• About

ΑΛΛΙΩΣ

~ Το ηλεκτρονικό περιοδικό για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό

ΑΛΛΙΩΣ

Tag Archives: Αγαπητό μου ημερολόγιο…

Λήδα Μαντζουράνη: «Κάθε δραστηριότητα μπορεί να γίνει εθιστική όταν προσεγγίζεται μονομερώς. Κάθε πληροφορία και τρόπος μετάδοσής της μπορεί να ενθαρρύνει τον ενστερνισμό ή την μίμηση λάθος προτύπων όταν δεν υπάρχει αντιστάθμισμα που ενισχύει την κριτική σκέψη. Το ζήτημα και εδώ είναι η ισορροπία».

07 Friday Dec 2018

Posted by karagiannopouloskon in Συνεντεύξεις

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο..., Συνεντεύξεις

Συνέντευξη στον Κωνσταντίνο Καραγιαννόπουλο

Το Secrets of the Past: Dion είναι ένα πρωτότυπο παιχνίδι προσομοίωσης του αρχαιολογικού έργου, του game studio Culturplay.

Το παιχνίδι προσφέρει στην ουσία ένα εικονικό εργαστήριο, που επιτρέπει στον μαθητή να επεξεργαστεί την πληροφορία σε πολλά επίπεδα και με τον δικό του ρυθμό, να δοκιμάσει τον εαυτό του σε μια αναλογία του συστήματος της πραγματικότητας και της ετοιμότητας για δράση που απαιτείται μέσα σ’ αυτό, και έτσι να αναπτύξει τη συνείδηση ερευνητή. Με αυτή τη διαδικασία μεταμορφώνεται και ο ρόλος του δασκάλου από φύλακας πληροφοριών σε καθοδηγητή ερευνητών.

Συναντήσαμε την υπεύθυνη ιστορικού περιεχομένου, Λύδα Μαντζουράνη, και συζητήσαμε μαζί της για το ηλεκτρονικό παιχνίδι, τους στόχους της Culturplay, καθώς και για τα οφέλη και τους κινδύνους των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στην ψυχαγωγία και στην εκπαίδευση των παιδιών.

  • Θα μπορούσατε να μας μιλήσετε για την ομάδα της Culturplay; Ποιος είναι ο στόχος της;

Με την ομάδα Culturplay, προσπαθούμε να αποτυπώσουμε την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά στο διαδραστικό περιβάλλον του ψηφιακού παιχνιδιού. Φτιάχνουμε ενστικτώδεις προσομοιώσεις με βάση την δική μας ανάγνωση ιστορικών και πολιτιστικών πηγών. Θέλουμε να δούμε πώς οι ερμηνείες με τις οποίες έχουμε μεγαλώσει μπορούν να δομήσουν, όπως άλλωστε επιδιώκουν να αντιπροσωπεύουν, έναν πολυδιάστατο κόσμο. Και θέλουμε να παρουσιάσουμε νέες προκλήσεις στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών.

Τα παιχνίδια μας είναι πειράματα δημιουργικής αναπαράστασης της ιστορικής μνήμης και των πολιτιστικών τεκμηρίων από την οπτική μια ομάδας δημιουργικών ανθρώπων, θετικής, θεωρητικής και καλλιτεχνικής κατεύθυνσης, που ελπίζουν να εμπνεύσουν νέα ερωτήματα για ένα πολιτισμικό πλαίσιο, μια ιστορική περίοδο, για το παιχνίδι ως αποτελεσματικό μη γραμμικό μέσο μετάδοσης της μνήμης και γνώσης και ως εργαλείο μάθησης στα σχολεία και τα μουσεία.

Η κεντρική μας ομάδα αυτή τη στιγμή αποτελείται από designer, 2 developers, concept artist, 3D artist, researcher & text developer.

  • Την Τετάρτη που μας πέρασε βγήκε στην αγορά το παιχνίδι σας «Secrets of the Past: Dion». Σε ποιους απευθύνεται; Πως ξεκίνησε η ιδέα του παιχνιδιού; Πρόκειται για παιχνίδι προσομοίωσης ή παιχνίδι ρόλων;

To Secrets of the Past: Dion είναι ένα casual παιχνίδι προσομοίωσης του αρχαιολογικού έργου. Περιλαμβάνει ένα μείγμα μηχανισμού ανασκαφής και εξερεύνησης, όπου αποκαλύπτεις αντί να χτίζεις, διαχείρισης ομάδας και γρίφων. Ο παίκτης ακολουθεί, σε περιορισμένο χρόνο, το «ταξίδι» του αρχαιολογικού ευρήματος, από την ανασκαφή του μέχρι την τοποθέτησή του στο βάθρο του μουσείου. Στην πορεία, έχει τη δυνατότητα επισκόπησης τρισδιάστατων μοντέλων των αρχαίων ευρημάτων και ανάγνωσης ιστορικών στοιχείων για το αρχαίο Δίον.

Η πρώτη εκδοχή του παιχνιδιού αναπτύχθηκε για κινητές συσκευές. Ανατέθηκε στο studio Culturplay από το Onassis Foundation USA για την έκθεση Gods and Mortals at Olympus: Ancient Dion, City of Zeus που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη το 2016. Η έκθεση έφερε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ μια επιλογή από τα χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα που μαρτυρούν την καθημερινή, πολιτιστική και θρησκευτική ζωή στο αρχαίο Δίον. Ο στόχος της αρχικής έκδοσης του παιχνιδιού ήταν να προσελκύσει τη νεολαία της πόλης στην έκθεση και να την εισάγει στον κόσμο της αρχαίας ιστορίας και της αρχαιολογικής ανασκαφής.

Η βελτιωμένη και πολύγλωσση έκδοση PC του παιχνιδιού είναι τώρα διαθέσιμη στο Steam (κανάλι διανομής ψηφιακών παιχνιδιών) και απευθύνεται σε πολύ ευρύτερο κοινό: σε παιδιά αλλά και φοιτητές, σε γονείς και εκπαιδευτικούς, σε casual gamers και σε καθέναν που αναζητά μια πρώτη και ψυχαγωγική επαφή με το επάγγελμα του αρχαιολόγου. Μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως μία «επόμενης γενιάς εφαρμογή μουσείου», που επιτρέπει την απομακρυσμένη μελέτη των αρχαιολογικών θησαυρών του Δίου και αποτελεί κίνητρο για μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Πάρκο του Δίου στους πρόποδες του Ολύμπου.

  • Το «Secrets of the Past: Dion» έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα; Θα μπορούσε να αποτελέσει εργαλείο για μιαν ενεργητική μαθησιακή διαδικασία;

Αυτό είναι η ελπίδα μας. Η πιστή αναπαραγωγή των αρχιτεκτονικών λειψάνων της πολυτελούς αρχαίας Έπαυλης του Διονύσου και τα 3Δ μοντέλα εκθεμάτων από το Αρχαιολογικό Μουσείο του Δίου αποτελούν από μόνα τους στοιχεία που θα μπορούσαν να προσθέσουν αξία σε εκπαιδευτικά προγράμματα στο μουσείο και στο σχολείο. Το διαδραστικό περιβάλλον αποτελεί ένα επιπλέον σημείο αναφοράς για τα γραπτά ιστορικά στοιχεία που παρατίθενται μέσα στο παιχνίδι, ενισχύοντας το ενδιαφέρον για την ιστορία και τον αρχαιολογικό χώρο του Δίου. Αλλά και η ίδια η αρχαιολογική διαδικασία απεικονίζεται με εκπαιδευτικό τρόπο, εμπνέοντας στους μαθητές ερωτήσεις για το επάγγελμα του αρχαιολόγου και ενθαρρύνοντας την κριτική έρευνα σχετικά με αυτό.

Το παιχνίδι προσφέρει στην ουσία ένα εικονικό εργαστήριο, που επιτρέπει στον μαθητή να επεξεργαστεί την πληροφορία σε πολλά επίπεδα και με τον δικό του ρυθμό, να δοκιμάσει τον εαυτό του σε μια αναλογία του συστήματος της πραγματικότητας και της ετοιμότητας για δράση που απαιτείται μέσα σ’ αυτό, και έτσι να αναπτύξει τη συνείδηση ερευνητή. Με αυτή τη διαδικασία μεταμορφώνεται και ο ρόλος του δασκάλου από φύλακας πληροφοριών σε καθοδηγητή ερευνητών.

  • Ποια θεωρείτε πως θα είναι η ανταπόκριση του κοινού; Πως θα συναγωνιστείτε παιχνίδια πάλης, δράσης και περιπέτειας, που -απ’ ό, τι φαίνεται- κερδίζουν παιδιά κι εφήβους;

Μόλις τώρα έχουμε ξεκινήσει τις προωθητικές ενέργειες, οπότε είναι νωρίς ακόμη να προβλέψουμε την ανταπόκριση σε ευρεία κλίμακα. Κάτι που μας δίνει ελπίδες είναι τα θετικά σχόλια που είχαμε στο Athens Games Festival 2018 από επισκέπτες όλων των ηλικιών και πολλών backgrounds (μαθητές, φοιτητές, casual gamers, γονείς, εκπαιδευτικοί και επαγγελματίες του πολιτισμού). Αφιέρωσαν χρόνο για να παίξουν και να τερματίσουν το παιχνίδι, κάνοντας πληθώρα ερωτήσεων για το περιεχόμενο και δηλώνοντας ενδιαφέρον να μείνουν ενήμεροι και για άλλα παιχνίδια από το στούντιό μας.

Το Secrets of the Past: Dion δεν συναγωνίζεται τα παιχνίδια δράσης και περιπέτειας ούτε ως προς το περιεχόμενο ούτε ως προς τον μηχανισμό. Ως παιχνίδι προσομοίωσης προσφέρει εντελώς διαφορετική εμπειρία και πρόκληση, η οποία έχει και το πλεονέκτημα διάδρασης με στοιχεία του πραγματικού κόσμου. Είναι από τα λίγα παιχνίδια σε αυτόν τον τομέα, και ίσως το μόνο που ασχολείται σε τέτοιον βαθμό με την αρχαιολογία. Ελπίζουμε ότι με αυτά τα στοιχεία θα κάνει τη διαφορά στην αγορά εκπαιδευτικών παιχνιδιών.

  • Πολλοί γονείς είναι αρκετά επιφυλακτικοί και μόνο στο άκουσμα του όρου «ηλεκτρονικό παιχνίδι». Τι θα τους συμβουλεύατε;

Πράγματι, τα προβλήματα που είναι εγγενή στο ηλεκτρονικό παιχνίδι ως μέσο μπορεί να αποξενώσουν τους γονείς. Η απομόνωση του παίκτη που μπορεί να προκαλέσει η εμβύθιση στον μηχανισμό παιχνιδιού, η πιθανώς επίμονη επιστροφή του παίκτη στο παιχνίδι για την επίτευξη του στόχου του, το ενδεχόμενο αλλοίωσης των γνώσεων ή της συνείδησης του παίκτη από την υπεραπλούστευση πληροφοριών και την έμμεση προώθηση ανεπιθύμητων προτύπων μέσα από το παιχνίδι, είναι λογικό να δημιουργούν υποψίες στους γονείς. Αλλά κάθε μέσο ενημέρωσης, μετάδοσης γνώσης και ψυχαγωγίας παρουσιάζει τα ίδια ελαττώματα, πόσο μάλλον στην εποχή μας, την εποχή του διαδικτύου, όπου κυριαρχεί η αφηγηματική μονομέρεια και η αποπλαισιωμένη πληροφορία. Το ζήτημα είναι η εξισορρόπηση των ελαττωμάτων αυτών με ένα υγιές πλαίσιο σκεπτικισμού, που ενθαρρύνει τον εντοπισμό προβλημάτων και τη μελέτη διαφορετικών τρόπων ερμηνείας. Όταν το παιδί είναι εφοδιασμένο με αρκετά ερεθίσματα για την κριτική προσέγγιση οποιουδήποτε μέσου πληροφόρησης ή ψυχαγωγίας, τα ψηφιακά παιχνίδια αποκτούν νόημα ως άσκηση ανάπτυξης της συνείδησης του παιδιού.

  • Εδώ και δεκαετίες έχουν γραφτεί πάρα πολλά για την επικινδυνότητα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Η απάντησή μας είναι όμοια με την προηγούμενη: τα παιχνίδια μπορεί να γίνουν επικίνδυνα μόνο όταν ο παίκτης δεν έχει ισορροπία ερεθισμάτων και δραστηριοτήτων. Κάθε δραστηριότητα μπορεί να γίνει εθιστική όταν προσεγγίζεται μονομερώς. Κάθε πληροφορία και τρόπος μετάδοσής της μπορεί να ενθαρρύνει τον ενστερνισμό ή την μίμηση λάθος προτύπων όταν δεν υπάρχει αντιστάθμισμα που ενισχύει την κριτική σκέψη. Το ζήτημα και εδώ είναι η ισορροπία.

  • Ετοιμάζετε κάτι αυτό το διάστημα;

Παράλληλα με άλλες δραστηριότητες, τον τελευταίο χρόνο δουλεύουμε εντατικά στην «μεγάλη» μας παραγωγή. Πρόκειται για ένα παιχνίδι στρατηγικής για την πολιτική και την φιλοσοφία στην Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ. με τίτλο «Polis Kratos Athens». Σκοπός του παίκτη θα είναι η σωτηρία των Αθηναίων από την τραγική μοίρα που τους επιφύλασσε η ιστορία στο τέλος του «χρυσού»  αιώνα της πόλης.

Ως Σχόλαρχος  μιας προσωκρατικής φιλοσοφικής σχολής, ο παίκτης θα πρεπει να συγκεντρώσει ακολούθους που θα του δώσουν πολιτική δύναμη στην Εκκλησία του Δήμου. Εκεί, σκοπός του είναι προτείνει στρατηγικά νέους νόμους που θα βοηθήσουν την πόλη να αποφύγει τον Πελοποννησιακό πόλεμο (είτε με ειρηνικό είτε με αυταρχικό τρόπο).

Η ιδέα για το Polis Kratos Athens ξεκίνησε οταν προσπαθήσαμε να απαντήσουμε σε μια βασική ερώτηση: «Γιατί όλα αυτά τα λαμπρά μυαλά που συνυπήρξαν για 50 χρόνια θέτοντας τα θεμέλια της Δημοκρατίας, των Τεχνών, των Επιστημών και τόσων άλλων επιτευγμάτων δεν κατάφεραν τελικά να διατηρήσουν την Αθήνα ως ηγέτη του αρχαίου κόσμου;».

  • Τι να περιμένουμε από εδώ και πέρα από την Culturplay;

Σύμφωνα με το δεδομένο πρόγραμμα, το Polis Kratos Athens θα διατεθεί στην παγκόσμια αγορά προς το τέλος του 2019.

Μέσα στον επόμενο χρόνο θα ξεκινήσει και η παραγωγή ενός τρίτου παιχνιδιού, προσομοιωτή της τουριστικής αγοράς με τον τίτλο Travel Tycoon Greece, όπου οι παίκτες θα διαχειρίζονται ένα τουριστικό γραφείο προσφέροντας βέλτιστες υπηρεσίες στους επισκέπτες της χώρας.

  • Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες μας;

Να είναι ανοιχτοί σε νέες ιδέες, να επιδιώκουν κριτική σκέψη και να δοκιμάζουν νέες εμπειρίες.

 

*Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην σελίδα: culturplay.com

επεξήγηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

20 Wednesday Apr 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

By: quotesgram.com

By: quotesgram.com

σ’ αυτόν που κάποτε ονομάστηκε αδερφός

σήψη

θάνατος

το ανέσπερο όνειρο

που με προδίδει

κι

εσύ.

 

εκτυφλωτικά οικείος

απομακρύνεσαι

με σταθερό ορίζοντα

φυγής

αδάκρυτος

στο

απροσμέτρητον

του θέρους

κατανυκτικός στην αγκαλιά

που

δε σε χωρά

και σ’ εκείνη την άλλη

που

παρέδωσες στον Πιλάτο

πριν τον μείζονα

καθαρμό.

 

«φοβάμαι»

 

ετούτη είναι η πηγή

των δαιμόνων μας

φίλε μου

αγγελικέ προστάτη

κι όσο κι αν ακατάπαυστα

χτυπιόμαστε στο τζάμι

ακόμα κι αν μια ραγισματιά

ανοίξει άνεμο

τίποτα φίλε μου

αδερφέ

δε θα λυγίσει

το βάρος

της

ελαφρότητάς μου.

 

Φοβάμαι το βράδυ που πλησιάζει…

 

ΥΓ. Αυτό γράφτηκε για σένα. Ως απάντηση σε εκείνο που κάποτε είχε μισο- ειπωθεί περί πίστης. Άλλωστε τι είναι πίστη; Το χωματάκι που σε βαφτίζουνε λίγο πριν την προδοσία.

Οπιούχος Αναζήτηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

10 Sunday Apr 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

large (5)

Paths that cross will cross again.

Patti Smith, Paths That Cross

 

Death comes sweeping down the hallway in a lady’s dress

Death comes riding up the highway in its Sunday best

Death comes I can’t do nothing

Death goes there must be something that remains

A fire of unknown origin took my baby away

Patti Smith, Fire of Unknown Origin

Περπάτησα ώρες επάνω στα φώτα

της άγρυπνης Αθήνας

μέσα σε στροβίλους καπνού

και αίματος

φορώντας το ξεχασμένο σου

πανωφόρι.

 

Αφέθηκα στα φιλιά

αγνώστων

κι έκανα έρωτα στα σκοτεινά

σοκάκια

δίπλα στα στέκια των περιθωριακών.

 

Έκαψα το τελευταίο μου χαρτονόμισμα

ως ένδειξη ελευθερίας

και πήρα δανεική την δόση του τυπά

με το ωραίο χαμόγελο.

 

Κι όλα αυτά

για να μη σε χάσω.

Σε θέλω έστω και μέσα στην θολούρα

των χημικών κοκτέιλς

να γρατζουνάς την κιθάρα του Χέντριξ

και να μου μιλάς ασταμάτητα

για το Woodstock που θα κάνουμε

στο βουνό

να τρέμεις την μαύρη πεταλούδα

κι εγώ να σου τραγουδώ το νανούρισμα του Λόρκα

για να ξορκίσω το κακό

η Τζάνις να χτυπά τα μηλίγγια μας

σε ρυθμό αμφεταμίνης

κι εμείς μέσα στο χορό της αρχέγονης

ηδυπάθειάς μας

να ποδοπατάμε το καπέλο του Μπόμπ Ντήλαν.

 

Απόψε που το φεγγάρι φοβήθηκε

την τόση ακατέργαστη φαντασία μου

εγώ σκοράρω στην τελευταία ακέραιη φλέβα

το δηλητήριο που θα γεννήσει ξανά λίγο

γκριζοπράσινο από τα μάτια σου

επωφελούμαι από τον θάνατό μου

για μερικές σταγόνες ζωής πριν την λήξη

 

σε θέλω έστω κι ως θάνατο μεταμφιεσμένο

σε αρχάγγελο της γλυκύτατης κόλασής μου.

Οιδιπόδεια εξομολόγηση, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

27 Sunday Mar 2016

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

Photo by: artsfon.com

Photo by: artsfon.com

Do you know how pale & wanton thrillful

comes death on strange hour

unannounced, unplanned for

like a scaring over-friendly quest you’ve

brought to bed

Death makes angels of us all

& gives us wings

where we had shoulders

smooth as raven’s claws

James D. Morrison, An American Prayer

 

Υπάρχει ένα παλούκι στη χοντρή, μαύρη σου καρδιά

Και οι χωρικοί ποτέ δεν σε συμπάθησαν.

Χορεύουν και σε τσαλαπατάνε.

Πάντα ήξεραν ότι ήσουν εσύ.

Πατερούλη, Πατερούλη, κάθαρμα. Σε ξεπέρασα.

Σύλβια Πλαθ, Πατερούλη

Μετάφραση: Γιάννης Αντιόχου

 

 

Μπαμπάκα

κοίτα στο τραπέζι το ψαλίδι

μια φλέβα θανάτου

χαϊδεύει το βιβλίο

που μου χάρισες

όταν μπήκα

στα δεκατέσσερα

 

δεν υπάρχει γυρισμός

 

τα χόρτα

φράξαν τον δρόμο

της ενηλικίωσης

η αρρώστια

χορεύει rock n’ roll

στο κεφάλι μου

δε μπορώ να σκεφτώ

δε μπορώ να σας σκεφτώ

η λογική έχει λυγίσει

κάτω από το βάρος

των ενοχών.

 

Μπαμπάκα μου

είσαι κι εσύ ένας

από τους δαίμονές μου

 

κάθε βράδυ

κάθε βράδυ

πεθαίνω κι ανασταίνομαι

μέσα στο flashback

στο flashback

των παιδικών χρόνων

πληγές γραμμένες

στην μήτρα της Εκάτης

παιδί κι εγώ

των καταραμένων τρόπων.

 

Μπαμπάκα

πατερούλη μου

γλυκέ μου άγνωστε

είμαι το δικό σου

όλο δικό σου

πτώμα

πάρε με στα χέρια σου

σαν τη σταγόνα του δάσους

ίσως αύριο

όλα να’ χουν χαθεί.

 

Πατερούλη μου

στο παιχνίδι του θανάτου

απόψε αφιερώνω

την τελευταία σφραγίδα

 

το ψαλίδι

το δισκοπότηρο

η απόλυτη ελευθερία(!)

 

μην αφήσεις τη θλίψη

να αλλοιώσει

τα χρώματα των επίμονων

στιγμών.

 

Θέλω να γίνω ο άνεμος.

Θέλω να γίνω η δροσιά

και η γαλήνη σου.

Αγάπη- η βυθοκόρος

θάλασσα

που φοβήθηκες.

 

Μπαμπάκα μου.

Τώρα μπορώ.

Τώρα το τέλος.

Η αποσύνθεση του

πόνου.

 

Μακάρι να μπορούσες

κι εσύ να το βαφτίσεις

 

ευτυχία.

Άτιτλο, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

18 Wednesday Nov 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

By: tumblr.com

By: tumblr.com

 

Να μένεις αμετακίνητος

μπροστά στο άναρχο πέταγμα

της Μαύρης Πεταλούδας.

 

Όσο κι αν η μαγεία της στιγμής

στρέφει τον πρωτεργάτη ενθουσιαμό

στα φτερωτά

τα ά- λογα

τα συντμημένα σήματα του Χάους

εσύ κράτα απόσταση φυγής·

μη τύχει και υποκλιθεί

σε συστροφή σκότους

η τόση τυχαιότητα.

 

Σε ρέον έδαφος

εμπιστεύσου

τα άνθη όλο σπέρμα.

Από εδώ και πέρα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

08 Sunday Nov 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

αρχείο λήψης (3)

 

Νύχτωσε απόψε νωρίς.

Το βουνό απέναντι μοιάζει

πιο μεγάλο

  • λες και το σκοτάδι γιγαντώνει

τα ακλόνητα.

 

Πρώτη φορά μόνος

εκεί

που κάθε βράδυ στην αγκαλιά σου

ξόδευα προσευχές

υπό τους ήχους μιας θλιμμένης κιθάρας.

 

Πρώτη φορά μόνος

στην πόλη που μας όρισε

μόνους.

Χαμένος τελείως κάτω

από φυγόδικα άστρα.

 

Το κρασί δε λέει να χορτάσει

Μνήμη.

Η καρδιά δε λέει να χορτάσει

Πόνο.

Εσύ δε λες να χορτάσεις

Απουσία.

 

Νύχτωσε νωρίς.

Το φεγγάρι κρύφτηκε.

Φοβάται τη σιωπή.

 

Κι εγώ

τη ζωή μου

από εδώ και πέρα.

Ξεχασμένο γράμμα, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

05 Saturday Sep 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

how-to-write-a-persuasive-letter.WidePlayer

Μικρέ μου,

Φθινοπώριασε. Κι όμως, το δάκρυ δε λέει να συνταιριάξει την γύρω νηνεμία. Στο παράθυρο οι ακτίνες επιβάλουν διάθεση ταξιδιού- σχεδόν ξεχασμένου νόστου. Αταίριαστη με την επίμονη δική μου μνήμη. Γιατί η επιστροφή προϋποθέτει αναχώρηση κι εγώ δεν έφυγα ποτέ απ’ όσα σ’ έχω αγαπήσει.

Κοιτάζω στο σώμα μου τις πληγές. Χαρτογραφώ το παρελθόν, ψάχνοντας εναγωνίως σημεία του μέλλοντός μας. Ρωτώ την σιωπή μήπως σε άκουσε μέσα στη νύχτα. Κι ούτε μια μισοσβησμένη κραυγή δεν γλύκανε λίγο την ερημιά μου.

Το πακέτο που άφησες πριν φύγεις είναι ακόμα εδώ. Μυρίζω τα τελευταία χάδια. Ζηλεύω την τόση τρυφερότητα των δαχτύλων σου σ’ αυτό το άσπρο πακέτο. Έ λλ ει ψ η λέγεται…

Mόνη παρουσία στο δωμάτιο. Οι φωτογραφίες σου. Το ναρκωτικό μου. Που κάπως ξέρει να κατευνάζει τους δαίμονές μου.

Εσύ. Η σιωπή. Και τα φαντάσματα.

Τελικά, η αγάπη είναι η πιο βάρβαρη ξεφτίλα. Μα δίχως αυτή, δεν ανασαίνεται η ζωή.

Όσο κι αν φοβάμαι να το πω: “ρε σ’ αγαπάω ακόμα”.

(Και κάτι μέσα μου ακόμα περιμένει….)

Caro mio, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

02 Wednesday Sep 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

ethnos.gr

ethnos.gr

“Να ονειρεύεσαι πάντα”, του λέγανε.

Να αγαπάς τον μπαμπά, την μαμά, τον παππού, την γιαγιά και όλο τον κόσμο.

Το βάζαν να ζωγραφίζει. Χρώματα παντού. Οι τοίχοι του σχολείου γεμάτοι από ζωντάνια.

Στο μάθημα της μουσικής, το γέλιο κι η χαρά, έκαναν τα παράθυρα να τρίζουν.

Το βράδυ στην προσευχή δεν ξεχνούσε να παρακαλέσει τον ύψιστο, για υγεία και ειρήνη.

 

5 χρονών παιδί. Στα κύματα μέσα. Χωρίς πατρίδα. Κανένας θεός εκεί κοντά. Κανένα τραγούδι έξω από τον θρήνο.

“Τι δεν έκανα σωστά”, πρόλαβε να σκεφτεί λίγο πριν το σκοτάδι.

Για την ώρα της φωτογραφίας, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

22 Saturday Aug 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

truthalerts.com

truthalerts.com

[Μιλώντας για το μεταναστευτικό…]

 

Ήταν την ώρα που έψαχνε τα φτερά του.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν την στιγμή που τα σύννεφα ζωγράφιζαν ελευθερία.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν στο χρώμα της μαργαρίτας που γελάει.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν στην αγκαλιά λίγο πριν τη στροφή.

Ήταν εκείνη την ώρα.

Ήταν το φιλί της καληνύχτας.

Ήταν εκείνη την ώρα.

 

Ήταν την ώρα που ξεσπούσε η καταστροφή.

Ιθάκη, Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος

14 Friday Aug 2015

Posted by karagiannopouloskon in Αγαπητό μου ημερολόγιο...

≈ Leave a comment

Tags

Αγαπητό μου ημερολόγιο...

49994394172a8ec05e7428102d4b8d21

By Pinterest.com

 

Εκεί

εν μέσω

ραγδαίων φυλλορροημάτων

και απόλυτης ευμάρειας

κίτρινου

 

σαν χαμένος

από την γη της επαγγελίας σου

γνέφεις απελπισμένα

στις ριπές του ανέμου

μπας και σε παρασύρει

καμιά

με την φιλανθρωπία της

και σε τσακίσει

επάνω σε ορεινή

απόσταση.

 

Κάθε κίνησή σου

ανάγκη.

Η ανάγκη σου

σήμα κινδύνου

με ευμετάβλητη

σημασιοδότηση

 

κι ο κόσμος όλος

ένα κωφεύων σύμπαν.

 

Τρέξε στο φως

τράβα μιαν ακτίνα

στην τύχη

άρπαξε την κυριαρχία του

στην τύχη

και μην ρωτήσεις

για τον προορισμό∙

 

αυτός

θα μείνει ως το τέλος

μες στην θαμπάδα

της απολυτότητάς του

 

-εσύ

το ταχύτατο της πτώσης του

θες

εκεί μέσα

στα άδυτα να χαθείς

σα μια πιθανότητα

πολυμήχανου Οδυσσέως

σε πρώιμη ανακωχή

 

και οι Κύκλωπες

αξεσουάρ για τα κλειδιά σου.

← Older posts

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • July 2022
  • April 2022
  • July 2021
  • June 2021
  • March 2021
  • January 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • July 2020
  • May 2020
  • December 2019
  • June 2019
  • March 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • April 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013

Categories

  • "Το κορίτσι της Δύσης"
  • Ars & Vita
  • BLAME IT ON THE STARS
  • Αγαπητό μου ημερολόγιο…
  • Βαλκανιογνωμόνιο
  • Εικαστικά
  • Η πραγματικότητα αλλιώς…
  • Κριτική Βιβλίου
  • Λογοτεχνικά Κείμενα
  • Μουσικό Καφενείο
  • ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
  • Συνεντεύξεις
  • Σεκάνς
  • Τέχνες
  • Splendide mendax
  • Uncategorized

Meta

  • Register
  • Log in

Create a free website or blog at WordPress.com.

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Following
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Join 54 other followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Loading Comments...