Tags

…κι αν μας αντέξει το σχοινί θα φανεί στο χειροκρότημα…
γράφει και επιμελείται
η Λίλα Παπαπάσχου
Όπως σας είχα προναγγείλει, η στήλη ARS & VITA βρέθηκε την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016, στις 21.00, στο Life’n’Art Theater (Κωνσταντινουπόλεως 82 – Κεραμεικός) για να υποδεχτεί “Μία Αγία Εν Αναμονή” από τη Θεσσαλονίκη, που επισκέφτηκε την πόλη μας για δύο μόνο παραστάσεις.
Ο νεαρός (…και πολλά υποσχόμενος…) Άγγελος Κάλφας και ο ερασιτεχνικός του θίασος, παρουσίασαν επί σκηνής “τα έργα και τις ημέρες” της Αγγελικής, μίας γυναίκας που (ξ)έφυγε από το μικρό χωριό της Θεσσαλονίκης όπου γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής της, για να “δραπετεύσει” από μία μίζερη και δυστυχισμένη ζωή, σαν αυτή που ζούσαν πολλές νεαρές γυναίκες εκείνης της εποχής, λόγω συγκεκριμένων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, κάποιες από τις οποίες δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται σε πολλά μέρη της Ελλάδας – αλλά και ανά τον κόσμο – κι ας έχουμε φτάσει -αισίως; – στο 2016…

Όταν η μητρική χείρα δεν είναι…βοηθείας…
Ένα γράμμα της ώριμης πια Αγγελικής προς την πολυαγαπημένη της κόρη Ιωάννα, γίνεται η αφορμή για να ξεδιπλωθεί καρέ – καρέ η δύσκολη και γεμάτη κακουχίες ζωή μίας τρυφερής ύπαρξης, που οι συγκυρίες μετέτρεψαν σε..πόρνη…για να μπορέσει να επιβιώσει και παράλληλα να χαρίσει στο παιδί της, όσα εκείνη ποτέ δεν πήρε από τη δική της μητέρα, εφόσον ο πατέρας της αποτελούσε ανέκαθεν μία σκαιώδη μορφή, που απλά κάποια στιγμή τους εγκατέλειψε και επισήμως. Έτοιμη πια να πει όλη την αλήθεια στο μοναδικό άνθρωπο που αγάπησε – και την αγάπησε – πραγματικά στη ζωή της, η Αγγελική ξεσπά (…με όλη τη σημασία της λέξης…) μιλώντας για όλους και για όλα με τόλμη και έντονη εξομολογητική διάθεση.

μάνα και κόρη μαζί στις “ωδίνες” και την “οδύνη”…
Από σκηνοθετικής πλευράς, η παράσταση του Άγγελου Κάλφα (…αν και κατά βάση ερασιτεχνική…) διέθετε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία συνέθεταν δυνατές και αισθητικά όμορφες εικόνες, με τους ηθοποιούς σε πολλές περιπτώσεις να λειτουργούν σαν χορός τραγωδίας, σχολιάζοντας, εντείνοντας και εμπλουτίζοντας την αφήγηση με χορογραφημένη κίνηση – διανθισμένη με εύστοχα μουσικά θέματα – καθώς και πολλά flash back που είχαν ως στόχο να μας βάλουν όλο και πιο βαθιά στην ιστορία της Αγγελικής, της όμορφης και δυναμικής κοπέλας από τη Βόρειο Ελλάδα, που τόλμησε να αναζητήσει μία καλύτερη τύχη μακριά από την ιδιαίτερη πατρίδα της και εντέλει παρόλες τις δυσκολίες και τις παράπλευρες απώλειες εν μέρει…τα κατάφερε…
Παθιασμένη και πληθωρική ήταν η Δέσποινα Καραγιάννη (…ίσως υπέρ του δέοντος αλλά παρόλα αυτά αρκούντως αληθινή…) στο ρόλο της Αγγελικής σε μεγαλύτερη ηλικία. Με το έντονο βλέμμα και τη βραχνή – κάπως σπασμένη -φωνή της μας έπεισε απόλυτα, πως όντως είναι μία γυναίκα βασανισμένη και επιπλέον “άρρωστη”, αλλά ταυτόχρονα και χορτασμένη από τη ζωή που τις επιφύλασσε ουκ ολίγες εμπειρίες, ευχάριστες και δυσάρεστες, με έμφαση στις δεύτερες. Γλυκιά, τρυφερή, γεμάτη θηλυκότητα και ένα υποκριτικό μέτρο εφάμιλλο επαγγελματία, η Χρύσα Τσιακίρη ως Αγγελική σε νεαρή ηλικία, ήταν μία πραγματική αποκάλυψη, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η επαφή της με το θέατρο είναι καθαρά ερασιτεχνική (…θεώρησα σκόπιμη την προτροπή να πάει σε Δραματική Σχολή, προκειμένου να εξελιχθεί περαιτέρω το έμφυτο ταλέντο της…).
Συνεπείς στους ρόλους τους (…λιγότερο ή περισσότερο…) και οι υπόλοιποι ηθοποιοί του πολυμελέστατου θιάσου από τη Θεσσαλονίκη: Μέλλω Νταβράνη / κυρά Λένη μαμά Αγγελικής, Μαρία Καρδιόλακα / κυρά Τότα φίλη Λένης, Ειρήνη Αδαμάκου / Ιωάννα κόρη Αγγελικής, Πόλυ Αγαθαγγελίδου/ Ιωάννα σε παιδική ηλικία, Ευαγγελία Μανιάτη / Κρίστυ φίλη Αγγελικής – πόρνη, Άρης Μιχούδης / νεαρός που πάει πρώτη φορά σε πόρνη, με τον Άγγελο Κάλφα να ξεχωρίζει στους επιμέρους ρόλους που ενσάρκωναν το σκληρό και βίαιο αρσενικό πρότυπο, το οποίο αποτελεί τη βασική αιτία των δεινών της Αγγελικής, αλλά και κάθε γυναίκας που υφίσταται βία, σωματική και ψυχολογική, σε οποιοδήποτε σημείο του χάρτη, τότε και τώρα και για πάντα…
Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους κάθε ηλικίας και επαγγελματικού προσανατολισμού, να λειτουργούν ως μία καλοδουλεμένη θεατρική ομάδα, προσπαθώντας να αποτυπώσουν με το δικό τους ειλικρινή τρόπο αυτό που αισθάνονται στα μύχια της ψυχής τους και τους ωθεί να παρατήσουν ενδεχομένως κάποιες άλλες ασχολίες, προκειμένου να το εκφράσουν καλλιτεχνικά. Με βάση αυτήν την διαπίστωση η παράσταση “Μια Αγία Εν Αναμονή”, που βασίζεται στο βιβλίο του Λάκη Φουρουκλά “Αγγελική, το ημερολόγιο μίας πόρνης” και σε κείμενα της Άννας Κουρουπού, ήταν μία φιλότιμη και αξιόλογη προσπάθεια που αξίζει σίγουρα την προσοχή και την έμπρακτη στήριξη μας.
Εύχομαι στον ηθοποιό, σκηνοθέτη και “ηθικό αυτουργό” της παράστασης, Άγγελο Κάλφα, μία ακόμη πιο εντυπωσιακή συνέχεια στο θέατρο, την οποία πιστεύω ότι αν δουλέψει σκληρά, μεθοδικά και με διάθεση να εξελίσσεται διαρκώς, σίγουρα θα την έχει…

συγχαρητήρια Άγγελε και εις ανώτερα!
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία/Διασκευή/Θεατρική μεταφορά: Άγγελος Κάλφας
Ενδυματολόγος- Σχεδιασμός κοστουμιών: Γιώτα Κανελλίδου
Χορογραφίες- Κίνηση: Μαριλένα Μαραγκού
Σκηνογραφία: Άγγελος Κάλφας
Μουσική επιμέλεια: Χρύσα Τσιακίρη – Άγγελος Κάλφας
Φωτογραφίες- Σχεδιασμός αφίσας/teaser: Κωνσταντίνος Κωστούδας
Σχεδιασμός φωτισμών/ Ηχοληψία: Παναγιώτης Δόβας , Train studio
Λίγα λόγια για το έργο:
Γδαρμένα σώματα. Πληγές. Κομματιασμένη ψυχή. Η Αγγελική , σιωπηλός μάρτυρας να αντέχει και να υπομένει μέχρι να μπορέσει να ξεφύγει, όχι για να σώσει την δικιά της ζωή αλλά, για να μπορέσει το δικό της παιδί να δεχτεί όλη την αγάπη και την στοργή που εκείνη στερήθηκε από την δικιά της μάνα και που η έλλειψη των αισθημάτων αυτών την καταδίκασε στο μέλλον που ακολούθησε. Ένα μέλλον που ο βιασμός της ψυχής της ήταν πιο επώδυνος από εκείνον της σάρκας και η απόφαση να ακολουθήσει μια ζωή πορνείας πιο εύκολη από το να καταδικάσει την κόρη της. Ένα έργο εξομολόγηση για την ζωή μιας γυναίκας που η ζωή της επεφύλασσε ένα καθημερινό Γολγοθά .Μια Αγία έκπτωτη, μα με το τεράστιο έργο της χαραγμένο για πάντα στον νου.
Η παράσταση είναι κατάλληλη, με απαραίτητη τη γονική συναίνεση
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη:
Ο Άγγελος Κάλφας γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1994 στην Θεσσαλονίκη και μέχρι και τώρα ζει μόνιμα στην Μηχανιώνα. Από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε την αγάπη του για το θέατρο, μια αγάπη που τον έφερε το 2012 στα σκαλιά του τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ έχει παρακολουθήσει και «τα σεμινάρια θεατρικής έκφρασης αποκλειστικά για ηθοποιούς ,Inner drama. Μια πεντάωρη εργασία πάνω στις τεχνικές theatre of cruelty, emotional theatre και budoh.». Παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει συμμετάσχει σε πλήθος παραστάσεων με κυριότερες τις :
”Οίκος Ευγηρίας, Ευτυχισμένη Δύσις” του Μανώλη Κορρέ σε σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
”Amadeus, ο αγαπημένος του Θεού” του Peter Shaffer σε σκηνοθεσία Ελευθερίας Παμπουκίδου
”2050” του Γιώργου Οικονομίδη σε σκηνοθεσία Άντας Τσεσμελή-Edwards
‘’Τα Λευκά Χριστούγεννα της Μάξι’’ . Musical σε κείμενο και σκηνοθεσία Άντας Τσεσμελή-Edwards
”Αυτός που λέει ναι και αυτός που λέει όχι” του Bertolt Brecht, σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου
‘’ Όταν βαλσάμωσε η Άνοιξη’’ σε σκηνοθεσία Ιορδάνη Αιβάζογλου.
‘’Μένουμε πάντα παιδιά’’ , βασισμένο σε σκηνές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, σε διασκευή και σκηνοθεσία Άγγελου Κάλφα
Άγγελος Κάλφας,
σκηνοθέτης
6988198988
Αριστείδης Καρεμφύλλης,
υπεύθυνος επικοινωνίας
6980422699