φωτογραφία αρχείου
γράφει ο Χρήστος Σούτος
Τρίτη σήμερα. Ημέρα Eurogroup, για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, με την Ελλάδα στο επίκεντρο των συζητήσεων και των όποιων αποφάσεων. Το πρόβλημα μετά από τόσα μνημόνια, τόσα μέτρα και μεταρρυθμίσεις, λέμε τώρα, παραμένει άλυτο. ΔΝΤ και Ευρωπαίοι εταίροι διαφωνούν και μαλώνουν πάνω από το σκήνωμα μιας χώρας, που βρίσκεται εδώ και χρόνια στα όρια της εθνικής κατάθλιψης. Η ελληνική κυβέρνηση θριαμβολογεί που πέρασε τα μέτρα, που υπέγραψε νέα μνημόνια, που συνεχίζει στο δρόμο των προηγούμενων, τους οποίους αποκαλούσε προδότες και γερμανοτσολιάδες, και η ατμόσφαιρα στη χώρα θυμίζει ιλαροτραγωδία με στοιχεία ομαδικής λοβοτομής.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει επιλέξει εδώ και καιρό να αποτινάξει από πάνω του τη ταμπέλα του αντιμνημονιακού. Άλλαξε με τη στάση του το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και σε κάθε ευκαιρία τονίζει την διαφορά στις προεκλογικές υποσχέσεις του ίδιου και του κόμματος του ανάμεσα σε Ιανουάριο του 2015 και Σεπτέμβριο του 2016 μιλώντας για αυταπάτες πριν την άνοδο στην εξουσία και ανώμαλη προσγείωση μετά. Πραγματικά δεν μπορώ να πω με σιγουριά τι είναι πιο επιζήμιο για την πατρίδα μας. Οι αυταπάτες του Τσίπρα και των συντρόφων του ή ότι εφαρμόζουν πολιτικές που θα ζήλευαν τα πιο σκληρά και αντιλαϊκά καθεστώτα; Σε σχεδόν ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση της Αριστεράς, ο θεός να την κάνει τέτοια, οι πολίτες παρακολουθούν αποσβολωμένοι τα μέτρα που ψηφίζονται τόσο σε φορολογικό όσο και ασφαλιστικό και εργασιακό επίπεδο.
φωτογραφία αρχείου
Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει πάει οριστικά περίπατο. Το σχίσιμο των μνημονίων και η κατάργηση τους με ένα άρθρο και ένα νόμο έχει γίνει ψήφιση νέων σκληρότερων μνημονίων με μια υπογραφή. Το κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη θα γίνει, μετά και τα τελευταία νομοσχέδια, κανένα σπίτι στα χέρια ιδιοκτήτη. Το δεν θα αφήσουμε τα ξένα fund να διαλύσουν την ελληνική οικονομία, έγινε ανοικτή πρόσκληση στα κοράκια των δανείων και των πλειστηριασμών να πάρουν ότι έχει απομείνει όρθιο σε επιχειρηματικό και προσωπικό επίπεδο. Η δημιουργία του λεγόμενου υπερταμείου, που οι σημερινοί κυβερνώντες θεωρούσαν αιτία ” πολέμου” πριν αναλάβουν τις τύχες της χώρας, είναι η ταφόπλακα και το οριστικό ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας και η αμετάκλητη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Και τα δύο τα έφερε εις πέρας για χάρη των δανειστών της χώρας μια Αριστερή, κατ’ όνομα και μόνο, κυβέρνηση. Τα πέτυχε λίγο μετά την συντριβή που επέφερε στο ασφαλιστικό των πολιτών και τον οριστικό θάνατο του κοινωνικού κράτους. Δεν αρμόζει σε ανθρώπους που δηλώνουν Αριστεροί τέτοια άσκηση πολιτικής, τέτοια υποτέλεια για να διατηρηθούν στην εξουσία. Δεν αρμόζει σε πολιτικούς που ευαγγελίζονταν την προοδευτική πλευρά της πολιτικής να θυμίζουν θλιβερά ανθρωπάρια που γαντζώνονται στις καρέκλες τους και μοιάζουν ικανά να κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν εκεί. Η Αριστερή θεώρηση είναι, πέρα από τρόπος σκέψης, και τρόπος ζωής.
Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει έρχεται όλο και πιο κοντά η θανατική καταδίκη της Αριστεράς στη συνείδηση του απλού πολίτη λόγω των πρακτικών της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ τείνει να καταφέρει αυτό για το οποίο πάλευαν δεκαετίες δεξιά λόμπι και κέντρα αποφάσεων εντός και εκτός χώρας. Να καταστήσουν την Αριστερή σκέψη συνώνυμο του λαϊκισμού και τον αριστερό πολιτικό του αριβίστα. Να δείξουν την δεξιά σκέψη ως συνώνυμο της ευθύνης και της πατριωτικής άσκησης των καθηκόντων. Οι ανόητες και άστοχες εξαγγελίες της προεκλογικής περιόδου του περασμένου Ιανουαρίου που ήταν εκ προοιμίου ανεδαφικές νομίζουν στο ΣΥΡΙΖΑ ότι σβήστηκαν από την μνήμη του κόσμου επειδή τους δόθηκε εκ νέου ευκαιρία μετά τον τραγέλαφο της πρώτης περιόδου με την επιεικώς αστεία διαπραγματευτική τους τακτική. Ο λογαριασμός γράφει κοντά 90 δις ζημιά και συνεχίζει…Αλέξη προχώρα τη διέλυσες τη χώρα…
φωτογραφία αρχείου
ΑΛΛΙΩΣ 