Tags
γράφει & επιμελείται
η Λίλα Παπαπάσχου
Το Σάββατο 3 Οκτωβρίου, στον υποβλητικό χώρο του Κόμη (Λασκαράτου 20 – Άνω Πατήσια), οι Εκδόσεις ΑΝΙΜΑ και η νεοσύστατη Θεατρική Ομάδα DESTINΈΕ
μας μετέφεραν σε θεατρική μορφή λίγη απ’ την υπερβατική γοητεία που κρύβεται στο βιβλίο της Άννας Ραζή “ΕΛΙΦ”, προσφέροντας στους θεατές μία πρώτη γεύση (…θέλουμε κι άλλη….) από μία, απ’ ότι όλα δείχνουν, λαμπρή θεατρική συνέχεια.
Ο Δημήτρης Κατσιδονιώτης σκηνοθέτησε υποδειγματικά (ατμοσφαιρικότατοι φωτισμοί, συνεπής αποτύπωση της εποχής, αποτελεσματικό μανατζάρισμα ηθοποιών και σύνδεση των επιμέρους σκηνών…με νόημα…) την πρώτη θεατρικοποιημένη παρουσίαση του βιβλίου της Άννας Ραζή, βασισμένος στην θεατρική διασκευή της ίδιας (με τη θεατρολόγο Ανδριάνα Μουρελάτου να έχει επιμεληθεί δραματουργικά το θεατρικό κείμενο…) καταφέρνοντας να μας μεταφέρει πότε στη Σμύρνη και πότε στα Καλάβρυτα της εποχής εκείνης (…την γνωρίζουμε καλά εκείνη την εποχή…) μέσα από αλλεπάλληλα flash back, που μας σύστησαν έναν – έναν τους ήρωες του βιβλίου και παράλληλα μας οδήγησαν σε μία ελεύθερη κατάδυση στον κατασκότεινο βυθό μίας οικογένειας με “υπερφυσικές” ικανότητες, που κληροδοτούνται από γενιά σε γενιά και ουκ ολίγες φορές επισύρουν οδυνηρές (…για να μην πω ολέθριες…) συνέπειες.

Δύο γυναίκες που τις ενώνει μία επώδυνη αλήθεια και ένα ακόμα πιο επώδυνο ψέμα, αντιμέτωπες με τη μοίρα και κυρίως τους εαυτούς τους…
Ο έρωτας, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, δεν θα μπορούσε να λείπει από την πολυτάραχη ιστορία που επέλεξε να μας διηγηθεί με τόση μαεστρία η Άννα Ραζή, μόνο που στην περίπτωση των δικών της ηρώων βιώνεται, ως επί το πλείστον, βίαια και παθιασμένα, παραμένοντας βασανιστικά ανεκπλήρωτος ή αντίθετα όταν τελικά εκπληρώνεται, γίνεται τόσο καταστροφικός, που στο πέρασμα του σαρώνει τα πάντα και τους πάντες…
Επανερχόμενη στον Δημήτρη Κατσιδονιώτη και τον ευφάνταστο τρόπο με τον οποίο μας παρουσίασε θεατρικοποιημένα αποσπάσματα από ένα βιβλίο που βρίσκεται ήδη στη δεύτερη έκδοση του (…ευελπιστούμε ότι θα υπάρξουν κι άλλες…) είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού, να καταπιάνεται σκηνοθετικά ένας νέος και πολλά υποσχόμενος καλλιτέχνης με ένα τόσο ευαίσθητο θέμα κι ένα εξίσου “εύθραυστο” κείμενο. Γεμάτο έντονα και βαθιά νοήματα και συναισθήματα, αλλά και συνεχείς εναλλαγές τοποθεσιών και εικόνων, το βιβλίο της Άννας Ραζή φέρει την αύρα άλλων εποχών, τις οποίες οι σύγχρονες γενιές γνωρίζουμε μόνο μέσα από διηγήσεις (…επιζώντων και των απογόνων τους…) τα σχετικά αρχεία (…φωτογραφικά και άλλα…) και τα αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα.

Η συγγραφέας Άννα Ραζή και ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κατσιδονιώτης ικανοποιημένοι από την πρώτη επαφή με το κοινό…και δίκαια…
Για όλους τους παραπάνω λόγους και επιπρόσθετα για το γεγονός, ότι προστάτεψε τους ηθοποιούς του από διάφορα υποκριτικά κλισέ και λοιπές σκηνικές υπερβολές που συνηθίζονται σε θεατρικοποιημένες παρουσιάσεις βιβλίων (…ίσως γιατί ο χρόνος προετοιμασίας είναι λιγοστός και οι πληροφορίες που πρέπει να αφομοιώσουν οι θεατές δυσανάλογα πολλές…) αξίζουν θερμά και ειλικρινή συγχαρητήρια στον Δημήτρη Κατσιδονιώτη – και στην Θεατρική Ομάδα DESTINΈΕ – που απέδωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δραματοποιημένη εκδοχή ενός πολύ δυνατού βιβλίου, που η σκηνική του απεικόνιση αναμένεται να μας απασχολήσει έντονα και μάλιστα στο άμεσο μέλλον, αφού η ολοκληρωμένη θεατρική μεταφορά του βιβλίου αναμένεται μέσα στον Φεβρουάριο του 2016…
Το Σαββατόβραδο της 3ης Οκτωβρίου, σε έναν κατάμεστο ΚΟΜΗ (…άνθρωποι κάθε ηλικίας παρακολουθούσαν σιωπηλοί και πλήρως αφοσιωμένοι σ’ αυτό που έβλεπαν…) γίναμε όλοι ένα με τη Σουλτάνα (…πειστικότατη η Χριστίνα Γώγου στον ομώνυμο ρόλο…) την Ανθία, τη Μέλια, τη Ζαχαρένια, το Φώτη, τον Παύλο, το Γεράσιμο, αλλά και τους υπόλοιπους ήρωες της Άννας Ραζή, που μέσα από την σκηνοθετική ματιά του Δημήτρη Κατσιδονιώτη απέκτησαν μία εντελώς άλλη διάσταση, σχεδόν…”υπερφυσική”…
…και μερικές backstage photos με τους συντελεστές….

…όλοι μαζί και χωρίς καμία πόζα…