Photo by: favim.com
τρέμουν τα χέρια
ιδρώνει το πρόσωπο
κάθε ρυτίδα και μια ιστορία
Μαρία το όνομα της
και δεν είναι πια νέα
γρήγορα κάνει μια τζούρα
στριφνή όπως το παρελθόν της
νεκρή όπως το μέλλον της
με την ανάστροφη του χεριού
κρύβει ένα δάκρυ
για να μην το δει ο πελάτης
και βρώμα βγάλει
πως είναι ευαίσθητη
χαμογελά πικρά
διορθώνει τη βαφή
άλλη μια τζούρα κάνει
πιο γρήγορα
κρύβει το αποτσίγαρο
πίσω απ’ τον καθρέφτη
ανοίγει την πόρτα
σ’ ένα δωμάτιο μπαίνει
που μυρίζει σκόρδο και ιδρώτα
ελπίδες που χάθηκαν
όπου ο πελάτης περιμένει
υπάκουα να του δοθεί
αδιαφορώντας για τα χρόνια
που ξόδεψε στον δρόμο
και μη γνωρίζοντας πως μ’ ένα μαχαίρι
στον εφιάλτη θα δώσει
το τέλος
Advertisements
