Είπα να αφήσω την ποίηση
ανάξιο τέκνο της κι ολίγον δύστροπο
στα χούγια και στα κέφια του
αλλά αυτή δεν με ξέχασε
ένα βράδυ λοιπόν, χειμωνιάτικο
που έβρεχε καρεκλοπόδαρα
και που η ομάδα μου είχε χάσει
το πρωτάθλημα και την άνοδο
με τη μορφή ενός τσιγάρου
ήρθε στο στόμα μου
αυτή η πονηρή, η ποίηση
γεύση κεράσι είχε το τσιγάρο
νοσταλγία μύριζε, ανομολόγητα πάθη
και γλυκό του κουταλιού.