L. Le Brocquy, Κορίτσι στο γκρι, 1939 Ferens Art Gallery
” Το Κορίτσι της Δύσης “
…ή αλλιώς Λίλα Παπαπάσχου
Είναι ακόμη χειμώνας. Βραδιάζει νωρίς.
Τα φώτα θολερά
υπαινίσσονται λάμπες φθοράς, συγνώμη φθορίου…
Η υγρασία σαπίζει ξύλα και αρθρώσεις.
Κανένα πουλί δεν καταδέχεται το μπαλκόνι μου.
Μόνο βροχή. Αέρας κι ομίχλη.
Υπόσχεση χιονιού, οριακά ληξιπρόθεσμη.
♥
Η άνοιξη αργεί ακόμη.
Τι κι αν φέτος ήρθε νωρίς.
Σε μάτια και χέρια και λόγια
που είχα χρόνια κρυμμένα σε εφηβικά λευκώματα
γαλάζιους φακέλους αλληλογραφίας
βασανιστικά ξημερώματα.
Τίποτα δεν γνώριζα πριν κι ας είχα ζήσει
τόσα και τόσα.
♥
Τινάζω από πάνω μου
αμέτρητες ευχές
αμφίσημους εναγκαλισμούς
αναπόδραστες συνεστιάσεις
αναπόφευκτους καταναλωτισμούς
απροσδόκητες αντικαταστάσεις.
Edvard Munch, Ο Αδάμ & η Εύα κάτω από τη μηλιά, 1909, Μουσείο Munch, Όσλο
♥
Το καλοκαίρι αργεί ακόμη.
Τι κι αν εγκαταστάθηκε μόνιμα.
Σε στιγμές και πράξεις και μνήμες
που είχα χρόνια απολέσει σε τρένα
λιμάνια
αεροδρόμια
ρυπαρά πεζοδρόμια.
Τίποτα δεν ένιωθα πριν κι ας είχα πονέσει
τόσο μα τόσο.
♥
Τινάζω από πάνω μου
δανεική χρυσόσκονη
προσωρινή επιδιόρθωση
επίπλαστη συμμόρφωση
αυστηρή ταξινόμηση
εσωτερική αστυνόμευση.
♥
Οι Αλκυονίδες αργούν ακόμη.
Ο ήλιος όμως, καραδοκεί. Έστω με δόντια.
Ο Απρίλης αργεί ακόμη.
Προηγούνται οι εκπτώσεις.
Πως να αντισταθείς στο πάνω από -70% σε όλα τα είδη;
Η θάλασσα αργεί ακόμη.
Διακοπές για δύο, στο αποκορύφωμα της υπερκόπωσης.
Ο έρωτας. Μία μαθηματική πράξη χωρίς αριθμούς.
Μόνο όνειρα και όνειρα ίσον όνειρα…
♥
Το τέλος αργεί ακόμη.
Έρχονται μέρες χαράς, δημιουργίας, οδύνης…
Η αγάπη μία μαθηματική πράξη χωρίς αριθμούς.
Μόνο εσύ κι εγώ ίσον ζωή…ζωή…ζωή…
Charles James Lewis (1830-1892), Οι διακοπές μας, Ιδιωτική Συλλογή, Πινακοθήκη Τέχνης Oldham
ΑΛΛΙΩΣ 