φωτογραφία αρχείου
γράφει ο Χρήστος Σούτος
Τζολί ήταν αυτή και πάει. Ήρθε η σταρ, είδε πρόσφυγες, νησιώτες, τον Καρανίκα και τον Πρωθυπουργό της κρίσης και απήλθε. Μια επίσκεψη που παρουσιάστηκε από τα τοπικά media με τρόπο εφάμιλλο μιας λύσης στο προσφυγικό. Όλοι κρεμασμένοι από τα χείλη της ηθοποιού για να ακούσουν, πως θα γίνουν τα πάντα για να βρεθούν οι λύσεις για το μέλλον των ταλαιπωρημένων αυτών ανθρώπων. Τα παιδιά έσπευσαν να την αγκαλιάσουν, να την ακουμπήσουν, να νοιώσουν ότι κάποιος γνωστός, κάποιος διάσημος, νοιάζεται γι’ αυτά.
Ας το δούμε όμως το θέμα σοβαρά. Η φιλανθρωπική δράση ενός διάσημου προσώπου σαφώς και έχει τη δική της αξία και σημασία. Άνθρωποι, όπως η Τζολί, που έχουν λυμένα όλα τους τα προβλήματα, τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με την επιβίωση της οικογένειας τους, είναι πολύ σημαντικό να σκύβουν πάνω από τα προβλήματα των όχι και τόσο προνομιούχων συνανθρώπων μας. Να προσπαθούν να στρέψουν το βλέμμα της υφηλίου στο δράμα που βιώνουν χιλιάδες πρόσφυγες, οι οποίοι ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους και αναγκάστηκαν να φύγουν μακριά από τις πατρίδες τους. Να δίνουν στα παιδιά, που αντί να ασχολούνται με το ανέμελο παιχνίδι τους παλεύουν για τη ζωή τους στις πλέον αντίξοες συνθήκες, λίγες στιγμές χαράς με την παρουσία τους. Ο ρόλος τους όμως σταματά εκεί. Οι διεθνείς οργανισμοί επιβάλλεται να αναλάβουν δράση. Αντί όμως να γίνεται αυτό κρύβονται πίσω από τα διάσημα πρόσωπα που επιστρατεύουν για να τους εκπροσωπήσουν ως πρεσβευτές. Έτσι κάνουν τις πράξεις αυτές, τις ενέργειες αυτές να φαίνονται περισσότερο ως μιντιακό event παρά ως κίνηση αλληλεγγύης, όπως θα έπρεπε να είναι.
φωτογραφία αρχείου
Σε καμία περίπτωση δεν έχω διάθεση να μειώσω την επίσκεψη της Χολιγουντιανής σταρ στα hot spot ή στα νησιά μας. Ούτε θεωρώ λάθος που την συνάντησε ο Έλληνας Πρωθυπουργός. Λέω απλώς, ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με ευχολόγια ή φωτογραφικά ενσταντανέ. Το πρόβλημα απαιτεί πολιτικές και διπλωματικές λύσεις, που η κυβέρνηση δεν δείχνει ικανή να πετύχει. Η Ελλάδα τείνει να μετατραπεί σε μια απέραντη αποθήκη ψυχών. Οι πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας εξαιτίας της αναλγησίας των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Οι ηγέτες της Ευρώπης μοιάζουν να κωφεύουν. Η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής θα δείξει σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον του προβλήματος που μπορεί να αποδειχτεί η αχίλλειος πτέρνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν δεν μπορέσουν να συμφωνήσουν σε ένα ενιαίο στρατηγικό σχεδιασμό αποφόρτισης του προβλήματος, πολύ φοβάμαι πως το τέλος της Ένωσης δεν είναι μακριά.
φωτογραφία αρχείου
Οι χώρες που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα των συμμάχων της Γερμανίας, Αυστρία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Φινλανδία κ.ο.κ δείχνουν με το δάχτυλο την Ελλάδα ως το μοναδικό λόγο του προβλήματος αγνοώντας επιδεικτικά την στάση της Τουρκίας με την οποία μάλιστα συζητούν τόσο για οικονομική βοήθεια όσο και για τις διαδικασίες ένταξής της. Η ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της συνεχίζει να μην μπορεί να βάλει στο κάδρο του προβλήματος τη γείτονα. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του κινδυνεύουν να μείνουν στην ιστορία, ως εκείνοι που παρέδωσαν τα κλειδιά της χώρας στο χάος. Εκτός από την οικονομία που βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, πλέον οι καμπάνες χτυπούν πένθιμα και στα εθνικά θέματα. Δυστυχώς οι καιροί ου μενετοί κύριοι.
φωτογραφία αρχείου
ΑΛΛΙΩΣ 