καθόλου εύκολο να εντυπωσιάσεις επί της ουσίας.

Μην παραλείψετε να εντάξετε στις καλοκαιρινές σας εξορμήσεις την Καλαμάτα (…μαζί με την Επίδαυρο και τους υπόλοιπους καλοκαιρινούς-καλλιτεχνικούς hot προορισμούς…) γιατί όπως όλα καταδεικνύουν και τη φετινή χρονιά το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα μιλήσει κατευθείαν στο μυαλό και την καρδιά μας, χρησιμοποιώντας την πιο διαδεδομένη γλώσσα του κόσμου, που δεν είναι άλλη απ’ τη γλώσσα του σώματος.


Προπώληση:

Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας

10:00-13:00 & 18:30-21:00 καθημερινά

(εκτός Κυριακής & απογεύματος Σαββάτου)

Πληροφορίες για εισιτήρια & αγορά

μέσω πιστωτικών καρτών (Visa & Mastercard)

T: 27210 21555 & 27210 21504 / Φ: 27210 21508

(τις παραπάνω ημέρες & ώρες)

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

«ΦΑΡΙΣ» ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΝΤΡΟ ΧΟΡΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ (ΔΙ.ΚΕ.ΧΟ.)


ΝΟ ΕΧΙΤ (Ποιητικό Χρονογράφημα)

02 Thursday Jul 2015

Posted by lilapapapaschou in "Το κορίτσι της Δύσης"

≈ Leave a comment

Tags

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ

 

Augustus Edwin Mulready 1876

Augustus Edwin Mulready (1844-1905) “Κουρασμένοι Περιπλανώμενοι Μουσικοί” (1876-Ιδιωτική Συλλογή)


“Το Κορίτσι της Δύσης”

…κατά κόσμον Λίλα Παπαπάσχου


Φίλε, σύντροφε, αδελφέ

ιδεολογικέ μου αντίπαλε…

Στέκεσαι απέναντι

στα πιο μεγάλα γιατί, σκεπτικός

μετά όλο και κάπου ξεχνιέσαι.

Η ζωή επιβάλλει τους όρους της

στην τροχιά του θανάτου, ισοβίως υποταγμένη.

Τα φτερά που σου χάρισαν 

δεν προορίζονταν για να πετάξεις.

Εμπρός, μην αργείς.

Δεν χωρούν αναβολές.

Άρον τις απορίες σου και περιπάτει!

 

Ανάμεσα στο απόλυτο

άρνησης και κατάφασης

στέκει μετέωρο ένα ίσως

σαν αντίβαρο

στις προκαθορισμένες αποφάσεις.

 Οι τηλεοπτικοί δικαστές μιλούν για αξιοπρέπεια.

Μιλούν και για ντροπή, ανευθυνότητα, διασυρμό.

Εσύ βιώνεις στους δρόμους, εδώ και καιρό

τη δυσωδία της αποσύνθεσης.

Μην αγανακτείς και μην εξανίστασαι.

Όλα είναι δίλημμα.

Είμαστε οργανικές εξισώσεις.

Ένα καπρίτσιο της φύσης

με βραχυπρόθεσμη ημερομηνία λήξης.

Πότε θαύματα, πότε σεισμοί

πότε ηφαιστειακές εκρήξεις.

 

Έφτασε – ξανά –  η ώρα της λαϊκής ετυμηγορίας.

Με ποιους θα πας

ποιον θα εγκαταλείψεις

για ποιο ιδανικό θα πολεμήσεις

πώς να λοιδορήσεις

τον εαυτό σου, πως να λιποτακτήσεις;

Δεν είναι ώρα για απολογισμούς.

Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή

για αποσαφηνίσεις. 

Διάλεξε στρατόπεδο.

Οι εξελίξεις θα σε προσπεράσουν

πριν προλάβεις, ν’ αγανακτήσεις.

ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

ΟΧΙ Ή ΝΑΙ;

Που κρύβεται η σωτηρία;

 

Στη θάλασσα.

Στα τραγούδια.

Στους ερωτευμένους.

Στα παιδιά.

 Στα νησιά.

Στη συγχώρεση.

Στα λουλούδια.

Στις σιωπές.

Στην ποίηση.

Στα βιβλία.

Στην αγάπη.

  Στα όνειρα μας.

Augustus Edwin Mulready 1876.jpg 2

Augustus Edwin Mulready (1844-1905) “Μια εσοχή στη γέφυρα του Λονδίνου” (1879-Μουσείο του Γιορκ)

Όλα στον κόσμο, ανοχύρωτα κάστρα

απ’ άμμο και νερό καμωμένα…

 

 

 

 

 

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • July 2022
  • April 2022
  • July 2021
  • June 2021
  • March 2021
  • January 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • July 2020
  • May 2020
  • December 2019
  • June 2019
  • March 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • April 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013

Categories

  • "Το κορίτσι της Δύσης"
  • Ars & Vita
  • BLAME IT ON THE STARS
  • Αγαπητό μου ημερολόγιο…
  • Βαλκανιογνωμόνιο
  • Εικαστικά
  • Η πραγματικότητα αλλιώς…
  • Κριτική Βιβλίου
  • Λογοτεχνικά Κείμενα
  • Μουσικό Καφενείο
  • ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
  • Συνεντεύξεις
  • Σεκάνς
  • Τέχνες
  • Splendide mendax
  • Uncategorized

Meta

  • Register
  • Log in

Blog at WordPress.com.

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Following
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Join 54 other followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Loading Comments...