
φωτογραφία αρχείου
γράφει ο Χρήστος Σούτος
Το τροχαίο πριν από λίγες μέρες στην εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας έχει συγκλονίσει, όπως είναι φυσικό, όλη την κοινή γνώμη. Ειδικοί επί του θέματος, δημοσιογράφοι, άπαντες συζητούν, αναπαράγουν και σχολιάζουν τόσο το γεγονός όσο και το φρικτό video που έφθασε στην δημοσιότητα. Από πλευράς μου δεν έχω καμία διάθεση να μπω στην διαδικασία που έχει να κάνει με τις συνθήκες του ατυχήματος ή την κριτική που ασκείται κατά κόρον στην οικογένεια ή ακόμα και στο ίδιο το νεκρό παιδί- οδηγό επειδή τυγχάνει να είναι γόνος μιας πολύ γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας του τόπου. Σαφέστατα και η ευθύνη κάποιου είναι δεδομένη, αλλά ούτε εμπειρογνώμονας είμαι ούτε Θεός για να την αποδώσω. Σαφέστατα τα απόλυτα αθώα θύματα του παραλογισμού της ταχύτητας είναι το παιδάκι και η μητέρα του που απλά βρέθηκαν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή και πλήρωσαν με τη ζωή τους μια απερισκεψία διαρκείας κάποιου άλλου. Σαφέστατα τραγική φιγούρα ο πατέρας της οικογένειας που ξεκληρίστηκε μέσα σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα…
Η δική μου παρέμβαση μέσω της στήλης μου εδώ στην φιλόξενη αυτή γωνιά του διαδικτύου έχει άλλο σκοπό. Να μας κάνει όλους να αντιληφθούμε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή μας. Πόσο λεπτή είναι η κλωστή που χωρίζει την ευτυχία από την δυστυχία. Πόσο ασήμαντα είναι, επί της ουσίας, τα ζητήματα που καταδυναστεύουν την καθημερινότητα μας. Οι μικρότητες, οι εγωισμοί, οι διαφορές για υλικά αγαθά και τόσα άλλα. Μπροστά σε τέτοια γεγονότα μοιάζουν αστεία, για να μην πω γελοία. Ας αναλογιστούμε όλοι μας ποια είναι αυτά που πραγματικά αξίζουν για να μας στενοχωρούν. Ποια πρόσωπα μας περιμένουν ή εξαρτώνται από εμάς, για την επόμενη φορά που θα πιάσουμε τιμόνι στα χέρια μας. Μην χαλάτε την μαγεία της μέρας σας με ανούσια πράγματα και καταστάσεις. Φύγετε μακριά από κάθε τοξικό άνθρωπο ή δράση που σας δηλητηριάζει τη ζωή. Ερωτευτείτε, χαρείτε. Δεν χρειάζονται χρήματα για να περάσετε καλά. Τα προβλήματα θα είναι και αύριο εκεί. Η μέρα όμως θα έχει χαθεί.
Θα ήθελα να κλείσω με μια επισήμανση σε όλους αυτούς τους δικαστές των social media. Σε όλους αυτούς που ξεχωρίζουν τον πόνο για πλούσιο και φτωχό. Σε όλους αυτούς που θεωρούν πως η ανθρώπινη ζωή έχει διαφορετική αξία που καθορίζεται από τραπεζικούς λογαριασμούς. Η αξία της ανθρώπινης ζωής κύριοι είναι η ίδια. Η απώλεια, το βάρος της και ο θρήνος δεν έχουν εμπορική αποτίμηση. Ο πόνος ενός γονιού για το χαμό του παιδιού του είναι αβάσταχτος ανεξάρτητα από τα εκατομμύρια που μπορεί να διαθέτει.

φωτογραφία αρχείου