Photo by: pexels.com

 

-Σε θέλω…
-Πες μου, τώρα.
-Όχι τώρα.
Με κομμένη την ανάσα
σε ζωντανή συχνότητα
κάτι στιγμές σαν κι αυτήν
η τόλμη της προσέγγισης
προδιαγράφει
την απόλυτη παράδοση
με τρόπο κατηγορηματικό.

Κι εγώ δεν αποχωρώ
και επιμένω
στις αναπόφευκτες σκηνοθεσίες
ενός ρίσκου σε κίνηση
με μια αδιόρατη προσμονή
σε αυτό που επιτελείται
λίγο πριν θέσω τον εαυτόν μου,
ενώπιον
μιας κοινωνικής μνήμης,
ως λεία
μπροστά στην επιδίωξή μου
να γράφω ελεύθερα
χωρίς άλλοθι
και προσχηματικές επικοινωνίες.