• About

ΑΛΛΙΩΣ

~ Το ηλεκτρονικό περιοδικό για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό

ΑΛΛΙΩΣ

Category Archives: Αγαπητό μου ημερολόγιο…

επεξήγηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

20 Wednesday Apr 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

By: quotesgram.com

By: quotesgram.com

σ’ αυτόν που κάποτε ονομάστηκε αδερφός

σήψη

θάνατος

το ανέσπερο όνειρο

που με προδίδει

κι

εσύ.

 

εκτυφλωτικά οικείος

απομακρύνεσαι

με σταθερό ορίζοντα

φυγής

αδάκρυτος

στο

απροσμέτρητον

του θέρους

κατανυκτικός στην αγκαλιά

που

δε σε χωρά

και σ’ εκείνη την άλλη

που

παρέδωσες στον Πιλάτο

πριν τον μείζονα

καθαρμό.

 

«φοβάμαι»

 

ετούτη είναι η πηγή

των δαιμόνων μας

φίλε μου

αγγελικέ προστάτη

κι όσο κι αν ακατάπαυστα

χτυπιόμαστε στο τζάμι

ακόμα κι αν μια ραγισματιά

ανοίξει άνεμο

τίποτα φίλε μου

αδερφέ

δε θα λυγίσει

το βάρος

της

ελαφρότητάς μου.

 

Φοβάμαι το βράδυ που πλησιάζει…

 

ΥΓ. Αυτό γράφτηκε για σένα. Ως απάντηση σε εκείνο που κάποτε είχε μισο- ειπωθεί περί πίστης. Άλλωστε τι είναι πίστη; Το χωματάκι που σε βαφτίζουνε λίγο πριν την προδοσία.

Οπιούχος Αναζήτηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

10 Sunday Apr 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

large (5)

Paths that cross will cross again.

Patti Smith, Paths That Cross

 

Death comes sweeping down the hallway in a lady’s dress

Death comes riding up the highway in its Sunday best

Death comes I can’t do nothing

Death goes there must be something that remains

A fire of unknown origin took my baby away

Patti Smith, Fire of Unknown Origin

Περπάτησα ώρες επάνω στα φώτα

της άγρυπνης Αθήνας

μέσα σε στροβίλους καπνού

και αίματος

φορώντας το ξεχασμένο σου

πανωφόρι.

 

Αφέθηκα στα φιλιά

αγνώστων

κι έκανα έρωτα στα σκοτεινά

σοκάκια

δίπλα στα στέκια των περιθωριακών.

 

Έκαψα το τελευταίο μου χαρτονόμισμα

ως ένδειξη ελευθερίας

και πήρα δανεική την δόση του τυπά

με το ωραίο χαμόγελο.

 

Κι όλα αυτά

για να μη σε χάσω.

Σε θέλω έστω και μέσα στην θολούρα

των χημικών κοκτέιλς

να γρατζουνάς την κιθάρα του Χέντριξ

και να μου μιλάς ασταμάτητα

για το Woodstock που θα κάνουμε

στο βουνό

να τρέμεις την μαύρη πεταλούδα

κι εγώ να σου τραγουδώ το νανούρισμα του Λόρκα

για να ξορκίσω το κακό

η Τζάνις να χτυπά τα μηλίγγια μας

σε ρυθμό αμφεταμίνης

κι εμείς μέσα στο χορό της αρχέγονης

ηδυπάθειάς μας

να ποδοπατάμε το καπέλο του Μπόμπ Ντήλαν.

 

Απόψε που το φεγγάρι φοβήθηκε

την τόση ακατέργαστη φαντασία μου

εγώ σκοράρω στην τελευταία ακέραιη φλέβα

το δηλητήριο που θα γεννήσει ξανά λίγο

γκριζοπράσινο από τα μάτια σου

επωφελούμαι από τον θάνατό μου

για μερικές σταγόνες ζωής πριν την λήξη

 

σε θέλω έστω κι ως θάνατο μεταμφιεσμένο

σε αρχάγγελο της γλυκύτατης κόλασής μου.

Οιδιπόδεια εξομολόγηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

27 Sunday Mar 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Photo by: artsfon.com

Photo by: artsfon.com

Do you know how pale & wanton thrillful

comes death on strange hour

unannounced, unplanned for

like a scaring over-friendly quest you’ve

brought to bed

Death makes angels of us all

& gives us wings

where we had shoulders

smooth as raven’s claws

James D. Morrison, An American Prayer

 

Υπάρχει ένα παλούκι στη χοντρή, μαύρη σου καρδιά

Και οι χωρικοί ποτέ δεν σε συμπάθησαν.

Χορεύουν και σε τσαλαπατάνε.

Πάντα ήξεραν ότι ήσουν εσύ.

Πατερούλη, Πατερούλη, κάθαρμα. Σε ξεπέρασα.

Σύλβια Πλαθ, Πατερούλη

Μετάφραση: Γιάννης Αντιόχου

 

 

Μπαμπάκα

κοίτα στο τραπέζι το ψαλίδι

μια φλέβα θανάτου

χαϊδεύει το βιβλίο

που μου χάρισες

όταν μπήκα

στα δεκατέσσερα

 

δεν υπάρχει γυρισμός

 

τα χόρτα

φράξαν τον δρόμο

της ενηλικίωσης

η αρρώστια

χορεύει rock n’ roll

στο κεφάλι μου

δε μπορώ να σκεφτώ

δε μπορώ να σας σκεφτώ

η λογική έχει λυγίσει

κάτω από το βάρος

των ενοχών.

 

Μπαμπάκα μου

είσαι κι εσύ ένας

από τους δαίμονές μου

 

κάθε βράδυ

κάθε βράδυ

πεθαίνω κι ανασταίνομαι

μέσα στο flashback

στο flashback

των παιδικών χρόνων

πληγές γραμμένες

στην μήτρα της Εκάτης

παιδί κι εγώ

των καταραμένων τρόπων.

 

Μπαμπάκα

πατερούλη μου

γλυκέ μου άγνωστε

είμαι το δικό σου

όλο δικό σου

πτώμα

πάρε με στα χέρια σου

σαν τη σταγόνα του δάσους

ίσως αύριο

όλα να’ χουν χαθεί.

 

Πατερούλη μου

στο παιχνίδι του θανάτου

απόψε αφιερώνω

την τελευταία σφραγίδα

 

το ψαλίδι

το δισκοπότηρο

η απόλυτη ελευθερία(!)

 

μην αφήσεις τη θλίψη

να αλλοιώσει

τα χρώματα των επίμονων

στιγμών.

 

Θέλω να γίνω ο άνεμος.

Θέλω να γίνω η δροσιά

και η γαλήνη σου.

Αγάπη- η βυθοκόρος

θάλασσα

που φοβήθηκες.

 

Μπαμπάκα μου.

Τώρα μπορώ.

Τώρα το τέλος.

Η αποσύνθεση του

πόνου.

 

Μακάρι να μπορούσες

κι εσύ να το βαφτίσεις

 

ευτυχία.

Άτιτλο, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

18 Wednesday Nov 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

By: tumblr.com

By: tumblr.com

 

Να μένεις αμετακίνητος

μπροστά στο άναρχο πέταγμα

της Μαύρης Πεταλούδας.

 

Όσο κι αν η μαγεία της στιγμής

στρέφει τον πρωτεργάτη ενθουσιαμό

στα φτερωτά

τα ά- λογα

τα συντμημένα σήματα του Χάους

εσύ κράτα απόσταση φυγής·

μη τύχει και υποκλιθεί

σε συστροφή σκότους

η τόση τυχαιότητα.

 

Σε ρέον έδαφος

εμπιστεύσου

τα άνθη όλο σπέρμα.

Από εδώ και πέρα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

08 Sunday Nov 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

αρχείο λήψης (3)

 

Νύχτωσε απόψε νωρίς.

Το βουνό απέναντι μοιάζει

πιο μεγάλο

  • λες και το σκοτάδι γιγαντώνει

τα ακλόνητα.

 

Πρώτη φορά μόνος

εκεί

που κάθε βράδυ στην αγκαλιά σου

ξόδευα προσευχές

υπό τους ήχους μιας θλιμμένης κιθάρας.

 

Πρώτη φορά μόνος

στην πόλη που μας όρισε

μόνους.

Χαμένος τελείως κάτω

από φυγόδικα άστρα.

 

Το κρασί δε λέει να χορτάσει

Μνήμη.

Η καρδιά δε λέει να χορτάσει

Πόνο.

Εσύ δε λες να χορτάσεις

Απουσία.

 

Νύχτωσε νωρίς.

Το φεγγάρι κρύφτηκε.

Φοβάται τη σιωπή.

 

Κι εγώ

τη ζωή μου

από εδώ και πέρα.

Ξεχασμένο γράμμα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

05 Saturday Sep 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

how-to-write-a-persuasive-letter.WidePlayer

Μικρέ μου,

Φθινοπώριασε. Κι όμως, το δάκρυ δε λέει να συνταιριάξει την γύρω νηνεμία. Στο παράθυρο οι ακτίνες επιβάλουν διάθεση ταξιδιού- σχεδόν ξεχασμένου νόστου. Αταίριαστη με την επίμονη δική μου μνήμη. Γιατί η επιστροφή προϋποθέτει αναχώρηση κι εγώ δεν έφυγα ποτέ απ’ όσα σ’ έχω αγαπήσει.

Κοιτάζω στο σώμα μου τις πληγές. Χαρτογραφώ το παρελθόν, ψάχνοντας εναγωνίως σημεία του μέλλοντός μας. Ρωτώ την σιωπή μήπως σε άκουσε μέσα στη νύχτα. Κι ούτε μια μισοσβησμένη κραυγή δεν γλύκανε λίγο την ερημιά μου.

Το πακέτο που άφησες πριν φύγεις είναι ακόμα εδώ. Μυρίζω τα τελευταία χάδια. Ζηλεύω την τόση τρυφερότητα των δαχτύλων σου σ’ αυτό το άσπρο πακέτο. Έ λλ ει ψ η λέγεται…

Mόνη παρουσία στο δωμάτιο. Οι φωτογραφίες σου. Το ναρκωτικό μου. Που κάπως ξέρει να κατευνάζει τους δαίμονές μου.

Εσύ. Η σιωπή. Και τα φαντάσματα.

Τελικά, η αγάπη είναι η πιο βάρβαρη ξεφτίλα. Μα δίχως αυτή, δεν ανασαίνεται η ζωή.

Όσο κι αν φοβάμαι να το πω: “ρε σ’ αγαπάω ακόμα”.

(Και κάτι μέσα μου ακόμα περιμένει….)

Caro mio, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

02 Wednesday Sep 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

ethnos.gr

ethnos.gr

“Να ονειρεύεσαι πάντα”, του λέγανε.

Να αγαπάς τον μπαμπά, την μαμά, τον παππού, την γιαγιά και όλο τον κόσμο.

Το βάζαν να ζωγραφίζει. Χρώματα παντού. Οι τοίχοι του σχολείου γεμάτοι από ζωντάνια.

Στο μάθημα της μουσικής, το γέλιο κι η χαρά, έκαναν τα παράθυρα να τρίζουν.

Το βράδυ στην προσευχή δεν ξεχνούσε να παρακαλέσει τον ύψιστο, για υγεία και ειρήνη.

 

5 χρονών παιδί. Στα κύματα μέσα. Χωρίς πατρίδα. Κανένας θεός εκεί κοντά. Κανένα τραγούδι έξω από τον θρήνο.

“Τι δεν έκανα σωστά”, πρόλαβε να σκεφτεί λίγο πριν το σκοτάδι.

Για την ώρα της φωτογραφίας, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

22 Saturday Aug 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

truthalerts.com

truthalerts.com

[Μιλώντας για το μεταναστευτικό…]

 

Ήταν την ώρα που έψαχνε τα φτερά του.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν την στιγμή που τα σύννεφα ζωγράφιζαν ελευθερία.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν στο χρώμα της μαργαρίτας που γελάει.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν στην αγκαλιά λίγο πριν τη στροφή.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν το φιλί της καληνύχτας.

Ήταν εκείνη την ώρα.

 

Ήταν την ώρα που ξεσπούσε η καταστροφή.

Ιθάκη, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

14 Friday Aug 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

49994394172a8ec05e7428102d4b8d21

By Pinterest.com

 

Εκεί

εν μέσω

ραγδαίων φυλλορροημάτων

και απόλυτης ευμάρειας

κίτρινου

 

σαν χαμένος

από την γη της επαγγελίας σου

γνέφεις απελπισμένα

στις ριπές του ανέμου

μπας και σε παρασύρει

καμιά

με την φιλανθρωπία της

και σε τσακίσει

επάνω σε ορεινή

απόσταση.

 

Κάθε κίνησή σου

ανάγκη.

Η ανάγκη σου

σήμα κινδύνου

με ευμετάβλητη

σημασιοδότηση

 

κι ο κόσμος όλος

ένα κωφεύων σύμπαν.

 

Τρέξε στο φως

τράβα μιαν ακτίνα

στην τύχη

άρπαξε την κυριαρχία του

στην τύχη

και μην ρωτήσεις

για τον προορισμό∙

 

αυτός

θα μείνει ως το τέλος

μες στην θαμπάδα

της απολυτότητάς του

 

-εσύ

το ταχύτατο της πτώσης του

θες

εκεί μέσα

στα άδυτα να χαθείς

σα μια πιθανότητα

πολυμήχανου Οδυσσέως

σε πρώιμη ανακωχή

 

και οι Κύκλωπες

αξεσουάρ για τα κλειδιά σου.

Πέντε μπαλάντες για το σπέρμα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

19 Sunday Jul 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ 1 Comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

8b892b1ea7355c936b0516478cde5752

By: pinterest.com

Ι.

Δοξαστικά περνούν οι ώρες κάτω από

το λευκό σεντόνι

το άρωμα οξύτατο που ξινίζει

και γύρω αστεφάνωτα δόρατα

προπομπή

των όσων επέρχονται.

 

Μένεις γυμνός

δίπλα μου

εραστής τέλειος και διαφθορέας μου

κι εγώ το θύμα που υποκλίνεται

στο ανυπέρβλητο της στύσης σου .

 

Πόσο θα’ θελα για πάντα

ηδονικά να πέρναγε από δίπλα μας η ζωή

το γήρας και ο θάνατος

με το ίδιο έκφυλο δρεπάνι

να μας τιμωρούσε!

 

Ω!  Τι ευτυχία μπορεί να σου χαρίσει

λίγο από αυτό το νέκταρ

το λευκό και παχύρευστο διαμάντι

που τρελαίνει τον ουρανίσκο

και ζαλίζει τον πιο θρασύ οργανισμό

 

το σπέρμα σου!

From: babylonbaroque.wordpress.com

Frombabylonbaroque.wordpress.com

ΙΙ

Θυμάμαι ακόμα την μέρα που μπήκες

πρώτη φορά μέσα μου

και το πώς σπαρταρούσα με το μεγάλο

σου καυλί να ξεσκίζει

την παρθένα μου κωλοτρυπίδα!

 

Ήσουν ο τέλειος εραστής

κι εγώ ο καλύτερος ερώμενός σου

ο ρυθμός του κορμιού μας

ήταν πιο αρμονικός

κι απ’ των αγγέλων τις καλοδουλεμένες

μελωδίες.

 

Αχ και τώρα που σου γράφω τούτα

τα λόγια

χύνω δίχως να με ακουμπήσω

στιγμή!

 

Το γαμήσι μας ποθώ και το σπέρμα

που ξεχείλιζε από τα αναψοκοκκινισμένα μου

κωλομέρια.

Δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο πολυτιμότερο

απ’ αυτό

που σε κάνει τον ουρανό

να συντρίβεις

με μια κραυγή.

 

Είσαι ο θεός και η καταστροφή μου

είσαι ο απόλυτος διαφθορέας μου

και το σπέρμα σου

η πρέζα που με διαλύει…

3a23728f3e4cf19916ab9a22ec96c937

From: pinterest.com

ΙΙΙ.

Αυτό ήταν που ποθούσα

να με λυτρώσει:

Το σπέρμα

που προ ολίγου μπούκωσε

το στόμα μου.

 

Δώσε μου κι άλλο να πιώ

απ’ το καυτό σου δισκοπότηρο

δώσε πάλι

το καυλί σου να το χορτάσω!

 

Θεέ μου δεν μπορώ χωρίς εσένα

δεν μπορώ να φανταστώ

πως θα σε χάσω!

 

Λυγίζω τα πόδια μου

παίρνω στάση προσευχής·

 

εκμεταλλεύσου την στιγμή

κένταυρε μου

και δίδαξέ με απ’ την αρχή

την υποταγή!

helbig

From: johncoulthart.com

ΙV.

Μπήκες μέσα μου για μια στιγμή

και πήγα να λιποθυμήσω.

Είσαι μεγάλος

δεν μπορώ να σε αντέξω.

 

Κι όμως αυτό δεν είναι

πρόβλημα

για την δική μας

σχέση.

 

Παίρνω λίγο από το ιερό

έλαιο των Μυκηνών

και αλείφω

τον καυλωμένο σου

πούτσο.

 

Οι κινήσεις μου είναι αργές

και σχεδόν κυκλικές

ώσπου να σε φτάσω

στο επιθυμητό σημείο

 

-βλέπεις σε ελέγχω

καλά·

είσαι

μια ραγισματιά

στο μουνί της καυλωμένης

πόρνης.

 

Δεν σε αφήνω να χύσεις αμέσως…

 

θέλω να επιτείνω λίγο

το βασανιστήριό σου.

 

Κι όμως εσύ με υπακούς!

 

Έλα…

Άντε χύσε

μικρό μου

αδέσποτο….

From: statuesculptures.com

From: statuesculptures.com

V.

Δεν σε είχα για τέτοιον εραστή

ρε φίλε!

 

Αυτή η καύλα σου με τρέλανε

ο ουρανός άστραφτε

κάθε που ο πούτσος σου

έφτανε

ως τα σωθικά μου.

 

Έλα πάλι

θέλω πάλι να με ποτίσεις

με τον λευκό σου

αμίαντο

πάλι

και

πάλι

να με στείλεις

γαμιώλη μου!

 

Στα Τάρταρα φτάνω για χάρη σου

έλα μην ντρέπεσαι

χώστον μου

όσο πιο δυνατά μπορείς

αν θες

κι ως την φλέβα

δεν πονάω

 

έλα

τυράννησε με

θέλω το χύσι σου

να με λούσει:

η λύτρωσή μου

είναι

η κορύφωσή σου.

 

Αποθέωσε με…

← Older posts

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • July 2022
  • April 2022
  • July 2021
  • June 2021
  • March 2021
  • January 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • July 2020
  • May 2020
  • December 2019
  • June 2019
  • March 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • April 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013

Categories

  • "Το κορίτσι της Δύσης"
  • Ars & Vita
  • BLAME IT ON THE STARS
  • Αγαπητό μου ημερολόγιο…
  • Βαλκανιογνωμόνιο
  • Εικαστικά
  • Η πραγματικότητα αλλιώς…
  • Κριτική Βιβλίου
  • Λογοτεχνικά Κείμενα
  • Μουσικό Καφενείο
  • ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
  • Συνεντεύξεις
  • Σεκάνς
  • Τέχνες
  • Splendide mendax
  • Uncategorized

Meta

  • Register
  • Log in

Blog at WordPress.com.

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Following
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Join 54 other followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Loading Comments...