12 Friday Mar 2021
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Ατέρμων ο κύκλος.
Σε μονόδρομο.
Με τα κακώς κείμενα
να τίθενται υπό προστασία
χωρίς υπόπτους
για ενοχοποίηση.
Σε απουσία θέσης
με ελεύθερη μετάδοση
δίδονται οδηγίες
προς απομόνωση.
22 Friday Jan 2021
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Έκθετος
χωρίς αφήγημα
παραδόθηκες
στην ανάγκη του φόβου.
Απογυμνωμένος
σε μοίρα απομόνωσης
ροκανίζεις τον χρόνο.
Στο ιδιότυπο κελί σου
ενδόμυχη νοσταλγία
δίοδος διαφυγής
στον λησμονημένο εαυτόν σου.
Σε θέλεις μέσα σου
για λίγο ακόμα
με τα καμένα της ιστορίας
σε νέα ανάγνωση.
Και, ίσως,
-ποιος ξέρει;-
μια πηγή ενέργειας
αθέατη χωρίς ίχνη
να βρίσκεται
προς μεταστοιχείωση.
28 Saturday Nov 2020
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Η πύλη ανοίγει.
Κούραση και οργή
τραύματα και πληγές
εξυφαίνουν τη ζωή σου.
Στον ωκεανό του φόβου
μια σταγόνα πόνου
ξεσκίζει την λήθη.
Οι μνήμες στάζουν αίμα
στο παραμορφωμένο σου πρόσωπο.
Με τα αμίλητα να καίνε
για κρυμμένες προδοσίες
άνευρες φιλίες
και βιασμένους έρωτες
ραγίζει ο καθρέφτης.
Στέκεσαι εκεί και σε κοιτάς.
Σε απόλυτη πτώση
μόνος με το κενό σου
φοβάσαι να μιλήσεις
φοβάσαι να ακούσεις ∙
έκανες τα τείχη φυλακή.
Και τώρα
σκαπανέας και δραπέτης
σε ένα σπίτι που τρίζει
-υπό εγκατάλειψη-
με τη νοσταλγία να ευνουχίζει
ανίερες πράξεις
τίθεσαι υπό περιορισμό.
14 Tuesday Jul 2020
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: pxhere.com
Το βράδυ όλο δικό μου
και πώς να στο στερήσω;
Είμαι εδώ να το ξέρεις.
Όμως, στο λέω
δεν θα είμαι για πολύ ακόμα.
Ένα κρυμμένο αλλιώς
χαράζει τον δρόμο μας
χωρίς επιστροφή.
Κι εγώ
πάντα θα σου διαφεύγω
στην υπέρτατη πράξη
του ανολοκλήρωτου.
Ακολουθώ
μόνο από φόβο
μήπως μείνω στο τώρα
και χαθώ στο για πάντα εδώ.
14 Thursday May 2020
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
13 Friday Dec 2019
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: pxhere.com
H στάση
Στον φωτεινό πίνακα
δεν αναγγέλλονται δρομολόγια.
Τόση ώρα καθισμένος εδώ
και κανένας δεν πάτησε.
Μόνο ένας σκύλος
μετράει τις ανάσες του στο κρύο.
Ψαχουλεύω τις τσέπες του παλτού μου,
αλλά βρίσκω μόνο χνούδια
κι ένα διαφημιστικό κουτάκι σπίρτα.
Δεν πειράζει, μου γνέφει,
αυτή η στάση δεν υπάρχει
παρά μόνο για τους αδέσποτους.
Ξένος ήμην
Παίρνω το δρόμο μου και πάω
και άνθρωπο δεν απαντάω.
Κι άνθρωπο δεν απάντησα,
την ξενιτιά καζάντισα.
Εμπρός, ο αρχαίος πειρασμός
μου λέει "πέσε, είναι γκρεμός".
Πλούτη, βασίλεια, μεγαλεία
και φουσκωμένα και γελοία
λειριά και αξιώματα
που θα τα φαν τα χώματα.
"Ύπαγε οπίσω μαύρο φίδι,
της ερημίας το στασίδι
δοξαστικό του άλλου κόσμου
φως, αποκάλυψη εντός μου.
Κι η αγάπη και η στέρηση
γαλήνια εγκαρτέρηση".
*Aπό την ανέκδοτη συλλογή ποιημάτων “Οι ψυχές
αυτές μένουν απούλητες”
16 Sunday Jun 2019
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: PxHere.com
Οι αληθινές εγγραφές
σε κίνηση
χωρίς εξηγήσεις
εκ του πρακτέου
αναιρούν
το πρόταγμα
της αυτοδικαίωσης
ακυρώνοντας
τα τετριμμένα
διαδικασιών
άνευ νοήματος
για ανώφελες νίκες
την ίδια στιγμή
που η πραγματικότητα
ως αποτύπωμα
λειτουργεί υπέρ σου.
17 Sunday Mar 2019
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: everypixel.com
Σε θέση άμυνας
καιρό τώρα
λόγω αβεβαιότητας
με τα δυσνόητα μηνύματα
και τα διφορούμενα
να λειτουργούν
ως σηματοδότες
αποφυγής μιας ρήξης
-πάντα σε ετοιμότητα-
διαπέρασες αθόρυβα
το θέατρο σκιών
και τις μακρινές μνήμες
που ελλόχευαν σαν ύφαλοι
και σειρήνες επιστροφής
στο δικό σου ταξίδι.
Και κάνοντας στάχτη
μέρες που φύγανε
στιγμές που δε θα’ ρθουν
σωπαίνεις
δεν κλαις∙
τους κοιτάς
και απλά
προσπερνάς.
09 Saturday Feb 2019
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: Carol Maynard (pinterest)
Τα βήματά σου πήγανε
στον τόπο των προγόνων
κι εκεί που πρωτοέπαιξα
ταξίδεψε η καρδιά μου.
Δροσιά από τη θάλασσα
σου ζήτησα να φέρεις
μα εσύ
με αφουγκράστηκες∙
χώμα σκληρό και γόνιμο
με χνάρια στους αιώνες
και μυρωδιά από τη γη
μου έφερες ψυχή μου.
Σε διαδρομές και μνήμες
που δεν ξεχνιούνται εύκολα
σαν χείμαρρος ξεχύθηκα∙
κι αν είναι οι λέξεις μάταιες
μα δυνατές σαν έξεις
για αυτά που αναδύθηκαν
είναι στιγμές
που το ένστικτο
σφυρηλατεί την λήθη
και ιχνηλατεί στο άπειρο
σαν οδηγός και ακόλουθος
τα άγνωστα εδάφη.
01 Saturday Dec 2018
Posted in Λογοτεχνικά Κείμενα
Photo by: imb.org
Απόγευμα και τούτο!
Μέσα σε κιτρινισμένες σελίδες
από το πέρασμα του χρόνου
ψάχνω το στίγμα μιας άλλης εποχής
στο τώρα πυξίδα
για την απουσία παρέκκλισης
ως θέση για τα επόμενα.
Δεν υπάρχει συμφωνία.
Η συναίνεση χάθηκε.
Τα βράχια σκληραίνουν.
Στην πολιορκία του νου
τα οράματα ακέραια
κυκλώνουν το χάραμα.
Μπορείς μονάχα να είσαι απών.
Σιγή μέσα σε γύμνια που εξολοθρεύει.
Σαρκάζει η μνήμη την αφιλόξενη πόλη.
Κι ύστερα θυμάμαι…
Πήρε καιρό μέχρι να μάθω
τι έχασα μέσα από τη διαφύλαξη.
Ήτανε τόση η θλίψη
έξω στους δρόμους
που αποκοιμήθηκα στη λησμονιά.
Μα τώρα όλα γλιστρούν
πάνω στα πέτρινα μονοπάτια
που σιγοκαίει μια φλόγα∙
οι φωνές μέσα από τις στάχτες
δίνουν πνοή στη δημιουργία
με το παράδοξο της ασυνέχειας
να σχεδιάζει αμερόληπτα
τη γέννηση της ύπαρξης
όταν όλα δύνανται
να λάβουν
και πάλι την αρχή τους.
*Περισσότερες πληροφορίες για τον ποιητή μπορείτε να βρείτε στην προσωπική του σελίδα: a-lektor.blogspot.gr