γράφει & επιμελείται η Λίλα Παπαπάσχου
Ο Αρκάς δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι ο πιο γνωστός και καταξιωμένος Έλληνας κομίστας. Ξεκινώντας στις αρχές της δεκαετίας του ’80 την μετέπειτα επιτυχημένη πορεία του στον δύσκολο χώρο της τέχνης των κόμικ, που δυστυχώς στη χώρα μας παραμένει υποτιμημένη παρά τη δημοφιλία του συγκεκριμένου είδους στο κοινό κάθε ηλικίας, φύλου και λοιπού κοινωνικού προφίλ, ο “ιδιοφυής” Αρκάς δημοσίευσε τη σειρά Ο Κόκκορας στο περιοδικό Βαβέλ και μετέπειτα στο ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ και στο ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ. Έκτοτε τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι, αφού σε κάποια στιγμή της ζωής μας βρεθήκαμε αντιμέτωποι – και κολλήσαμε – με το “βιτριολικό” χιούμορ του, που είναι βγαλμένο όχι απλώς μέσα από τη ζωή, αλλά και από τη ζωή…μετά…
Το έργο του – τεράστιο σε εύρος και αξία – πολυεπίπεδο και ανατρεπτικό, αποτελείται κυρίως από σειρές με συγκεκριμένο θεματικό άξονα και τους ανάλογους πρωταγωνιστές κάθε φορά, οι οποίες δημοσιεύονται σε περιοδικά και εφημερίδες, ενώ στη συνέχεια συγκεντρώνονται και μεταφέρονται σε άλμπουμ.
Από τα πιο γνωστά και αγαπημένα έργα του είναι ο “Ισοβίτης”, ο οποίος έχει γίνει μεταξύ άλλων σειρά με μαριονέτες για την ελληνική τηλεόραση. Πολλές ακόμα δουλειές του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, πορτογαλικά, πολωνικά, ρουμανικά, σέρβικα και βουλγάρικα).
Ένα ακόμη στοιχείο που κάνει τον Αρκά να ξεχωρίζει πέραν του συγγραφικού και σχεδιαστικού του ταλέντου, είναι ότι το πραγματικό όνομα καθώς και η ταυτότητά του, παραμένουν άγνωστα, ένα μυστήριο και αυτά, όπως και ο ίδιος ο καλλιτέχνης που παρόλη τη σαρωτική παρουσία του στην καθημερινότητά μας, επιμένει να λειτουργεί ως ένας αόρατος, καυστικός παρατηρητής της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Δεν επιθυμεί και ως εκ τούτου δεν επιδιώκει κανένα “δάφνινο” στεφάνι. Αν και κατά καιρούς έχει αναφερθεί ως Αντώνης Ευδαίμων και Γεράσιμος Σπανοδημήτρης στα διάφορα κόμικς που υπογράφει, εντούτοις τα ονόματα αυτά θεωρούνται ψευδώνυμα, ενισχύοντας το μύθο του.
Με βάση όλα τα παραπάνω στοιχεία για τον δημοφιλέστατο συγγραφέα και το εξίσου “λαοφιλές” έργο του, είναι πολύ εύκολο να συναισθανθεί κανείς το βαρύ φορτίο που επωμίστηκε ο Δημήτρης Αγοράς, όταν αποφάσισε να μεταφέρει σε μία ενιαία παράσταση μερικά από τα πιο εμβληματικά κόμικ του Αρκά και τους αντίστοιχους χαρακτήρες που τα συναποτελούν. Το θεατρικό του τόλμημα (το οποίο στο παρελθόν επιχείρησαν κι άλλοι δημιουργοί με μικρότερη ή μεγαλύτερη ευστοχία) όχι απλά στέφθηκε με επιτυχία, αλλά απέδειξε ότι όταν έχεις ένα καλό κείμενο να βασιστείς, διασκευασμένο σωστά για το θεάτρο και ταλαντούχους ηθοποιούς για να το φέρουν εις πέρας υποκριτικά, τότε τα δύσκολα γίνονται εύκολα και οι πιο “αιρετικοί” χάρτινοι ήρωες αποκτούν σάρκα και οστά..φωνή και άποψη, φτερά και πούπουλα, γούνα, ουρά…και τα σχετικά..
Ο Μπαμπάς Σπουργίτης/Στέφανος Κοσμίδης προσπαθεί – απεγνωσμένα – να ξεπεράσει την προδοσία της σπουργιτίνας, να βρει καινούργια σύντροφο και να χαλιναγωγήσει το “τέρας” που έχει για γιο/Αλέξης Βιδαλάκης. Ο Ισοβίτης/Δημήτρης Κανέλλος βρίσκει(;) παρηγοριά στο μοναδικό πλάσμα που του προσφέρει τη φιλία του σε διόλου “φιλική” τιμή, τον βρωμερό ποντικό Μοντεχρήστο/Έλενα Αρβανίτη, ενώ ο Θανατοποινίτης/Δημήτρης Αγοράς γράφει την αυτοβιογραφία του περιμένοντας χάρη και υπομένοντας τα καμώματα της άπιστης συζύγου του την οποία υποδύεται με “στιλ και σεξ απίλ” η Μαρία Μπαλούτσου.
Η προαναφερόμενη ηθοποιός, υποδύεται επίσης την απελπισμένη για σεξ Λουκρητία, που δυστυχώς η σκληρή της μοίρα είναι το μόνο σκληρό πράγμα που συναντά (αντίθετα με τη σύζυγο του Θανατοποινίτη που όλο και κάτι βρίσκει) καθώς συγκάτοικος της στην τρέλα που κοντεύει να την οδηγήσει η παρατεταμένη αγαμία είναι ο ευνούχος Καστράτο/Χαρά Τσιτομενέα και μία ετοιμόρροπη γιαγιά ακαθορίστου ηλικίας την οποία υποδύεται μοναδικά η Έλενα Αρβανίτη.
Σ΄ ένα κομμωτήριο από την άλλη οι γλώσσες κόκαλα δεν έχουν και κόκαλα τσακίζουν, με τις πελάτισσες να είναι έτοιμες να πιαστούν “μαλλί με μαλλί”και τις εξαιρετικές Μαρία Μπαλούτσου, Χαρά Τσιτομενέα και Έλενα Αρβανίτη σε ένα ξέφρενο ρεσιτάλ γέλιου.
Τέλος, στην κόλαση και στον παράδεισο τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως μας τα είπαν. Ζωή μετά υπάρχει μεν, αλλά θυμίζει πολύ την επίγεια και μάλιστα σε απελπιστικό βαθμό. Ο Διάβολος βάζει μέσο για να μετατεθεί στον Παράδεισο, ένας κακιασμένος και γρουσούζης γέρος δεν δίνει “στον Άγγελο του νερό” και οι απολαυστικότατοι Αλέξης Βιδαλάκης, Στέφανος Κοσμίδης, & Δημήτρης Κανέλλος μας χαρίζουν απίστευτα “μαύρες” κωμικές στιγμές.
Οι ήρωες του Αρκά πιο επαναστατημένοι από ποτέ!
Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται πολλά για να συμβαίνουν μέσα σε μιάμιση ώρα, σας πληροφορώ ότι δεν είναι ούτε τα μισά απ’ όσα “ανίερα” και “ανόσια” συντελούνται στην σκηνή του VAULT, που χάρη στην σκηνοθετική ευφυΐα του Δημήτρη Αγορά μας φάνηκε πελώρια.
Διαχειριζόμενος σωστά τον σκηνικό χώρο – με την σκηνογραφική ματιά/βοήθεια της Μαρίας Κακάρογλου – αλλά και σεβόμενος τους χρόνους που απαιτεί η κωμωδία περισσότερο από κάθε άλλο θεατρικό είδος για να επιτελέσει το σκοπό της, καθοδήγησε τους ηθοποιούς του με τέτοιο τρόπο, ώστε να δοθεί ανθρώπινη υπόσταση στους χαρακτήρες και να μην παρουσιαστούν ως καρικατούρες, ενώ ταυτόχρονα δεν αγνόησε καθόλου την κόμικ αισθητική που έχει σαφώς τους δικούς της κώδικες, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε μόνο για κείμενο, αλλά και για το εκάστοτε σκίτσο που ο καθένας από εμάς έχει αποτυπώσει στο μυαλό του, οπότε μία τέτοια προσέγγιση ήταν εξίσου απαραίτητη με τη ρεαλιστική απεικόνιση των ηρώων του Αρκά.
Ο Δημήτρης Αγοράς δεν μετέφερε απλώς μερικές από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς εικονογραφημένες ιστορίες του ευρηματικού συγγραφέα στο θέατρο ως σκετσάκια, για να κάνει ντόρο επειδή το όνομα και μόνο Αρκάς πουλάει. Έφτιαξε μια πραγματικά κωμική (με το τραγικό να παραμονεύει) παράσταση, μιλώντας για όλα αυτά που μας απασχολούν και μας βασανίζουν από καταβολής κόσμου, χρησιμοποιώντας το χιούμορ ως τον πιο άμεσο και διαπεραστικό τρόπο επικοινωνίας του καλλιτέχνη με το κοινό του.
Οι ανθρώπινες σχέσεις, η ατομική και συλλογική μας ελευθερία, το σεξ, ο έρωτας, η ζωή εδώ και η ζωή “μετά”, η βία και η καταστολή της εξουσίας, η αδυναμία του ανθρώπου να αποδεχτεί την ιδέα του θανάτου, η πολιτική και θρησκευτική μας συνείδηση και όλα τα κακώς κείμενα του σύγχρονου πολιτισμού μπαίνουν στο μικροσκόπιο του σκηνοθέτη και των αξιόλογων συνεργατών του, αλλά αντί να μας ρίξουν στα τάρταρα, μας ανεβάζουν στον έβδομο ουρανό, αφού το νόημα της ζωής ή το άγνωστο της μεταθάνατιας ύπαρξης ή ανυπαρξίας, είναι θέματα που υπόκεινται σε πολύ μεγάλες συζήτήσεις, έρευνες, αναλύσεις…ενίοτε και πολύ αστείες παρεξηγήσεις.
Αν θέλετε να γελάσετε με την καρδιά και το μυαλό σας ταυτόχρονα, αφού το χιούμορ του Αρκά είναι καθαρά εγκεφαλικό και η παράσταση του Δημήτρη Αγορά κρατάει απόλυτα τις ισορροπίες, κλείστε έγκαιρα θέση γιατί το ενδιαφέρον για την παράσταση είναι ήδη πολύ μεγάλο και οι θέσεις δυσανάλογα λίγες, οπότε…
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 & κάθε Κυριακή στις 18.15, ο Δημήτρης Αγοράς και η τρελοπαρέα του, φέρνουν στην σκηνή του Vault και στον ψυχισμό μας…τα πάνω – κάτω…τα μέσα – έξω…και δεν συμμαζεύεται!
Συντελεστές
Συγγραφέας: ΑΡΚΑΣ
Θεατρική Διασκευή / Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγοράς
Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης
Κοστούμια: Κωνσταντινιά Βαφειάδου
Σκηνικά: Δημήτρης Αγοράς – Μαρία Κακάρογλου
Κίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Φωτισμοί: Anti Steve
Βοηθός Σκηνοθέτη: ‘Ελενα Τυρέα
Γραφιστική Επιμέλεια/ Σχεδιασμός Αφίσας: Σοφία Αποστολοπούλου
Τρέιλερ: Στέφανος Κοσμίδης
Φωτογραφίες: Σπύρος Περδίου
Κομμώσεις: Γιώργος Νικολαΐδης
Παραγωγή: VAULT – ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Παίζουν: Δημήτρης Αγοράς, Έλενα Αρβανίτη, Αλέξης Βιδαλάκης, Δημήτρης Κανέλλος. Στέφανος Κοσμίδης, Μαρία Μπαλούτσου, Χαρά Τσιτομενέα
Τοποθεσία: VAULT THEATRE PLUS, Μελενίκου 26, Γκάζι
Ημερομηνία: 13 Ιανουαρίου – 9 Απριλίου 2017
Παρασκευή 21:00
Σάββατο 21:00
Κυριακή 18:15
Διάρκεια: 90 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15,00 ευρώ
Μειωμένο: 12,00 ευρώ Φοιτητές/ Μαθητές / Σπουδαστές/ Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων/ ΑμεΑ
Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10 ευρώ
Ατέλειες: 5,00 ευρώ
Πληροφορίες: 213 0356472, 6949534889
ΑΛΛΙΩΣ 