Tags
φωτογραφία αρχείου
γράφει ο Χρήστος Σούτος
Ώρες ώρες μοιάζει σαν να ζούμε ένα κακό όνειρο. Ένα όνειρο από το οποίο δεν μπορεί, να μας ξυπνήσει κανείς. Κάθεσαι και ακούς στα δελτία ειδήσεων και στις ενημερωτικές εκπομπές τους υπουργούς, τους βουλευτές και τους εκπροσώπους την κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να μιλούν με άνεση και χωρίς ίχνος ντροπής για το νέο ασφαλιστικό, για τις συντάξεις των ανθρώπων του μόχθου, για την περιβόητη διαπραγμάτευση που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Μιλούν αλλάζοντας θέσεις και απόψεις με την συχνότητα που μετακινούνται οι δείκτες των δευτερολέπτων στα ρολόγια. Ανερυθρίαστα μιλούν για το παρόν και το μέλλον μιας κοινωνίας που πρόδωσαν, που έταξαν τα πάντα σε όλους και δεν έπραξαν τίποτα, μιας κοινωνίας που κατάφεραν να της δημιουργήσουν χειρότερα προβλήματα και αδιέξοδα από αυτά που παρέλαβαν. Έχουν φθάσει τον απλό κόσμο να παρακαλάει να σταματήσουν να διαπραγματεύονται γιατί κάθε δική τους διαπραγμάτευση αυξάνει το κόστος της καθημερινότητας όλων μας και οδηγεί σε νέα επαχθέστερα μέτρα.
φωτογραφία αρχείου
Ο Αλέξης Τσίπρας, στον περίπου ένα χρόνο διακυβέρνησης της χώρας, έχει φθορά μεγαλύτερη από κάθε προκάτοχο του στο αντίστοιχο διάστημα. Από τη Βαρουφάκειο πολιτική της ασάφειας πήγαμε στην πολιτική του συνεχούς συμβιβασμού του Ευκλείδη Τσακαλώτου. Είναι φανερό, όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα, ότι δεν μπορούν να πείσουν ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό πια. Οι πιέσεις που δέχονται δεν μπορούν να απορροφηθούν πια. Η δαμόκλειος σπάθη που κραδαίνουν πάνω από τα κεφάλια υπουργών για πιθανό ανασχηματισμό ή πάνω από τα κεφάλια των βουλευτών για πιθανή πρόωρη προσφυγή στις κάλπες δεν θα είναι αποτελεσματική για πολύ καιρό ακόμη. Αν μάλιστα το νέο ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο που θα φέρουν προς ψήφιση στη Βουλή, άρον άρον πριν το Πάσχα, είναι αυτό που διοχετεύτηκε στον τύπο, προβλέπω δύσκολη Μεγάλη Εβδομάδα για την κυβέρνηση. Όταν ακούς υπουργούς που θέλουν όσο τίποτε άλλο, να φύγουν από τη θέση τους και να ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους τα πράγματα δεν πάνε καλά.
φωτογραφία αρχείου
Και πάμε και στην περίφημη αξιολόγηση, που ακούμε τόσο καιρό. Οι θεσμοί αργούν και δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στην ελληνική κυβέρνηση και κατ’ επέκταση στην ελληνική οικονομία. Οι παλινωδίες του καλοκαιριού έφεραν τα capital controls, οι τωρινές ποιος ξέρει τι. Το μόνο σίγουρο είναι, πως δεν υπάρχουν αλλά περιθώρια πια. Εκτός από άσχετοι τείνουν να αποδειχτούν και επικίνδυνοι. Καλά τα επικοινωνιακά σώου του Καμένου αλλά προβλήματα δεν λύνουν. Το προσφυγικό πνίγει την Ελλάδα και την μετατρέπει σε ένα απέραντο hot- spot. Η Αριστερά, μόνο κατ’ όνομα βεβαίως, κυβέρνηση παγιδευμένη στις αγκυλώσεις της χάνει το δάσος και βλέπει το δέντρο. Παίρνει αποφάσεις, που μετά η ίδια λέει μέσω των υπουργών της, ότι δεν θα της εφαρμόσει. Μιλάει για την κακιά Ευρώπη, ενώ την ίδια ώρα κάνει ότι υποχώρηση μπορεί να σκεφτεί κανείς, για να διατηρήσει τη χώρα εντός του ευρώ. Μετέτρεψε την θέληση του λαού για ρήξη, μέσω του όχι στο δημοψήφισμα, σε ναι σε όλα, σε όλες τις απαιτήσεις των δανειστών. Ας βοηθήσει ο Θεός την Ελλάδα, γιατί άλλος δεν προβλέπεται προς το παρόν…
φωτογραφία αρχείου
ΑΛΛΙΩΣ 