γράφει & επιμελείται η Λίλα Παπαπάσχου
Μοναδικοί και ξεχωριστοί είμαστε όλοι, όπως και τα ακραιόφιλα, αυτοί οι τόσο ανθεκτικοί μικροοργανισμοί που επιβιώνουν ακόμη και κάτω από τις πιο extreme συνθήκες. Έτσι και οι άνθρωποι. Αντέχουμε πολύ περισσότερα, ακόμη κι από αυτά που σκεφτόμαστε ότι μπορεί να μας συμβούν, στους χειρότερους εφιάλτες μας.
Unique & spécial λοιπόν οι άνθρωποι στα μήκη και τα πλάτη αυτού του κόσμου και ας αντιμετωπιζόμαστε ολοένα και περισσότερο ως αριθμοί σε στατιστικές, έρευνες και δημοψηφίσματα. Ανθεκτικοί μέσα στην εύθραυστή μας φύση. Δυνατοί μέσα στην αδυναμία μας. Ορθολογιστές μέσα στον παραλογισμό μας. Αγνοί μέσα στη διαφθορά μας. Και οι αντιφάσεις δεν έχουν αρχή, μέση και τέλος…
Η Alexandra Badea, η Ρουμάνα συγγραφέας που πολιτογραφήθηκε Γαλλίδα, ή για να το θέσουμε πιο σωστά «πολίτης του κόσμου», διέγνωσε στους ανθρώπους – και ειδικότερα τους σύγχρονους – όλη την παραδοξότητα της ύπαρξής και μέσα από τις κατακερματισμένες ιστορίες τριών εντελώς διαφορετικών ανθρώπων (που στο τέλος εξομοιώνονται μπροστά στο ίδιο αδιέξοδο) μας έφερε αντιμέτωπους με τις δικές μας καθημερινές, μικρές και μεγάλες επιλογές, παρακινώντας μας να επανακτήσουμε τον έλεγχο της ζωής μας, όσο δύσκολο – σχεδόν ανέφικτο – κι αν ακούγεται αυτό, υπό το βάρος σημαντικότατων αποφάσεων που λαμβάνονται ερήμην μας.
Στιγμιότυπο από την παράσταση
Η σκηνοθέτης Elisabeth Marie – Oμάδα Scarface Ensemble έχοντας επισκεφτεί και στο παρελθόν τον πάντα φιλόξενο χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων (Οιδίπους επί Κολωνώ, 2013 – Μαργαρίτα, Πενθεσίλεια, Ιώ, 2014) επιστρέφει για τρίτη φορά, παρουσιάζοντας το βραβευμένο έργο της Badea (Μεγάλο Βραβείο Δραματικής Λογοτεχνίας Γαλλικού Κέντρου Θεάτρου 2013) που αποτελεί μία κατάδυση στην ατομική «άβυσσο» του καθένα από τους τρεις κεντρικούς ήρωες, που συνετελείται σταδιακά μέσα από τις συγκρούσεις τους με άλλα πρόσωπα – εν ζωή, θανόντα ή…μελλοθάνατα – που συναποτελούν τον κοινωνικό τους περίγυρο: συνεργάτες, οικογένεια, εραστές, “στόχους” κλπ…
Η παράσταση, που παρουσιάστηκε – για πρώτη φορά παγκοσμίως – στο πλαίσιο του περσινού Φεστιβάλ Αθηνών, συνδυάζει πολλών ειδών επιρροές και σκηνοθετικές «σχολές» (σωματικό θέατρο, in yer face αφήγηση, εκτενή χρήση μικροφώνου) όλα αρμονικά δεμένα σε μία ενιαία, αν και έντονα αποσπασματική σκηνική απεικόνιση τριών ανθρώπινων ζωών, τριών ανθρώπινων ψυχών, τριών συνειδήσεων που βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο…καμπής…
Ένας πολιτικός/Jack Reinhardt, ένας στρατιώτης/Ιάσων Bitter Κουρούνης και μία επιστήμονας-ερευνήτρια/Selin Altiparmak, υπό το άγρυπνο βλέμμα μίας αινιγματικής αφηγήτριας/Ρηνιώ Κυριαζή, που ενδύονταν καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης πρόσωπα, καταστάσεις, αναμνήσεις…συνειδήσεις, συνδέοντας σαν μία αόρατη κλωστή το παρελθόν με το παρόν, το παρόν με το μέλλον, το μέλλον με το παρελθόν, την Ανατολή με τη Δύση, το σωστό με το λάθος, τα θέλω με τα πρέπει, την ασφάλεια με το ρίσκο, την πραγματικότητα με την ουτοπία.
ακραιόφιλα + άνθρωποι = ισοπαλία
Ο ευφυής και πολυσύνθετος μέσα στην απλότητά του τρόπος, με τον οποίο η σκηνοθέτης της παράστασης επέλεξε να μας βάλει στη θέση του εκάστοτε ήρωα, χωρίς περιστροφές, σεμνοτυφίες και politically correct αφορισμούς, θέτοντας παράλληλα εμμέσως πλην σαφώς το ερώτημα ‘Εσύ τι θα έκανες στη θέση τους;”, έκανε μία βαθιά τομή στον ορθολογισμό μας, αφήνοντας τις αισθήσεις μας να ταξιδέψουν σε διάφορα μέρη του κόσμου και μάλιστα ταυτόχρονα, ανοίγοντας τους ορίζοντες μας πέρα από εκεί που φτάνουν τα μάτια μας, οι γνώσεις μας, η παραπληροφόρησή μας…
Οι τέσσερις ηθοποιοί, εντελώς μόνοι και απόλυτα μαζί, σε μία ανελέητη σύγκρουση κυρίως με τον εαυτό τους και τις επιλογές τους, έδωσαν την ανθρώπινη εκδοχή χαρακτήρων που συνηθίσαμε να θεωρούμε «απρόσωπους», σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και μη ανθρώπινους, αφού αυτό που μας ενδιαφέρει είναι κυρίως οι επιπτώσεις των επιλογών τους στην καθημερινότητά μας και όχι η ανθρώπινη υπόσταση και ο ψυχισμός τους.
Η Badea απαντάει με ύφος ποιητικά αυθάδες σε όσους, προκειμένου να ξεφύγουν από την προσωπική τους ευθύνη, ανάγουν το «κακό» σε ένα απόκοσμο, φριχτό τέρας που καταδυναστεύει τον άνθρωπο από καταβολής κόσμου και αρνούνται να αποδεχτούν το γεγονός ότι το «τέρας» είμαστε εμείς. Κι αν δεν είμαστε ακόμη, κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή να γίνουμε.
χορεύοντας στο σκοτάδι…
Ματαιωμένα όνειρα, καταπιεσμένα πάθη, διεφθαρμένοι εξουσιαστές, οικονομικά συμφέροντα, επεκτατικοί πόλεμοι, παράπλευρες απώλειες, τρομοκρατία, υποκρισία, απάνθρωπα καθήκοντα…πρέπει…πρέπει…πρέπει…Στον κόσμο που περιγράφει η Badea και απέδωσε σκηνοθετικά η Elizabeth Marie, όλοι είναι συνένοχοι σε ένα έγκλημα που συντελείται κατά της ίδιας της ανθρώπινης φύσης.
Πότε στα γαλλικά (με ελληνικούς υπέρτιτλους) και άλλοτε στα ελληνικά οι τέσσερις ηθοποιοί μεταφέρονταν στο χώρο και το χρόνο, για να μας μεταδώσουν ψήγματα ζωής, αναμνήσεων και λοιπών συναισθηματικών ρωγμών, που τους οδήγησαν στο σημείο που τους συναντάμε εμείς, έτοιμους για όλα….ή τίποτα…
Η Ρηνιώ Κυριαζή, μία ηθοποιός που πάντα συμμετέχει σε δουλειές που κάτι σημαντικό έχουν να πουν, κινούσε τα χωροχρονικά νήματα σαν ένας αόρατος ρυθμιστής, παρασύροντας στο ρυθμό της τους απόλυτα συνεπείς στους ρόλους τους (και άκρως γοητευτικούς); Jack Reinhardt, Ιάσονα Bitter Κουρούνη & Selin Altiparmak.
Αν και η παράσταση έχει πλέον τελειώσει (προλάβαμε να παρακολουθήσουμε τη Δευτέρα 10/4 την προτελευταία) τα ερωτήματα που θέτει θα μας στοιχειώνουν για πολύ καιρό, αφού εκτός από επίκαιρα είναι και πανανθρώπινα, γι’ αυτό και ελπίζουμε να επαναληφθεί η παράσταση στο κοντινό ή απώτερο μέλλον, στο ΚΕΤ ή όπου αλλού βρεθεί στέγη.
στιγμιότυπο από την παράσταση
Εν όψει του Εορτασμού του Πάσχα και θέλοντας να παραμείνουμε αισιόδοξοι, παρόλα τα δεινά που καθημερινά βλέπουμε να συντελούνται, είτε μέσω των ειδήσεων, είτε στον ευρύτερο περίγυρο μας ή ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι (με την κυριολεκτική ή μεταφορική έννοια) καλό θα ήταν να αναλογιστούμε τη δική μας στάση απέναντι στα πράγματα, αρχίζοντας τις όποιες αλλαγές πρωτίστως από τον εαυτό μας και δευτερευόντως από τον μικρόκοσμό μας. Σίγουρα όλοι, ως πολίτες μιας χώρας, ως εργαζόμενοι, ως ερωτικοί σύντροφοι, ως φίλοι, ως άνθρωποι εν γένει, έχουμε περιθώρια βελτίωσης κι ας θεωρούμε ότι το πρόβλημα το έχουν πάντα όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς.
Θα μου πείτε αρκεί η προσωπική μου αυτοβελτίωση, για να φτιάξει αυτός ο σάπιος κόσμος; Μπορώ εγώ, ο μικρός και ταπεινός να επηρεάσω τα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων; Ναι μπορείς…μπορούμε, αν πάψουμε να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας και τους άλλους ως μονάδες και δούμε επιτέλους τον κόσμο σαν μία ολότητα. Ουτοπία θα μου πείτε. Μπορεί. Αλλά και τι δεν είναι; Όντας όλοι μελλοθάνατοι κάνουμε όνειρα, ερωτευόμαστε, γεννάμε παιδιά, δημιουργούμε, ελπίζουμε, γελάμε, αγαπάμε…Υπάρχει μεγαλύτερη ουτοπία από την ίδια τη ζωή;
Ευχαριστούμε θερμά την Elisabeth Marie και την Ομάδα Scarface Ensemble για αυτήν την εμπνευσμένη υπενθύμιση ζωής και σας ευχόμαστε Καλό Πάσχα και κυρίως… Καλή Ανάσταση!
κόκκινο…σαν αίμα…
❝Ακραιόφιλο❞ ● Alexandra Badea | Elizabeth Marie (ομάδα Scarface Ensemble) ● Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
✓ για 8 μόνο παραστάσεις, από τις 20 Mαρτίου μέχρι τις 11 Απριλίου 2017 | κάθε Δευτέρα και Τρίτη | 21:00
10 €, 8 € (φοιτητικό, άνω 65), 5 € (κάρτα ανεργίας, ΣΕΗ)
● πρεμιέρα: Δευτέρα 20 Mαρτίου 2017
παράσταση στα ελληνικά και στα γαλλικά, με ελληνικούς υπέρτιτλους
Η γαλλική ομάδα Scarface Ensemble επισκέπτεται το ΚΕΤ για τρίτη φορά (Οιδίπους επί Κολωνώ, 2013 – Μαργαρίτα, Πενθεσίλεια, Ιώ, 2014) παρουσιάζοντας το έργο της Αlexandra Badea, μιας από τις πιο εμβληματικές φωνές της σύγχρονης γαλλόφωνης σκηνής.
Τα ακραιόφιλα, οι μικροοργανισμοί που επιβιώνουν σε ακραίες συνθήκες στα βάθη των ωκεανών, χωρίς οξυγόνο, αντιπαραβάλλονται με τις ζωές των ανθρώπων. Καθώς στο σύγχρονο κόσμο δοκιμάζεται η μεταξύ μας επικοινωνία, όνειρα, επιθυμίες και αναμνήσεις συναντιούνται σε μια παγκόσμια πλατφόρμα και υποτάσσονται σε έναν και μοναδικό νόμο, το νόμο της αγοράς. Το έργο της Badea (Μεγάλο Βραβείο Δραματικής Λογοτεχνίας Γαλλικού Κέντρου Θεάτρου 2013) αφηγείται μια κατάδυση σε βαθιά νερά, αφού επιχειρεί να φωτίσει τις ρωγμές της συνείδησης τριών προσώπων: ενός πολιτικού, ενός στρατιώτη που κατευθύνει μη επανδρωμένα πολεμικά αεροσκάφη (UAV) και μιας ερευνήτριας που απαρνείται την επιστήμη για χάρη μιας πολυεθνικής. Σπαράγματα σκέψεων, κύματα λόγου, ρεύματα λέξεων, όλα σκόρπια, αφήνουν τις συνδέσεις να δημιουργούνται και να διαλύονται μπροστά στα μάτια μας.
Η παράσταση παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, στις 6 και 7 Ιουλίου 2016, και αποτελεί το πρώτο ανέβασμα του έργου παγκοσμίως.
σκηνοθεσία: Elizabeth Marie | μετάφραση: Ρηνιώ Κυριαζή, Ιάσων Bitter Κουρούνης | μουσική και σύνθεση ήχων: Cyril Alata | σκηνογραφία-εικόνα: Grégoire Perrier | φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας και Θωμάς Οικονομάκος | χειρισμός: Νεκταρία Kουτσογεωργοπούλου | ηθοποιοί: Jack Reinhardt, Ρηνιώ Κυριαζή, Selin Altıparmak, Ιάσων Bitter Κουρούνης
Είναι η τρίτη φορά που η Elisabeth Marie και η ομάδα Scarface Ensemble επισκέπτονται την Ελλάδα. Το 2013 παρουσίασαν στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων το έργο Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή στη γαλλική γλώσσα και στη συνέχεια, σε συνεργασία με τη Ρηνιώ Κυριαζή (Αθήνα) και τη Selin Altıparmak (Κωνσταντινούπολη) την παράσταση Μαργαρίτα, Πενθεσίλεια, Ιώ, σύνθεση κειμένων των Σβετλάνα Αλεξέγιεβιτς, Χάινριχ Φον Κλάιστ και Αισχύλου, η οποία παίχτηκε στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων (2014-15), στο Φεστιβάλ Τήνου, το Στρασβούργο (2015) και την Κωνσταντινούπολη (2016). Το καλοκαίρι του 2016 παρουσίασαν σε παγκόσμια πρεμιέρα το έργο της Alexandra Badea Ακραιόφιλο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Αlexandra Badea
Γεννημένη το 1980 στη Ρουμανία, η Alexandra Badea είναι συγγραφέας, σκηνοθέτις, σεναριογράφος και σκηνογράφος. Παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας στην Ανώτερη Εθνική Σχολή Θεατρικής και Κινηματογραφικής Τέχνης στο Βουκουρέστι. Το 2003 εγκαθίσταται στο Παρίσι και εργάζεται ως σκηνοθέτης μοιράζοντας το χρόνο της ανάμεσα στη Γαλλία και τη Ρουμανία. Ανεβάζει έργα των Matei Vișniec, Sonia Chiambretto, Biljana Srbljanović, Sarah Kane, Igor Bauersima, Mihaela Michailov, Nicoleta Esinencu, αλλά και δικά της έργα.
Από το 2009, δημοσιεύει στις εκδόσεις L’Arche τα πρώτα της θεατρικά έργα γραμμένα στα γαλλικά: Contrôle d’identité, Mode d’emploi και Burnout. Το έργο της Pulvérisés δημοσιεύεται από τις ίδιες εκδόσεις το 2012. Το 2013, κερδίζει το Μεγάλο Βραβείο Δραματικής Λογοτεχνίας και το 2014 ανεβαίνει στο Εθνικό θέατρο του Στρασβούργου σε σκηνοθεσία των Aurélia Guillet και Jacques Nichet.
Έχοντας ήδη υπογράψει το σενάριο στην πολύ αξιόλογη ταινία μικρού μήκους Solitudes του Liova Jedlicki, ετοιμάζει τώρα μια ταινία μεγάλου μήκους με τον ίδιο σκηνοθέτη.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Zone d’amour prioritaire, δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις L’Arche το Φεβρουάριο του 2014.
Elizabeth Marie
Μετά τις σπουδές της στο Στρασβούργο, διδάσκει γαλλικά για τρία χρόνια. Παράλληλα διεξάγει προσωπική έρευνα πάνω στη φωτογραφία και την ηχητική γραφή. Αναπτύσσει επίσης δημιουργικά εργαλεία στο σταυροδρόμι του ραδιοφώνου, του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Εργάζεται για τις εκπομπές Panorama, Matinales και Nuits magnétiques του ραδιοφωνικού σταθμού France Culture.
Το 1979, ιδρύει την Ομάδα Scarface ensemble μαζί με τους Bernard Bloch και Ismaïl Safouan. Το 1985, εγκαθίσταται στο Mulhouse όπου ανεβάζει παραστάσεις που ενώνουν τη μουσική με τη θεατρική έρευνα.
Το ρεπερτόριο των παραστάσεών της θέτει κοινωνικά ζητήματα, είτε αποτελείται από κείμενα της ίδιας, είτε σύγχρονων ή κλασικών συγγραφέων (Fassbinder, Alloula, Heiner Müller, LeRoi Jones, Godard, Perec, Πλάτων, Shakespeare, Ibsen, Gorki, Dostoïevski, κ.α.).
Η παραγωγή των παραστάσεών της γίνεται σε δομές αποκέντρωσης, στην περιοχή της Ile-de-France και εκτός Γαλλίας.
Πολλές από τις παραστάσεις πραγματοποιούνται επίσης και σε άλλους χώρους πλην του θεάτρου, όπως διαμερίσματα, βιβλιοθήκες, φυλακές, καταλύματα, δημόσιες πλατείες, καντίνες εργοστασίων, κ.ά.
_________________________________________________
ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ
Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α
Κυψέλη
213 00 40 496
69 45 34 84 45
info@polychorosket.gr
ΠΡΟΣΒΑΣΗ
με αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα | με λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8 | με τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14 | (στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4 | με ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)
ΑΛΛΙΩΣ 