Εκεί
εν μέσω
ραγδαίων φυλλορροημάτων
και απόλυτης ευμάρειας
κίτρινου
σαν χαμένος
από την γη της επαγγελίας σου
γνέφεις απελπισμένα
στις ριπές του ανέμου
μπας και σε παρασύρει
καμιά
με την φιλανθρωπία της
και σε τσακίσει
επάνω σε ορεινή
απόσταση.
Κάθε κίνησή σου
ανάγκη.
Η ανάγκη σου
σήμα κινδύνου
με ευμετάβλητη
σημασιοδότηση
κι ο κόσμος όλος
ένα κωφεύων σύμπαν.
Τρέξε στο φως
τράβα μιαν ακτίνα
στην τύχη
άρπαξε την κυριαρχία του
στην τύχη
και μην ρωτήσεις
για τον προορισμό∙
αυτός
θα μείνει ως το τέλος
μες στην θαμπάδα
της απολυτότητάς του
-εσύ
το ταχύτατο της πτώσης του
θες
εκεί μέσα
στα άδυτα να χαθείς
σα μια πιθανότητα
πολυμήχανου Οδυσσέως
σε πρώιμη ανακωχή
και οι Κύκλωπες
αξεσουάρ για τα κλειδιά σου.