• About

ΑΛΛΙΩΣ

~ Το ηλεκτρονικό περιοδικό για τις Τέχνες και τον Πολιτισμό

ΑΛΛΙΩΣ

Tag Archives: Λογοτεχνικά Κείμενα

[Υπό αμφισβήτηση…], Παυλίνα Κουβαρδά

03 Saturday Jul 2021

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: Alfaz Sayed (unsplash.com)

Καλημέρα
Προκλητική είσοδος
Μηχανή σε κίνηση
Ανάδειξη θέματος
Συνεχής εναλλαγή
Σημαντικό-Ασήμαντο
Με το χαμόγελο…
Σε ανύποπτο χρόνο
Εισαγωγή υποταγής
Κρίνεται αναγκαία
Η μετάθεση προσοχής
Ως μέθοδος περιπλάνησης
Σε ώρες διακινδύνευσης
Αποσιώπηση…
Ισορροπημένος λεπτοδείκτης
Σε ιστορική καθυστέρηση
Έθεσες υπό αμφισβήτηση
Το σπασμένο γρανάζι
Πριν την εξαφάνιση.

Αδιέξοδο, Παυλίνα Κουβαρδά

12 Friday Mar 2021

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: unsplash.com

Ατέρμων ο κύκλος.
Σε μονόδρομο.
Με τα κακώς κείμενα
να τίθενται υπό προστασία
χωρίς υπόπτους
για ενοχοποίηση.
Σε απουσία θέσης
με ελεύθερη μετάδοση
δίδονται οδηγίες
προς απομόνωση.

[Δύσκολη μοίρα], Παυλίνα Κουβαρδά

22 Friday Jan 2021

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

  • Photo by: Jeremy Lishner (unsplash.com)

Έκθετος
χωρίς αφήγημα
παραδόθηκες
στην ανάγκη του φόβου.
Απογυμνωμένος
σε μοίρα απομόνωσης
ροκανίζεις τον χρόνο.
Στο ιδιότυπο κελί σου
ενδόμυχη νοσταλγία
δίοδος διαφυγής
στον λησμονημένο εαυτόν σου.
Σε θέλεις μέσα σου
για λίγο ακόμα
με τα καμένα της ιστορίας
σε νέα ανάγνωση.
Και, ίσως,
-ποιος ξέρει;-
μια πηγή ενέργειας
αθέατη χωρίς ίχνη
να βρίσκεται
προς μεταστοιχείωση.

[Υπό εγκατάλειψη], Παυλίνα Κουβαρδά

28 Saturday Nov 2020

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

– photo by: unsplash.com

Η πύλη ανοίγει.
Κούραση και οργή
τραύματα και πληγές
εξυφαίνουν τη ζωή σου.
Στον ωκεανό του φόβου
μια σταγόνα πόνου
ξεσκίζει την λήθη.
Οι μνήμες στάζουν αίμα
στο παραμορφωμένο σου πρόσωπο.

Με τα αμίλητα να καίνε
για κρυμμένες προδοσίες
άνευρες φιλίες
και βιασμένους έρωτες
ραγίζει ο καθρέφτης.

Στέκεσαι εκεί και σε κοιτάς.
Σε απόλυτη πτώση
μόνος με το κενό σου
φοβάσαι να μιλήσεις
φοβάσαι να ακούσεις ∙
έκανες τα τείχη φυλακή.

Και τώρα
σκαπανέας και δραπέτης

σε ένα σπίτι που τρίζει
-υπό εγκατάλειψη-
με τη νοσταλγία να ευνουχίζει
ανίερες πράξεις
τίθεσαι υπό περιορισμό.

Πρό[σ]κληση, Παυλίνα Κουβαρδά

14 Tuesday Jul 2020

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: pxhere.com

Το βράδυ όλο δικό μου
και πώς να στο στερήσω;
Είμαι εδώ να το ξέρεις.

Όμως, στο λέω
δεν θα είμαι για πολύ ακόμα.
Ένα κρυμμένο αλλιώς
χαράζει τον δρόμο μας
χωρίς επιστροφή.

Κι εγώ
πάντα θα σου διαφεύγω
στην υπέρτατη πράξη
του ανολοκλήρωτου.
Ακολουθώ
μόνο από φόβο
μήπως μείνω στο τώρα
και χαθώ στο για πάντα εδώ.

[Τρία Ποιήματα], Ε. Μύρων

14 Thursday May 2020

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα


                                                             Ι.

                                                            ΙΙ.

                                                      ΙΙΙ.

*Περισσότερες πληροφορίες για τον ποιητή μπορείτε να βρείτε στην προσωπική του σελίδα: a-lektor.blogspot.gr

[Σε συνέχεια…], Παυλίνα Κουβαρδά

01 Saturday Dec 2018

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: imb.org

Απόγευμα και τούτο!
Μέσα σε κιτρινισμένες σελίδες
από το πέρασμα του χρόνου
ψάχνω το στίγμα μιας άλλης εποχής
στο τώρα πυξίδα
για την απουσία παρέκκλισης
ως θέση για τα επόμενα.

Δεν υπάρχει συμφωνία.
Η συναίνεση χάθηκε.
Τα βράχια σκληραίνουν.
Στην πολιορκία του νου
τα οράματα ακέραια
κυκλώνουν το χάραμα.
Μπορείς μονάχα να είσαι απών.

Σιγή μέσα σε γύμνια που εξολοθρεύει.
Σαρκάζει η μνήμη την αφιλόξενη πόλη.
Κι ύστερα θυμάμαι…
Πήρε καιρό μέχρι να μάθω
τι έχασα μέσα από τη διαφύλαξη.
Ήτανε τόση η θλίψη
έξω στους δρόμους
που αποκοιμήθηκα στη λησμονιά.

Μα τώρα όλα γλιστρούν
πάνω στα πέτρινα μονοπάτια
που σιγοκαίει μια φλόγα∙
οι φωνές μέσα από τις στάχτες
δίνουν πνοή στη δημιουργία
με το παράδοξο της ασυνέχειας
να σχεδιάζει αμερόληπτα
τη γέννηση της ύπαρξης
όταν όλα δύνανται
να λάβουν
και πάλι την αρχή τους.

[Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΚΤΩ*], Ειρηναίος Μαράκης

01 Wednesday Aug 2018

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: monoimages.com

το μόνο σταθερό σε αυτό τον τόπο
τα δελτία είναι των ειδήσεων
κάθε βράδυ στις οχτώ
τη μελαγχολία να σκορπούν
πάνω από τους συνοικισμούς
και τα νεκρά καφενεία

το μόνο σταθερό σε αυτό τον τόπο
τα τρένα είναι των αναχωρήσεων
κάθε βράδυ στις οχτώ
πικρές να μεταφέρουν αναμνήσεις
στα σπίτια, στις φυλακές
και στα έρημα ξωκλήσια

μέχρι να έρθουν οι εποχές
που πολύχρωμη θα γίνει
η δίκοπη ζωή
φωτογραφίες να στολίζει ασπρόμαυρες
κι όπου το άγγιγμα του χρόνου
δεν θα έχει επίδραση

 

_______
*ο τίτλος του ποιήματος είναι δάνειο από την ομώνυμη συλλογή
δεκατεσσάρων (14) διηγημάτων του συγγραφέα-στιχουργού-ποιητή Μάνου
Ελευθερίου που έφυγε από κοντά μας και πριν λίγες μέρες σε ηλικία ογδόντα
ετών – το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο – στο ποίημα
πάντως υπάρχουν κι άλλες αναφορές από το πλούσιο έργο του ποιητή
(ποιήματα, βιβλία, τραγούδια)

Το σκουπιδάκι, Παυλίνα Κουβαρδά

09 Monday Apr 2018

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

Photo by: pinterest.com (Kylee Besecker)

Έλιωσαν στην άσφαλτο οι σόλες.
Όλη σου η ζωή σ’ ένα καρότσι super market.
Σαν το σκουπίδι,
ελαφρύς,
που σε χορεύει όπου θέλει ο άνεμος.
Ρυπαρός και διωγμένος
στριμωγμένος
πεινασμένος
κυνηγάς το όνειρό σου.
Απόκαμες και σήμερα.

Και οι μικροαστοί μιλάνε.
Βρέχει μυαλό κι απόψε!
Συζητούν για όλους και για όλα.
Συζητούν για σένα και για μένα.
Χωρίς εμάς για εμάς.

Που και που κοιτάζουν προς τα έξω.
Πάντα με επιφύλαξη προς τους ωκεανούς.
«Δεν μπορεί θα με δουν», σκέφτεσαι…
και υψώνεις το ανάστημά σου.

Μα, πώς να δει η όρασή τους
ένα τόσο δα μικρό σκουπιδάκι σαν εσένα;

Και συνεχίζουν να γλεντάνε.
Οργανώνουν τη ζωή σου
αναβάλλουν τη δική τους.
Συζητούν και για το κόμμα.
Για τον Μαρξ όλο μιλάνε.
Αναλύουν
αφορίζουν
φτιάχνουν όπλα-θεωρίες
για να κόψουν τα φτερά σου.

Στειρωμένοι απ’ το μίσος
της αβίωτης ζωής
παριστάνουν τους σωτήρες.
Κι είναι τόσο θυμωμένοι
που με λύσσα θα σε σύρουν
στα υπόγεια κελιά τους.
Σαν θα μπεις δε θα γυρίσεις.
Μα αν γυρίσεις θα είσαι αλλιώς.
Κι όλα αυτά για το καλό σου.

Τους χαλάς την ησυχία.
Σέρνοντάς σε στις αρχές τους
θα ζητήσουν προστασία.
Με χαμόγελο και οίκτο
θα σε βγάλουν τρομοκράτη.
Ίσως, και τρελό.
Και θα μπεις στην ιστορία.

Βγαίνουν έξω και γελάνε.
«Να το ξανακάνουμε…».
«Να το κάνουμε πιο συχνά».
«Να βρίσκουμε χρόνο να τα λέμε».
«Καληνύχτα».

Δεν σε βλέπουν.
Σε πατάνε.

Τέλος επικοινωνίας!
Δεν χωράς σ’ αυτόν τον κόσμο.
Κι άλλο δεν έχει να σου δείξει.
Μα είναι και εκείνη η στιγμή
που, ξαφνικά, εσύ θα αλλάξεις
και θα πεις
πως «φτάνει, μέχρι εδώ».
Συνεχίζεις το ταξίδι.
Πολεμάς για το όνειρό σου
με πατρίδα σου τις μάχες
που θα δίνεις στη ζωή σου.

 

*H Παυλίνα Κουβαρδά γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι Κοινωνική Λειτουργός και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.

Καλυψώ, Ντέμης Κωνσταντινίδης

16 Wednesday Dec 2015

Posted by karagiannopouloskon in Λογοτεχνικά Κείμενα

≈ Leave a comment

Tags

Λογοτεχνικά Κείμενα

America Wyoming Mountains forest river:Gray (wallpaperbeta.com)

America Wyoming Mountains forest river:Gray (wallpaperbeta.com)

Στους βυθούς
των μακρινών σεισμών
των πετρωμένων δέντρων
των αδιατάρακτων ωκεανών
 
Στους άμετρους βυθούς
των καταποντισμένων
μεγαλιθικών εγωισμών
 
Κανένα έμβιο ον
δεν απαντάται…

Subscribe

  • Entries (RSS)
  • Comments (RSS)

Archives

  • July 2022
  • April 2022
  • July 2021
  • June 2021
  • March 2021
  • January 2021
  • November 2020
  • October 2020
  • September 2020
  • July 2020
  • May 2020
  • December 2019
  • June 2019
  • March 2019
  • February 2019
  • January 2019
  • December 2018
  • October 2018
  • September 2018
  • August 2018
  • July 2018
  • June 2018
  • April 2018
  • February 2018
  • January 2018
  • December 2017
  • November 2017
  • October 2017
  • August 2017
  • July 2017
  • June 2017
  • May 2017
  • April 2017
  • March 2017
  • February 2017
  • January 2017
  • December 2016
  • November 2016
  • October 2016
  • September 2016
  • August 2016
  • July 2016
  • June 2016
  • May 2016
  • April 2016
  • March 2016
  • February 2016
  • January 2016
  • December 2015
  • November 2015
  • October 2015
  • September 2015
  • August 2015
  • July 2015
  • June 2015
  • May 2015
  • April 2015
  • March 2015
  • February 2015
  • January 2015
  • December 2014
  • November 2014
  • October 2014
  • September 2014
  • August 2014
  • July 2014
  • June 2014
  • May 2014
  • April 2014
  • March 2014
  • February 2014
  • January 2014
  • December 2013
  • November 2013

Categories

  • "Το κορίτσι της Δύσης"
  • Ars & Vita
  • BLAME IT ON THE STARS
  • Αγαπητό μου ημερολόγιο…
  • Βαλκανιογνωμόνιο
  • Εικαστικά
  • Η πραγματικότητα αλλιώς…
  • Κριτική Βιβλίου
  • Λογοτεχνικά Κείμενα
  • Μουσικό Καφενείο
  • ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ
  • Συνεντεύξεις
  • Σεκάνς
  • Τέχνες
  • Splendide mendax
  • Uncategorized

Meta

  • Register
  • Log in

Create a free website or blog at WordPress.com.

Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here: Cookie Policy
  • Follow Following
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Join 54 other followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΛΛΙΩΣ
    • Customize
    • Follow Following
    • Sign up
    • Log in
    • Report this content
    • View site in Reader
    • Manage subscriptions
    • Collapse this bar
 

Loading Comments...