φωτογραφία αρχείου
γράφει ο Χρήστος Σούτος
Φθάνουμε αισίως στο τέλος και του πρώτου μήνα του φετινού Φθινοπώρου. Ενός μήνα που σημαδεύτηκε από τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες και τον απόηχο που αυτός άφησε πίσω του. Ενός μήνα που ήταν γεμάτος από πολιτικούς διαξιφισμούς και αντεγκλήσεις ανάμεσα σε κυβέρνηση και κόμματα της αντιπολίτευσης. Ενός μήνα που όλοι περίμεναν να δουν αν θα καταβληθούν οι πρώτες δόσεις των τεσσάρων υπερθεματιστών του διαγωνισμού. Ενός μήνα που όλοι, ειδικοί και μη, επιδόθηκαν σε έναν αγώνα να προβλέψουν ποια μπορεί να είναι η ετυμηγορία, επί της συνταγματικότητας ή μη του νόμου, από το ΣτΕ. Τι είδαμε τελικά;
Οι τρεις από τους τέσσερις, Αλαφούζος, δηλαδή ΣΚΑΪ, Μαρινάκης και ο όμιλος ΑΝΤ1, κατέθεσαν κανονικά τα χρήματα που τους αναλογούσαν, βάση του ποσού πλειοδοσίας τους, για την πρώτη δόση. Ο τέταρτος, και για πολλούς ο εκλεκτός της κυβερνώσας πλειοψηφίας, Καλογρίτσας δεν μπόρεσε τελικά να είναι συνεπής. Ο τελευταίος ζήτησε παράταση 48 ωρών η οποία δεν του δόθηκε με αποτέλεσμα να βγει οριστικά εκτός παιχνιδιού και τη θέση του, βάση της προκήρυξης του διαγωνισμού, παίρνει πια ο πρώτος επιλαχών ο Ιβάν Σαββίδης. Ο μεγιστάνας εκ Ρωσίας δηλώνει πανέτοιμος να καταβάλει το ποσό που του αναλογεί και να γίνει έτσι αυτός ο τέταρτος κάτοχος πανελλαδικής άδειας εκπομπής τηλεοπτικού σήματος.
Τι είναι όμως αυτό που επί της ουσίας προκύπτει από τις τελευταίες εξελίξεις; Πρώτον ότι ο διαγωνισμός είναι πρακτικά στον αέρα. Ο Καλογρίτσας συμμετείχε σε μια πλειοδοτική διαδικασία δηλώνοντας ποσά, που απ’ ότι φαίνεται δεν κατείχε. Αύξησε επομένως με αυτόν τον τρόπο την τιμή πώλησης ενός δημόσιου αγαθού, με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να κληθούν να πληρώσουν παραπάνω, για να το αποκτήσουν. Μάλιστα, ενώ η δεύτερη άδεια που “πήρε” ο Καλογρίτσας έφθασε στα 53 περίπου εκατομμύρια ευρώ οι επόμενες εκτοξεύθηκαν, και ως συνέπεια της δεύτερης, σε ποσά πάνω από τα 70 εκατομμύρια. Άρα, οι δύο τελευταίοι υπερθεματιστές μπορούν να εγείρουν αξιώσεις βάσιμες για ακύρωση του διαγωνισμού. Δεύτερον, η ενασχόληση του εκλεκτού της κυβέρνησης έφερε στην επιφάνεια και άλλα οικονομικά θολά σημεία της επιχειρηματικής του δράσης. Το σκηνικό με την τράπεζα Αττικής δεν έχει ακόμα γίνει πλήρως σαφές αλλά η οσμή σκανδάλου είναι πολύ έντονη και οι κλυδωνισμοί στο κυβερνητικό σχήμα δυνατοί. Τρίτον όσο περνούν οι μέρες γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι το πλαίσιο του εν λόγω νόμου για τις άδειες φέρνει πιο πολύ σε πρακτικές της Σοβιετίας και λιγότερο σε ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται και εναρμονίζεται με το κοινοτικό δίκαιο.
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσει κανείς και το τοπίο που διαμορφώνεται σε εργασιακά, συντάξεις και αποκρατικοποιήσεις το μέλλον της κυβέρνησης μοιάζει και είναι δυσοίωνο. Ο σοφός λαός λέει πως η στάμνα πάει πολλές φορές στη πηγή, αλλά μια φορά θα σπάσει. Ίσως αυτή η φορά ήρθε. Η εμμονή του Αλέξη Τσίπρα να ακολουθεί πιστά, κι εν πολλοίς άκριτα, τις βουλές του άμεσου συνεργάτη του Νίκου Παππά, που κινείται και συμπεριφέρεται με εξαιρετικά αλαζονικό τρόπο θα τον οδηγήσει στην έξοδο γρηγορότερα από ότι πιθανότατα περίμενε.
ΑΛΛΙΩΣ 