Paths that cross will cross again.
Patti Smith, Paths That Cross
Death comes sweeping down the hallway in a lady’s dress
Death comes riding up the highway in its Sunday best
Death comes I can’t do nothing
Death goes there must be something that remains
A fire of unknown origin took my baby away
Patti Smith, Fire of Unknown Origin
Περπάτησα ώρες επάνω στα φώτα
της άγρυπνης Αθήνας
μέσα σε στροβίλους καπνού
και αίματος
φορώντας το ξεχασμένο σου
πανωφόρι.
Αφέθηκα στα φιλιά
αγνώστων
κι έκανα έρωτα στα σκοτεινά
σοκάκια
δίπλα στα στέκια των περιθωριακών.
Έκαψα το τελευταίο μου χαρτονόμισμα
ως ένδειξη ελευθερίας
και πήρα δανεική την δόση του τυπά
με το ωραίο χαμόγελο.
Κι όλα αυτά
για να μη σε χάσω.
Σε θέλω έστω και μέσα στην θολούρα
των χημικών κοκτέιλς
να γρατζουνάς την κιθάρα του Χέντριξ
και να μου μιλάς ασταμάτητα
για το Woodstock που θα κάνουμε
στο βουνό
να τρέμεις την μαύρη πεταλούδα
κι εγώ να σου τραγουδώ το νανούρισμα του Λόρκα
για να ξορκίσω το κακό
η Τζάνις να χτυπά τα μηλίγγια μας
σε ρυθμό αμφεταμίνης
κι εμείς μέσα στο χορό της αρχέγονης
ηδυπάθειάς μας
να ποδοπατάμε το καπέλο του Μπόμπ Ντήλαν.
Απόψε που το φεγγάρι φοβήθηκε
την τόση ακατέργαστη φαντασία μου
εγώ σκοράρω στην τελευταία ακέραιη φλέβα
το δηλητήριο που θα γεννήσει ξανά λίγο
γκριζοπράσινο από τα μάτια σου
επωφελούμαι από τον θάνατό μου
για μερικές σταγόνες ζωής πριν την λήξη
σε θέλω έστω κι ως θάνατο μεταμφιεσμένο
σε αρχάγγελο της γλυκύτατης κόλασής μου.